Bæjarins besta - 21.12.1989, Qupperneq 14

14 BÆJARINS BESTA
þessum bæjarfélögum hvað
þetta varðar.“
Ertu svona mikill vinnu-
þjarkur að þú leggir á þig bú-
ferlaflutninga til þess að hafa
eitthvað fyrir stafni?
„Ja, það veit ég nú ekki.
En ef ég er í vinnu og hefur
ekkert að gera þá leiðist
mér. Pá er nú betra að vinna
bara hálfan daginn. Ég er
svona nuddari verð að hafa
eitthvað til að nudda við.“
ísafjörður hefur
breyst mikið
Ferðu alltaf vestur af og
til?
„Við höfum farið einu
sinni á ári og þá förum við
yfirleitt í Aðalvík. Og það er
alltaf jafn stórkostlegt að
koma þangað. Þegar maður
var í þessu stressi hérna
fyrstu árin - þá vann maður
nótt sem nýtan dag 365 daga
á ári - og skrapp vestur í Að-
alvík var það eins og að fara
í þriggja vikna sumarfrí þó
maður væri aðeins í nokkra
daga. Þarna er ekkert sem
getur truflað mann, enginn
sími og ekki neitt fjölmið-
lagarg nema gamla gufan.
Og þar hlustar maður ekki á
neitt nema fréttirnar. Þetta
er með betri ferðum sem
maður fer. Og þegar maður
segir útlendingum frá svona
stöðum þar sem ekkert og
enginn getur truflað mann
þá trúa þeir ekki að slíkir
staðir séu ennþá til í heimin-
um.
Annars finnst mér ísa-
fjörður hafa breyst mikið,“
segir hann og breytir um-
ræðuefninu. „Margir segja
að ísafjörður sé skítugur bær
en það finnst mér ekki vera.
Það hefur lagast mjög mikið
á undanförnum árum. Það
hefur að vísu margt setið á
hakanum mjög lengi en það
er eðlilegt í bæjarfélagi þar
sem alltaf eru miklar fram-
kvæmdir. Annars verð ég að
gagnrýna skipulagið dálítið.
Það er búið að fylla svo mik-
ið upp í bænum að lagið á
eyrinni sem var mjög lögu-
Iegt er orðið ólögulegt. En
fyrir utan það þá er alltaf
gaman að koma til ísafjarð-
ar. Mér er mjög minnistætt
hvað bærinn var fallegur
þegar haldið var upp á hund-
rað ára afmæli hans árið
1966. Þá var allur bærinn
málaður. Ég var þá í máln-
ingarvinnunni hjá þeim Sæ-
mundssonum ásamt vini
mínum Guðmundi Kjartans-
syni. Æsingurinn í fólki var
orðinn svo mikill að láta
mála hjá sér að við höfðum
bara tíma til þess að mála
framhliðarnar á sumum hús-
um. Jón Guðjónsson, bæjar-
stjóri, beitti sér þá einnig
fyrir heilmiklu malbikunar-
átaki í bænum og ég held að
hann hafi aldrei verið jafn
fallegur og þetta sumar.“
Sumir voru
jafnari en aðrir
Árið 1980 var greiðslu-
kortastarfsemi Kreditkorta
hf komin á fullt skrið.
Kreditkortafyrirtækin máttu
þó aðeins gefa út kort til
nota hér innanlands. „Við
útveguðum alþjóðleg kort í
Danmörku fyrir þá sem
höfðu leyfi til þess að nota
þau. Það voru ekki allir sem
máttu hafa kortin til notkun-
ar í útlöndum. Síðan kom
heimild árið 1982 fyrir því að
við gæfum út alþjóðleg kort
til útvalinna og ári síðar var
þetta gefið alveg frjálst.“
Hverjir voru þessir út-
völdu?
Gunnar brosir. „Það voru
kaupsýslumenn og þeir sem
máttu sín meira í þjóðfélag-
inu ef hægt er að segja það.
Þeir sem voru jafnari en aðr-
ir í þjóðfélaginu. Séra Jón-
arnir,“ segir hann. „En þeir
urðu að sýna fram á það og
koma með uppáskrift frá fyr-
irtækjum sínum um það að
þeir væru að fara í viðskipta-
ferð“ segir Gunnar síðan.
„Þá voru leyfin stimpluð hjá
Gjaldeyriseftirliti Seðla-
bankans. Ég man að það
komu oft miðar þar sem
Gjaldeyriseftirlitið var að
spyrja hvort þessi eða hinn
hefði nokkuð að gera með
kreditkort og hvort menn
væru yfirleitt á leiðinni í við-
skiptaferðir. En kreditkortin
verða samt ekki almennings-
eign fyrr en bankarnir koma
inn í þetta með okkur og
Visa-ísland byrjar að gefa út
kort.“
Þið hafið strax tryggt ykkur
einkaleyfi að Eurocard?
