Morgunblaðið - 09.06.2020, Síða 21

MINNINGAR 21
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 9. JÚNÍ 2020
Elsku amma
Ásta. Ef til væri
lýsing á fullkom-
inni ömmu, þá er
það amma Ásta.
Amma Ásta gat
gert allt sem ömmur eiga gera,
bakað, eldað, prjónað og allra
fremst elskað barnabörnin sín.
Það voru allir velkomnir í mat
eða kaffi, hvort sem það voru
vinkonur okkar eða kannski
einn páfagaukur. Sunnudagar
voru ömmudagar en þá kom öll
fjölskyldan saman í kaffi þar
sem amma hafði bakað alls
konar kræsingar. Skúffukakan,
rækjusalatið og alvöru sand-
kaka úr alvöru sandi er það
sem við munum sakna að fá frá
elsku ömmu Ástu.
Í lok hverrar heimsóknar var
maður leystur út með smágot-
teríi úr búrinu eins og kara-
mellusúkkulaðikúlum eða
sleikjóum og fram á síðasta dag
var alltaf til eitthvað smágott
fyrir þau yngstu og passað að
allir fengju örugglega einn ef
ekki tvo mola fyrir brottför.
Við erum svo lánsamar að
Ásta
Arnórsdóttir
✝ Ásta Arnórs-dóttir fæddist
17. apríl 1928. Hún
lést 2. júní 2020.
Útför Ástu fór 8.
júní 2020.
hafa erft hvor sinn
hæfileikann frá
ömmu, en Auður
Björt erfði handa-
vinnuna. Amma
var alltaf með
prjónana til staðar,
sem mátti sjá um
allt hús. Útsaum-
aðar myndir og
klukkustrengir
sem héngu á
veggjum, þrír ró-
kókóstólar, púðar, dúkar og
flíkur sem barnabarnabörnin
hennar fá að nýta í framtíðinni.
Seinasta jólagjöfin frá okkur
systrum mun fá að fylgja henni
áfram, en það er sjal sem Auð-
ur Björt sérhannaði og prjónaði
handa ömmu.
Ásta Steina fékk svo bök-
unargenin, sem byrjuðu reynd-
ar á því að hún hringdi í ömmu
sína og spurði hana hvernig
ætti að búa til hafragraut, en í
framhaldinu hefur hún bakað
helstu kökurnar frá ömmu og
gerir enn í dag.
Eins erfitt og það er að
kveðja þig erum við þakklátar
að þú færð loks að hitta afa á
ný. Við munum sakna þín en
höldum í hæfileikana sem þú
hefur gefið okkur og biðjum að
heilsa afa.
Þín barnabörn,
Auður Björt og Ásta Steina.
✝ Grétar Guð-mundsson fædd-
ist 3. desember 1944
á Kambi í Árnes-
hreppi á Ströndum.
Hann lést á Land-
spítalanum 27. maí
2020.
Eftirlifandi móðir
Grétars er Marta
Sæmundsdóttir, f. 1.
apríl 1923. Faðir
hans var Guð-
mundur Ólafsson, f. 7. nóvember
1921, d. 2. janúar 1995. Systur
Grétars sammæðra eru Ragn-
hildur og Auður Einarsdætur en
systkini hans samfeðra eru Val-
gerður, Ólafur, Arnór, Magnús,
Guðmundur og Sigurborg.
Fyrri eiginkona Grétars var
Ásdís H. Hafstað, f. 4. júlí 1952.
Þau skildu.
Eftirlifandi eiginkona Grét-
1) Arngunnur Ýr, f. 28. október
1962. Maki: Larry Andrews, f. 7.
maí 1964. Börn: Daría Sól og
Dyami. 2) Bryndís Halla, f. 19.
nóvember 1964. Maki: Þórður
Magnússon, f. 25. febrúar 1973.
Börn: Gunnhildur Halla Carr,
Arnaldur Gylfi, Breki, Kolfinna
Þöll og Ísold Hekla. 3) Gunn-
hildur Sif, f. 30.8. 1967, d. 26.11.
1987. 4) Baldur. Barn: Sif. 5)
Yrsa Þöll, f. 25. ágúst 1982.
