Morgunblaðið - 09.06.2020, Qupperneq 20

20 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 9. JÚNÍ 2020
✝ GuðmundurSkúli Krist-
jánsson fæddist í
þorpinu á Kvía-
bryggju við Grund-
arfjörð þann 16.
desember 1929.
Hann lést 21. maí
2020.
Hann var sonur
hjónanna Jóhönnu
Steinþórsdóttur, f.
12. ágúst 1907, d.
15. nóvember 1980, og Kristjáns
Eyfjörðs Guðmundssonar, f. 26.
júní 1904, d. 3. apríl 1981. Þau
fluttu af Snæfellsnesinu 1931 og
settust að í Hafnarfirði. Þar ólst
Skúli upp ásamt þeim systk-
inum sínum er komust upp.
Systkini hans eru Klara, f. 1928,
Halldór Eyfjörð, f. 1931, d.
1931, Rakel, f.1939, og Steinþór
Diljar, f. 1948.
Þann 15. mars 1952 kvæntist
Skúli Áslaugu Magnúsdóttur
frá Stapaseli í Stafholtstungum,
f. 11. janúar 1930, d. 6. apríl
2016. Foreldrar hennar voru
Sigríður Guðmundsdóttir, f.
1891, d. 1982, og Magnús Finns-
son, f. 1884, d. 1946, bændur í
Stapaseli. Þau eignuðust sex
börn en fyrir átti Áslaug þrjú
börn sem Skúli leit ávallt á sem
maður er Jeffrey Keith Hales.
Hún á eina dóttur og eitt barna-
barn. Hanna Íris Guðmunds-
dóttir, f. 1963. Hennar maður er
Guðmundur Hjörtur Einarsson.
Börnin urðu þrjú og eitt barna-
barn, en sonur þeirra Guð-
mundur Skúli (yngri) lést 2014.
Ásmundur Orri Guðmundsson,
f. 1963. Kona hans er Fjóla Har-
aldsdóttir. Börnin eru þrjú. Eru
afkomendur Skúla og Áslaugar
orðnir 107.
Skúli og Áslaug bjuggu allan
sinn búskap í Hafnarfirði. Skúli
vann hin ýmsu störf bæði til sjós
og lands. Síðast hjá Eimskip í
Hafnarfirði. Hann var bæði
söng- og kvæðamaður. Söng á
sínum yngri árum með IOGT-
kórnum og um tíma með karla-
kórnum Þröstum. Í Kvæða-
mannafélagi Hafnarfjarðar var
hann einnig. Skúli var mikill
hagleiksmaður er kom að smíð-
um og báru húsin hans þess
merki. Um tuttugu ára skeið
voru þau með eyðibýlið Graf-
arkot í Borgarfirðinum á leigu
og notuðu sem sumarbústað.
Þar var húsið gert upp og mikið
gróðursett og áttu þau margar
góðar stundir þar. Eftir að Skúli
settist í helgan stein sinnti hann
sínu áhugamáli sem voru smíðar
á hinum ýmsu munum og eiga
afkomendur hans margan dýr-
gripinn sem hann smíðaði. Er
heilsunni tók að hraka fluttu
þau á Hrafnistu í Hafnarfirði og
þar lést Skúli 21. maí 2020.
Útförin fór fram í kyrrþey.
sín. Börnin eru:
Hólmfríður
Jóhannesdóttir, f.
1947. Hennar mað-
ur er Stefán Egg-
ertsson. Börnin eru
sjö, 23 barnabörn
og tíu barnabarna-
börn. Jóhanna Jó-
hannesdóttir, f.
1948, d. 1990.
Hennar maður var
Vilhjálmur Reynir
Sigurðsson. Þau áttu eina dóttur
og tvö barnabörn. Magnús
Heimir Jóhannesson, f. 1949.
Hans kona er Sigríður Margrét
Baldursdóttir. Dæturnar eru
fimm og ein uppeldisdóttir,
barnabörnin eru sextán. Heimir
ólst upp á Króki í Biskups-
tungum. Birna Guðmundsdóttir,
f. 1953. Hennar maður er Guð-
mundur Alfreðsson. Börnin eru
fjögur, sjö barnabörn og eitt
barnabarnabarn. Sigríður Diljá
Guðmundsdóttir, f. 1955. Henn-
ar maður er Kjartan Jósefsson.