„Já, við gerðum það
haustið 1979. Við byrjuðum
náttúrulega á því að leita að
fyrirtæki til að hafa umboð
fyrir og byrjuðum á því að
leita til Ámerican Éxpress
en við vorum vissir um að
það væri besta fyrirtækið.
Ingólfur Guðbrandsson eða
Útsýn var með það. Svo fór-
um við til Diners Club næst
en á endanum komumst við í
samband við Eurocard fyrir-
tækið, sem var náttúrulega
það besta.“
Og þetta hefur gengið ríf-
andi vel hjá ykkur síðan mót-
byrinn lægði og vindar fóru
að blása ykkur í hag?
„Já, það má segja það. En
þetta hefur samt ekki gengið
andskotalaust fyrir sig. Það
er mikið búið að ganga á.“
Kreditkortin
jafna verslunina
Hvað hafið þið að bjóða
viðskiptavinum ykkar um-
fram önnur greiðslukortafyr-
irtœki?
„Okkar meginkeppinaut-
ur er Visa. Nú það má
kannski segja að þetta séu
mjög áþekk fyrirtæki hvað
þjónustu varðar. Hins vegar
erum við með fleiri af-
greiðslustaði á heimsvísu og
við erum einnig með neyðar-
þjónustu sem er opin allan
sólarhringinn allan ársins
hring. Og sú þjónusta hefur
reynst viðskiptavinum okkar
mjög vel og hefur verið mik-
ið notuð af korthöfum sem
eru í vandræðum."
Gunnar segir það vera
fjarstæðu að greiðslukortin
hafi hækkað verðlagið í land-
inu. Hann segir þau hafa
komið því til leiðar að öll
verslun sé nú jafnari þegar
litið er á einstaka mánuði.
„Kreditkortin hafa valdið
því að álagið hjá kaupmönn-
um er nú jafnara yfir mánuð-
inn. Þegar allir voru með
peninga kom fólk og verslaði
þegar það fékk útborgað. Nú
er álagstímarnir tveir. Um
mánaðarmót og eftir átjánda
hvers mánaðar. Kaupmenn
hafa talað um það að kredit-
kortin hafi hækkað vöru-
verðið en svo standa þeir
sjálfir í þeim stórræðum að
lengja þetta tímabil sem við
ákváðum að skyldi vera einn
mánuður upp í fjörutíu daga
eða lengur. Þannig að þetta
getur ekki verið rétt hjá
þeim.“
Nú hafið þið hjá Kreditk-
ortum verið gagnrýndir fyrir
það að vera með óútfyllta
tryggingarvíxla og bráðum
verður lagt fram frumvarp á
Alþingi sem á að bantia ykkur
að taka þessar tryggingar
þriðja aðila. Hvernig lístþér á
það?
„1 fyrsta lagi er ekki verið
að setja lög til þess að við
megum ekki gefa út óútfyllta
víxla heldur á að banna
tryggingar í þessum viðskipt-
um hjá öllum kreditkortafyr-
irtækjum. En okkur finnst
það undarlegt að einn þáttur
trygginga sé tekinn út. Það
ætti þá að taka allar við-
skiptatryggingar fyrir, líka
þær sem bankarnir krefjast.
Að hætta algjörlega með
tryggingar er firra. Við vit-
um það að menn eru hér fyr-
ir dómstólum fyrir það að
hafa sýnt vanrækslu í starfi
og einmitt fyrir þá vanrækslu
að hafa ekki tekið trygging-
ar. Svo eru eintök fyrirtæki í
landinu tekin fyrir og cagt
við þau'iÞið megið ekki taka
tryggingar.u Hver er þá
ábyrgur ef viðskiptin ganga
upp? Er það forstjórinn eða
stjórn fyrirtækisins? Það veit
enginn. Tryggingarnar eru
nauðsynlegar og það er eðli-
legt að menn vilji hafa slíkt
við, sérstaklega þegar um
nýja viðskiptavini er að
ræða. Það er hreinlega ekki
hægt að setja svona fáranleg
lög. í öðru lagi finnst okkur
undarlegt að ráðherra ætli
sér að ákveða skiptingu á
þjónustugjaldi milli fyrir-
tækja og korthafa vegna þess
að fyrirtækin eru komin með
þennan kostnað inn í verð-
lagið. Því hefur meira að
segja verið lýst yfir af fram-
kvæmdastjóra Kaupmanna-
samtakanna að matvöru-
verslanir muni ekki lækka
vöruverð þó að þetta frum-
varp nái fram að ganga.“
Peningalaus
framtíð?
Hver verður framtíðin í
þessum viðskiptum, hœttum
við að nota peninga?
„Nei, við hættum aldrei