Maki: Gunnar Theodór Eggerts-
son, f. 9. janúar 1982. Börn: Þór-
hildur Elín, Laufey Edda og
Gylfi Þór.
Grétar fæddist á Kambi í Ár-
neshreppi en ólst upp í Reykja-
vík. Hann lauk stúdentsprófi við
Menntaskólann á Laugarvatni
1964 og nam svo læknisfræði við
Háskóla Íslands. Árið 1980 lauk
hann framhaldsnámi í tauga-
lækningum við Karolinska
sjúkrahúsið í Stokkhólmi. Hann
hóf síðan störf við taugalækn-
ingadeild Landspítalans sem
hann helgaði nánast alla sína
starfskrafta þar til hann lét af
störfum á síðasta ári.
Útförin fór fram í kyrrþey.
ars er Þuríður
Rúrí Jónsdóttir, f.
13. desember
1941.
Grétar eign-
aðist þrjár dætur:
1) Árdís, f. 3. maí
1972. Móðir: Sól-
rún Björnsdóttir.
Maki: Guðjón Sig-
urður Arinbjarn-
arson, f. 4. október
1967. Börn: Bóas,
Grétar Ari og Jökull.
Dætur Grétars og Ásdísar
eru: 2) Áslaug Salka, f. 19. apríl
1974. Maki: Júlíus Fjeldsted, f. 3.
júlí 1974. Börn: Logi Sigurjón,
Freyr og Ásdís. 3) Tinna, f. 14.
júní 1977. Maki: Einar G. Kvar-
an, f. 6. júní 1975. Börn: Gunnar
og Hjörtur.
Stjúpbörn Grétars, börn Rúrí-
ar og Gylfa Baldurssonar, eru:
Mætur maður er fallinn frá,
alltof snemma. Við sem höfum
starfað með Grétari Guðmunds-
syni taugalækni fyrst á tauga-
lækningadeild Lsh og síðustu ár á
göngudeild taugalækninga minn-
umst Grétars með þakklæti í
huga. Telja árin nú hátt í 30 síðan
við þríeykið, þ.e. Jónínurnar tvær
og Thea, hófum störf á
taugalækningadeildinni og
kynntumst Grétari. Hans viljum
við minnast í nokkrum orðum og
þakka fyrir frábært samstarf.
Grétar var frábær læknir og mik-
ið ljúfmenni. Hann var hógvær og
auðmjúkur með rólegt yfirbragð
og lét ekki mikið á sér bera. Hann
var tryggur sjúklingum sínum og
átti gott með að setja sig í spor
þeirra sem þjáðust og hafði enda-
laust tíma fyrir þá og aðstand-
endur þeirra. Hann gaf veikum
von og hafði óþrjótandi þolin-
mæði til þess að reyna allt hvað
hægt var að gera með lyfjabreyt-
ingum eða öðrum úrræðum.
Hann þreyttist ekki á að setjast
endurtekið niður með skjólstæð-
ingunum og fara yfir stöðuna.
Grétar fylgdist vel með sínum
skjólstæðingum og mætti iðulega
eldsnemma inn á legudeildina til
þess að líta eftir þeim sem hann
hafði umsjón með. Grétar var
snöggur í hreyfingum og grínuð-
umst við oft með það að við hefð-
um heyrt þytinn þegar lækna-
sloppurinn flaksaðist til í þessum
eftirlitsferðum, svo fljótur var
hann. Grétar var algjör frum-
kvöðull í teymisvinnu. Hann
stofnaði MND-teymi Lsh og mót-
aði það eftir erlendri fyrirmynd.
Þetta var þverfaglegt teymi með
níu mismunandi starfsstéttum og
hafði hann einstakan hæfileika til
að leyfa öðrum í teyminu að njóta
sín og fara sínar leiðir í faginu
þannig að besta útkoman væri
sjúklingnum í hag. Grétar hafði
mikinn hug á því að stofna Park-
insonsteymi en aðstæður leyfðu
það ekki. Hann hafði trú á
hjúkrunarfræðingunum, hrósaði
þeim og sýndi þeim alltaf stuðn-
ing í krefjandi aðstæðum.