Börnin eru fjögur og níu barna-
börn. Kristján Eyfjörð Guð-
mundsson, f. 1959. Hans kona er
Lilja Aðalbjörg Þórðardóttir.
Dæturnar eru tvær og eitt
barnabarn. Margrét Guðmunds-
dóttir Hales, f. 1962. Hennar
Vertu sæll, pabbi minn, þín
verður sárt saknað.
Þín dóttir,
Margrét.
Við leiðarlok finnst mér við-
eigandi að minnast hans með
nokkrum orðum. Sjálfsagt í því
sem Guðmundur Skúli var búinn
að benda mér á að margir lendi í
þegar skrifaðar eru minningar-
greinar „að tala meira um sjálfan
sig en hinn látna“.
Þegar ég tengdist fjölskyld-
unni að Nönnustíg 3 var hús-
bóndinn þar sjómaður í.þ.m. á
vetrarvertíðum. Í fyrsta kvöld-
spjalli okkar Skúla man ég að
umræðan barst að meðferð á
fiski og þá mun á lifandi- eða
dauðblóðguðu. Ég var lítillega
búinn að vinna við saltfisk í
Keflavík og þar fundum við um-
ræðuefnið og þetta var ekki vit-
lausara en hvað annað til að
byrja á.
Það var ekki alveg eins fljót-
legt fyrir ungan tengdason að
vinna sig í álit hjá Guðmundi
Skúla eins og hjá blessuninni
henni Áslaugu, en það kom, að
ég held, og mikið er hann búinn
að gera fyrir okkur Hólmfríði og
margt búinn að gefa, svo sem
listavel smíðaða gripi. Hæfileikar
hans lágu víða þó hann hafi ekki
verið mikið í skólum, að ég viti,
gat hann smíðað bæði smátt og
stórt. Ég man að við Kristján
Eyfjörð faðir hans stóðum á
spjalli vestan við húsið á Nönnu-
stíg 3, Skúli hafði nýlega lokið
við að klæða húsið upp á nýtt og
ég sagði eitthvað um fráganginn.
Svaraði þá Kristján, „já, hann
Skúli minn er millimetramaður“.
Upptalning á því sem við eig-
um honum mest að þakka:
Haustið 1970 fluttum við inn á
þau á Nönnustígnum í nokkrar
vikur (sennilega ekkert borgað
fyrir það). Haustið 1974 þegar
við vorum með allstórt fjárhús í
smíðum en illa horfði með að
tækist að gera fokhelt fyrir vetur
kom Guðmundur Skúli og smíð-
aði hér í tvær eða þrjár vikur. Þó
var hann búinn að gera sig
ómissandi í vöruskemmu Eim-
skips og hefði verið lengur hjá
okkur hefði skyldan ekki kallað í
Hafnarfjörðinn. Ekki er það svo
slæmt að ég hafi ekkert borgað
fjárhúsasmíðina. Ég man hvað
uppgjörið var dásamlega ná-
kvæmt, taxtinn sá sem hann
hafði í skemmunni. Svo er það
fleira en gjafir og greiðar sem
við viljum þakka Guðmundi
Skúla. Ég man hvað var gaman
að fá fjölskylduna í sumarheim-
sóknir, fyrst á lélegum Skóda
sem þurfti lagfæringu á Húsavík,
seinna á Toyota Mark2, alveg úr-
vals tæki. Það var í rétta átt og
sem betur fer hjá flestum, en
endalokin verða ekki flúin.
Stefán Eggertsson.
Guðmundur Skúli
Kristjánsson
Með samvistum þínum
kenndir þú mér að
lifið eins og Homeblest er
Lengi vel hélst þú á mér
en nú er þá komið að mér
að halda á þér
Með þakklæti og hjartayl
hugsa ég um þig
minn allra besta afa vin.
Fjóla Hrafnkelsdóttir.
Ingólfur Eyjólfsson, eða afi
eins og ég kallaði hann, kom inn í
líf mitt mjög óvænt fyrir rúmum
10 árum er ég fór að búa með Að-
alsteini Inga, dóttursyni hans.