Grétar hafði mikinn áhuga á
útivist og áttum við þrjár því láni
að fagna að fara með Grétari og
mökum okkar í göngu um Sela-
tangaveg. Hann var greinilega
mjög fróður um svæðið, sem var
afar fallegt. Til stóð að fara í fleiri
gönguferðir með Grétari sem því
miður aldrei varð af. Okkur lang-
ar til þess að þakka Grétari fyrir
frábært og farsælt samstarf og
mun minning hans lifa í hjarta
okkar sem vorum svo lánsöm að
starfa með honum.
Hjúkrunarfræðingar í göngu-
deild taugalækninga votta Rúrí
eiginkonu hans, dætrum hans,
barnabörnum og fjölskyldunni
allri dýpstu samúð.
Jónína Hólmfríður
Hafliðadóttir.
Kveðja frá Taugalækna-
félagi Íslands
Það er traustvekjandi og gef-
andi að kynnast samstarfsmönn-
um sem leggja allan sinn metnað í
að sinna sjúklingum sínum og
láta sér annt um velferð þeirra.
Grétar Guðmundson tauga-
læknir var einn af þessum öðling-
um. Hann lét lítið fyrir sér fara,
var hógvær, fámáll og hlédrægur.
Í fámennum hópi kom í ljós haf-
sjór af fróðleik og visku sem
ásamt húmor leyndist bak við
hógværðina.
Að loknu stúdentsprófi 1964,
embættisprófi 1971, kandídatsári
og læknisstörfum hér heima tók
við sérnám í taugalækningum við
Karolinska sjúkrahúsið í Stokk-
hólmi, elstu, stærstu og, að mati
flestra, virtustu taugalækninga-
deild Svíþjóðar. Þar starfaði
hann frá 1976 til 1980 og öðlaðist
breiðan klínískan grunn sem
nýttist honum alla starfsævina.
Hann hafði ávallt sérstakan
áhuga á og lagði sig eftir að sinna
sjúklingum með parkinsonsjúk-
dóm og aðrar hreyfitruflanir.
Eftir heimkomu tóku við störf
við taugalækningadeild Land-
spítalans, þar sem hann starfaði
sleitulaust til ársins 2007 þegar
veikindi vegna alvarlegs sjúk-
dóms gerðu vart við sig. Þrátt
fyrir veikindin sinnti Grétar
áfram fullu starfi í mörg ár. Hann
annaðist og leiðbeindi sjúklingum
sínum fram til síðustu áramóta.
Það sem einkenndi viðhorf
Grétars var að sjúklingarnir voru
ávallt í fyrirrúmi. Alvarlegir, erf-
iðir, ólæknandi sjúkdómar sem
reynast okkur sérfræðingum
þungir í skauti voru engin hindr-
un. Grétar stóð ávallt með sjúk-
lingum sínum, ósérhlífinn og með
einstakt vinnuþrek. Hann fór iðu-
lega á taugdeildina um kvöld og
helgar til að fylgjast með rann-
sóknaniðurstöðum og líta til
skjólstæðinga sinna.
Það var því í samræmi við við-
horf Grétars að hann stofnaði
MND-teymið sem greinir og
heldur utan um sjúklingahóp sem
hafði nánast verið á vergangi
fram að því. Teymið sinnir sjúk-
lingum með hreyfitaugunga-
hrörnun (motor neurone di-
sease), alvarlegan ólæknandi
sjúkdóm. Tilkoma teymisins
gjörbreytti lífi þessara einstak-
linga og jók lífsgæði þeirra. Grét-
ar var í forsvari fyrir MND-
teymið frá stofnun þess 1997 nán-
ast samfellt til 2018, ávallt til
staðar, með velferð sjúklinga
sinna í fyrirrúmi. Þetta gerði
hann fyrir utan þunga klíníska
starfsbyrði sem hann aldrei
nokkurn tímann kvartaði undan.
Góðs vinar og vandaðs sam-
starfsmanns verður minnst með
hlýleika, þakklæti og söknuði.
Taugalæknafélag Íslands vottar
aðstandendum Grétars Guð-
mundssonar innilega samúð.
Fyrir hönd Taugalæknafélags
Íslands,
Guðrún Rósa Sigurðardóttir
formaður.
Grétar
Guðmundsson
Frímann & hálfdán
Útfararþjónusta
Frímann
897 2468
Hálfdán
898 5765
Ólöf
898 3075
Sími: 565 9775
www.uth.is
uth@uth.is
Cadillac 2017
Innilegar þakkir sendum við öllum þeim
sem sýndu okkur samúð og hlýhug við
andlát og útför
KRISTMUNDAR INGIMARSSONAR
bifreiðastjóra
sem lést á Karolínska sjúkrahúsinu í
Svíþjóð.
Ásta Valsdóttir
Helga Jóna Kristmundsd. Bjarni H. Halldórsson
Valur Freyr Ástuson
Karl Ingimar Vilhjálmsson Guðrún Kristmundsdóttir
Elísabet Ingimarsdóttir Björgólfur Hávarðsson
Vilhjálmur Ingimarsson Erla Ösp Ingvarsdóttir
Kamilla Ásta Valsdóttir
og fjölskyldur
Okkar ástkæri
STEFÁN H. JÓNSSON
Gráhellu 6,
pípulagningameistari og fyrrum bóndi
Kálfhóli 1,
lést á Landspítalanum 31. maí.
Útförin fer fram frá Skálholtskirkju laugardaginn 13. júní
klukkan 11. Blóm og kransar eru vinsamlegast afþökkuð en
þeim sem vilja minnast hans er bent á Minningarsjóð
Krabbameinsfélagsins.
Bára Leifsdóttir
Jón Gunnar Stefánsson Elín S. Gísladóttir
Leifur Stefánsson Þóra Gylfadóttir
Þórhildur U. Stefánsdóttir Jón Bogason
barnabörn og barnabarnabörn
✝ VilhjálmurKnudsen fædd-
ist á Bíldudal 14.
maí 1944. Hann
andaðist á Land-
spítalanum Foss-
vogi 14. maí 2020.
Foreldrar hans
voru Ósvaldur
Knudsen, mál-
arameistari og
kvikmyndagerð-
armaður, f. 19. okt.
1899, d. 13. mars 1975, og María
H. Ólafsdóttir listmálari, f. 6.
maí 1921, d. 24. júlí 1979. Hálf-
systur Vilhjálms, sammæðra,
eru Johanne Maria Jensen, f.
1953, og Valdis Elsebet Jensen,
f. 1957.
Hinn 18. nóv. 1973 kvæntist
Eva Þórunn, f. 29. maí 2015. 3)
Vilhjálmur Louis Knudsen, f. 15.
nóv. 1984.
Vilhjálmur ólst upp í Reykja-
vík, til heimilis í Hellusundi 6a.
Hann dvaldi í Kaupmannahöfn
með móður sinni frá sex til tólf
ára aldurs þar sem hún var í list-
námi. Hann útskrifaðist frá
Menntaskólanum í Reykjavík
1964 og stundaði síðar nám við
London Film School. Vilhjálmur
hóf snemma feril sinn við kvik-
myndagerð og var aðeins þrett-
án ára þegar hann hóf að kvik-
mynda með föður sínum. Hann
myndaði eldsumbrot á Íslandi
og sýndi myndir þeirra feðga í
sal í Hellusundi frá árinu 1974.
Árið 2012 hlaut Vilhjálmur
heiðursverðlaun Eddunnar fyrir
framlag sitt til kvikmyndagerð-
ar og ómetanlega söfnun og
varðveislu heimildarmynda um
íslenska náttúru og lifn-
aðarhætti.
Útför Vilhjálms fór fram frá
Fossvogskapellu 25. maí 2020.
Vilhjálmur Lynn
Costello frá Phila-
delphiu, f. 15. ágúst
1951. Foreldrar
hennar voru Louis
Costello og Elaine
Gilbride Costello.
Börn Vilhjálms og
Lynn eru: 1) Ós-
valdur Knudsen, f.
3. jan. 1974, maki
Brynhildur Lilja
Björnsdóttir, f. 22.
des. 1977. Börn þeirra eru Alex-
ander Óðinn, f. 5. apríl 2003, og
Brynja Rán, f. 8. apríl 2007. 2)
Elín Louise Knudsen, f. 24. des.