Við Aðalsteinn fluttum austur í
febrúar 2011 og var Ingólfur önn-
ur manneskjan í fjölskyldunni á
eftir tengdamömmu sem ég var
formlega kynnt fyrir. Þetta væri
besti afi í heimi og mjög mikil-
vægt að honum litist vel á ráða-
haginn. Við eyddum alltaf tölu-
verðum tíma á Bogaslóðinni
meðan við bjuggum á Höfn og
líka þegar við komum austur í
heimsókn. Ingólfur var svo aug-
ljóslega mjög mikill fjölskyldu-
maður og hugsaði alltaf fyrst og
fremst um fjölskylduna, alveg
fram á síðustu mínútu. Ef við leit-
uðum til hans með einhver smá
vandamál var hann alltaf boðinn
og búinn að hjálpa sama hvað, svo
ótrúlega ráðagóður og þolinmóð-
ur.
Ég mun alla tíð þakka fyrir
þau forréttindi að hafa fengið að
kynnast honum, að hafa hann
heima hjá okkur fram á síðustu
stundu og að njóta hans svona
lengi. Að græða auka-afa sem
leiðbeinir manni út í lífið er ómet-
anlegt og ég get ekki verið annað
en þakklát.
Elsku Ingólfur afi, þín er gríð-
arlega sárt saknað og minning
þín lifir í hjörtum okkar að eilífu.
Þó sólin nú skíni á grænni grundu,
er hjarta mitt þungt sem blý.
Því burt varst þú kallaður á örskammri
stundu,
í huganum hrannast upp sorgarský.
Megi algóður guð þína sálu nú geyma,
gæta að sorgmæddum, græða djúp sár.
Þó kominn sért yfir í aðra heima,
mun minning þín lifa um ókomin ár.
(Sigríður Hörn Lárusdóttir)
Eva Kristín
Guðmundsdóttir.
Elsku afi, kletturinn minn. Afi
af lífi og sál.
Ég mun alltaf muna hversu ró-
legur, þolinmóður og góður þú
varst þegar þú kenndir mér á líf-
ið. Það var sama hvers ég spurði;
alltaf var afi með svörin á hreinu.
Þú kenndir mér svo margt, allt
frá því að skipta um dekk yfir í að
flagga fána. Þú varst alla tíð
tilbúinn að taka mig með í alls
konar verkefni, skemmtiferðir,
gönguferðir í náttúrunni og að
leita að fallegum steinum.
Það var alltaf gaman að fara
með þér í hesthúsið og þá sér-
staklega þegar heyrúllurnar voru
skornar í sundur og hey tekið inn
í hús. Við barnabörnin vorum oft
öll með í för og svo var farið heim
til ömmu í kakó og vöfflur.
Þegar ég var yngri varð alltaf
að passa upp á að garðurinn
heima væri eins og skrúðgarður
og gekkst þú í öll verk þótt garð-
urinn væri kannski meira fyrir
ömmu. En útkoman varð góð sem
sýndi sig í því að ferðamenn og
aðrir tóku óteljandi myndir af
garðinum.
Nú finnst mér ég vera orðinn
alveg týndur að geta ekki leitað
til þín lengur. Þú varst skilnings-
ríkasti maður sem ég veit um og
þótt það væri ekkert sérstakt að
frétta komstu alltaf með góða
sögu um sjóinn, sveitina (og þá
helst Suðursveit), vörubíla,
Stokksnes eða frá vinnu þinni hjá
bænum. Þú hafðir líka þann góða
hæfileika að kunna að sitja í þögn
án þess að það væri óþægilegt.
Ég tel mig einstaklega hepp-
inn að hafa átt 27 ár með þér, við
áttum fallegt og einstakt sam-
band sem er mér svo mikilvægt,
þín er og verður sárt saknað en
minning þín mun lifa um alla tíð í
hjarta mínu.
Elsku afi, besti vinur minn, ég
segi bara eins við gerðum alltaf á
kvöldin: Góða nótt og Guð geymi
þig.
Nú hefur það því miður gerst,
að vond frétt til manns berst.
Kær vinur er horfinn okkur frá
því lífsklukkan hans hætti að slá.
Rita vil ég niður hvað hann var mér kær,
afi minn góði sem guð nú fær.
Hann gerði svo mikið, hann gerði svo
margt
og því miður get ég ekki nefnt það allt.
Að tala við hann var svo gaman,
á þeim stundum sem við eyddum
saman.