1976, maki Eiríkur Dór Jónsson,
f. 14. apríl 1975. Börn þeirra eru
Kristófer, f. 12. nóv. 2005, El-
ísabet Unnur, f. 14. feb. 2012, og
Fallinn er frá Vilhjálmur
Knudsen kvikmyndagerðarmað-
ur.
Við bekkjarbræður Vilhjálms í
6-Z MR 1964 kynntumst honum
fyrst í skólastofunni og svo betur
í tómstundum, félagsstarfi og við
íþróttaiðkun í leikfimisalnum.
Eitt mark og svo í bað, sagði
Valdimar Sveinbjörnsson kenn-
ari, einn af frumkvöðlum hand-
boltans á Íslandi. Við reyndum
að stökkva yfir hest og taka
glímutökin undir stjórn allra
þriggja leikfimikennara Mennta-
skólans. Árangurinn var rétt í
meðallagi því handboltinn átti
hug okkar allan.
Zetuliðar töldu sig eiga gott
handboltalið og kepptu við aðra
bekki MR. Vilhjálmur, sem jafn-
an var yfirvegaður og drengileg-
ur í framkomu, tók að sér mark-
vörzlu liðsins og reyndist vel
þegar mikið lá við. Svo fór að
Zetan varð sigurvegari skóla-
mótsins 1963. Markvarzlan var
frábær sagði skólablaðið í pistli
íþróttafélagsins. Flestir liðs-
menn fengu þá sína fyrstu og
kannski einu gullmedalíu. Vil-
hjálmur lék líka með Fram á
gamla Hálogalandi. Hann stóð í
marki þegar íslenzku meistar-
arnir unnu þá norsku. Markmað-
urinn fékk góða dóma íþrótta-
fréttamanns Vísis 24. apríl 1964
skömmu fyrir stúdentsprófið í
MR, þá aðeins 19 ára.
Hinn efnilegi handboltamark-
maður valdi sér þó aðra frama-
braut en áhugi hans á kvik-
myndagerð varð boltanum
yfirsterkari. Í kvikmyndagerð
varð hann afreksmaður ásamt
Ósvaldi Knudsen föður sínum.
Þolinmæði, elja og listræn tök á
viðfangsefninu voru aðalsmerki
þeirra feðga og hafa þeir hlotið
mikla viðurkenningu hér heima
sem erlendis fyrir störf sín. Vil-
hjálmur var jafnframt ötull ljós-
myndari og tók hann ævinlega
ljósmyndir þegar bekkjarbræður
komu saman af ýmsu tilefni utan
skóla. Þær myndir verða seint
ofmetnar sem heimildir um fé-
lagslíf okkar og margvísleg
uppátæki á skólaárunum.
Bekkjarbræðrum í 6-Z 64 er
ljúft að minnast kvikmyndar Vil-
hjálms sem hann gerði á náms-
árum sínum erlendis í kvik-
myndagerð. Hann átti nokkra
kvikmyndabúta frá mennta-
skólaárunum og bætti svo um
betur með leiknum þáttum okkar
bekkjarbræðranna. Hann skeytti
síðan myndbútana saman í her-
bergi sínu í London og hljóðsetti.
Loks sendi hann verkið heim í
Hellusund. Það kom í hlut
tveggja Zetuliða að horfa á kvik-
myndina í myndveri og semja
texta og veitti Ósvaldur leiðsögn
um framsögn. Þetta var mikið
ævintýri fyrir rúmri hálfri öld.
Kvikmyndin Zetan þykir ein-
stök heimild um félagslífið í MR
á þessum árum, tolleringar,
akstur á heyvögnum um borgina
á leið í upplestrarfrí o.fl.
Fræðslumyndasafnið eignaðist
fyrstu útgáfu myndarinnar sem
talin var á þeim tíma athyglis-
vert byrjandaverk.
Við bekkjarfélagar minnumst
Vilhjálms með hlýhug og vottum
fjölskyldu hans okkar dýpstu
samúð.
Gunnar S. Óskarsson,
Jón Guðmundsson og
Tómas Tómasson.
Vilhjálmur
Knudsen