Hann var svo góður, hann var svo klár.
Æ, hvað þessi söknuður er svo sár.
En eitt er þó víst
og það á við mig ekki síst.
Að ég sakna hans svo mikið, ég sakna
hans svo sárt,
hann var mér góður afi, það er klárt.
En alltaf í huga mínum verður hann,
afi minn góði sem ég ann.
Í himnaríki fer hann nú
þar verður hann glaður,
það er mín trú.
Því þar getur hann vakað yfir okkur
dag og nótt,
svo við getum sofið vært og rótt.
Hann mun ávallt okkur vernda,
vináttu og hlýju mun hann okkur senda.
Elsku afi, guð mun þig geyma,
yfir okkur muntu sveima.
En eitt vil ég þó að þú vitir nú
minn allra besti afi, það varst þú.
Aðalsteinn Ingi Helgason.
það erfa frá þér
að uppskeran er þeirra
sem umhyggju ber
Oft stigum við dans
um stofunnar gólf
þau kvöld var gleðin við völd
ferðalögin fórum við mörg
leiddumst um landið
með hönd í hönd
Mitt happ var það
að hafa þig hér svona lengi
samferða mér
Um lífsins mál ræddum við
og gafstu mér þá
auka byr
Elsku pabbi, það er svo margs
að minnast. Þú hefur alltaf verið
mín stoð og stytta. Ég á eftir að
sakna þín óendanlega mikið.
Takk fyrir allt og allt.
Þín dóttir
Olga.
Marga gullmola geymi ég
um þær góðu stundir
sem ég hef átt með þér
Í útreiðatúrum lifðum við
og slepptum taumnum
er hún amma sá ei til
Að rækta garð
þú kenndir mér
og drengirnir mínir
✝ Ingólfur Eyj-ólfsson fædd-
ist11. október 1925
á Reynivöllum í
Suðursveit. Hann
lést 28. maí 2020.
Foreldrar hans
voru Eyjólfur Ingv-
ar Runólfsson, f.
21. ágúst 1897 á
Eskifirði, d. 25.
desember 1991, og
Matthildur Gísla-
dóttir, f. 31. október 1889 á
Kálfafelli í Suðursveit, d. 27.
september 1975.
Syskini Ingólfs voru Her-
mann, f. 11. janúar 1916, d. 15.
febrúar 2003, Olgeir, f. 13. nóv-
ember 1928, d. 15. september
1961, og Hulda, f. 14. apríl 1931,
d. 15. mars 1947.
Ingólfur kvæntist Fjólu Raf-
nkelsdóttur 1. október 1955.
Foreldrar hennar voru Rafnkell
Þorleifsson, f. 18. desember
1904, d. 7. mars 1992, og Aðal-
Ingólfur flutti með foreldrum
sínum á Höfn þegar hann var á
fjórða ári. Foreldrar hans
byggðu húsið Hlíð árið 1929 og
fluttu í það sama ár.
Hann fór oft til sumardvalar í
Suðursveit strax frá sjö ára
aldri m.a. hjá Eyjólfi Stefáns-
syni á Kálfafelli og lét mjög vel
af vistinni hjá honum. Hann var
einnig hjá Hermanni bróður sín-
um og Ólafi Gíslasyni móð-
urbróður á Hestgerði.
Ingólfur byrjaði í skútuvinnu
fermingarárið sitt og var í henni
tvær vertíðir og var í annari
vinnu þegar hana var að fá, en á
þeim tíma var ekki mikið um
vinnu utan heimilis. Hann var í
Bretavinnu þegar braggarnir
voru byggðir í landi Hafnar.
Hann fór til sjós þegar hann var
17 ára. Hann keypti sér vörubíl
þegar hann var 22 ára sem hann
átti hann í tvö ár.
Ingólfur tók minna mótorvél-
stjórapróf í Reykjavík árið 1948.
Hann var vélstjóri hjá Borgey
hf. 1948-1954, vélgæslumaður
hjá Sameinuðum verktökum
1954-1958 á Stokksnesi þegar
verið var að byggja ratsjárstöð-
ina þar. Hann var verkstjóri hjá
Hafnarhreppi 1961-1976. Hann
vann við bílviðgerðir hjá varn-
arliðinu á Stokksnesi 1976-1986
en síðustu ár starfsævi sinnar
vann hann sem vélstjóri á dælu-
skipinu Soffíu og hætti störfum
sökum aldurs á 72 ári. Ingólfur
og Fjóla byggðu húsið Hamar að
Bogaslóð 15 á Höfn og fluttu
þangað árið 1959 og bjuggu þar
allan sinn búskap.
Þau byggðu sér sumarbústað
í Stafafellsfjöllum í Lóni. Þau
hjónin voru samhent og sinntu
saman í flestum áhugamálum
sínum. Þau voru í skógrækt-
arfélagi Austur-Skaftafellssýslu
í árdaga þess. Þau stunduðu
hestamennsku og Ingólfur átti
enn tvo hesta, þótt hann væri
fyrir nokkrum árum búinn að
selja hesthúsið sitt sem hann
byggði á Ægissíðu.
Ingólfur missti marga sér ná-
komna þar á meðal tvö syskini.
Huldu þegar hún var aðeins 15
ára og Olgeir, en hann drukkn-
aði í Helgaslysinu árið 1961 þá
frá konu og þremur ungum
börnum en þeir bræður voru
miklir félagar. Þá missti Ing-
ólfur einnig son sinn Aðalstein
17 ára að aldri. Útförin fer fram
frá Hafnarkirkju í dag, 9. júní
2020, kl. 14.
björg Guðmunds-
dóttir f. 16. sept-
ember 1902, d. 12.
desember 1980.
Ingólfur og Fjóla
eignuðust þrjú
börn. 1) Sævar
Hrafnkell, kvæntur
Ingibjörgu Ólafs-
dóttur. Þau eiga
fjórar dætur. a)
Ragnheiður gift
Gunnlaugi Rúnari
Sigurðssyni og þau eiga synina
Sævar Rafn, Sigurð og Þór. b)
Fjóla gift Vigfúsi Ásbjörnssyni,
þau eiga þrjá syni þá Ingólf, Ás-
kel og Vilhelm. c) Aðalbjörg,
maki hennar er Andreas Pisani.
d) Ólöf Inga gift Magnúsi Frey
Heimissyni og þau eiga börnin
Hildi Björgu og Björn Búa. 2)
Aðalsteinn, f. 1959, d. 15. maí
1976. 3) Olga Matthildur, sonur
hennar er Aðalsteinn Ingi
Helgason og unnusta hans er
Eva K. Guðmundsóttir.
Ingólfur
Eyjólfsson
Ástkær móðursystir okkar,
ANNA PÁLÍNA ÞÓRÐARDÓTTIR,
lést á HSN á Sauðárkróki miðvikudaginn
3. júní. Útförin fer fram frá
Sauðárkrókskirkju föstudaginn 12. júní
klukkan 14. Streymt verður frá athöfninni á
facebooksíðu Sauðárkrókskirkju.
Blóm og kransar vinsamlegast afþakkaðir.
Þeim sem vilja minnast hennar er bent á Sjálfsbjörg í Skagafirði
banki 0310-13-300424 kt. 570269-0389.
Sigurður Sigfússon
Stefanía Sigfúsdóttir
Ingvi Þór Sigfússon
og fjölskyldur þeirra
Elskulegur eiginmaður minn,
GISSUR ÞÓR SIGURÐSSON
húsasmíðameistari,
Fífusundi 1, Hvammstanga,
verður jarðsettur frá Hvammstangakirkju
laugardaginn 13. júní klukkan 13.
Fyrir hönd aðstandenda,
Guðrún Valgerður Árnadóttir
Ástkær faðir okkar, tengdafaðir, afi
og langafi,
INGIMUNDUR KRISTJÁN
INGIMUNDARSON
skipstjóri,
Mánatúni 4,
lést á líknardeild Landspítalans í Kópavogi
sunnudaginn 7. júní. Jarðarförin fer fram frá Áskirkju
föstudaginn 19. júní klukkan 15.
Hafdís Ingimundardóttir Þórir B. Guðmundsson
Ólöf Ingimundardóttir Þorvaldur G. Geirsson
Ingimundur Þ. Ingimundars. Sigríður Á. Sigurðardóttir
S. María Ingimundardóttir Friðgeir Halldórsson
Þorvaldur Ingimundarson Rós Guðmundsdóttir
barnabörn og barnabarnabörn