Morgunblaðið - 01.09.2020, Blaðsíða 18

18 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 1. SEPTEMBER 2020
✝ SveinnStefánsson
fæddist í Vest-
mannaeyjum 19.
júní 1956. Hann
lést á líknardeild
Landspítalans í
Kópavogi 17.
ágúst 2020. For-
eldrar hans voru
hjónin Ása Guðrún
Jónsdóttir hús-
móðir, f. 25. sept-
ember 1922, d. 17. janúar
2010, og Stefán Kristvin Páls-
son sjómaður, f. 26. september
1921, d. 5. janúar 1965. Systk-
ini Sveins eru: Margrét Stein-
unn Jónsdóttir, f. 31. október
1943, maki Arnar Valur Ing-
ólfsson, f. 14. janúar 1942, þau
búa í Vestmannaeyjum. Tómas
Stefánsson, f. 28. október
1947, maki Steinunn Krist-
ensen, f. 21. maí
1954, þau búa í
Kópavogi. Halldór
Páll Stefánsson, f.
11. nóvember
1948, d. 1. apríl
1995, Gyða Stef-
ánsdóttir, f. 6. nóv-
ember 1950, hún
býr í Hafnarfirði,
Halldóra Stef-
ánsdóttir, f. 18.
nóvember 1951,
maki Haukur Gunnarsson, f.
15. desember 1954, þau búa í
Hafnarfirði. Jón Stefánsson, f.
11. maí 1953, hann býr í Kópa-
vogi, og Bryndís Stefánsdóttir,
f. 9. maí 1955, d. 22. maí 1977.
Sveinn giftist eftirlifandi
eiginkonu sinni Huldu
Kristinsdóttur 30. desember
1979, f. 19. ágúst 1954. For-
eldrar hennar voru Bryndís
Emilsdóttir, f. 31. október
1928, d. 6. september 2002, og
Kristinn Jónsson, f. 13. mars
1924, d. 5. september 1975.
Hulda og Sveinn eignuðust
þrjú börn. Þau eru: 1) Bylgja
Sveinsdóttir, f. 20. september
1979, börn hennar eru Eldey
Björt, Ísak Myrkvi og Eldar
Máni. 2) Birkir Sveinsson, f.
31. ágúst 1988. 3) Bjartey
Sveinsdóttir, f. 2. febrúar
1990.
Sveinn bjó í Vestmanna-
eyjum alla sína barnæsku en
flutti ásamt eiginkonu sinni
upp á land árið 1978 og hafa
þau búið síðustu 26 árin í
Hafnarfirði. Sveinn vann við
ýmis störf, s.s. virkjanagerð og
almenna byggingarvinnu, var
sjómaður í þó nokkur ár, um
þrítugt hóf hann að læra húsa-
smíði og vann við það í mörg
ár. Síðustu árin vann hann sem
sundlaugarvörður í Ásvalla-
laug í Hafnarfirði.
Útför Sveins fer fram frá
Hafnarfjarðarkirkju í dag, 1.
september 2020, og hefst at-
höfnin klukkan 13.
Elsku pabbi minn. Ég fæ því
ekki með orðum lýst hversu mik-
ill missir það er að þú sért farinn,
sorgin og söknuðurinn er svo
yfirþyrmandi mikill. Ég get ekki
ímyndað mér hvernig lífið verður
án þín, en á móti á ég svo enda-
laust margar yndislegar minn-
ingar. Það sem þú gerðir fyrir
mig og með mér er efni í margar
bækur, lést mér alltaf líða eins og
ég gæti allt enda sagðir þú það
ótal sinnum: „Þú getur allt sem
þú vilt!“
Man fyrst eftir mér á Bolla-
götunni, við vorum að lita saman
í litabók hvort sína myndina á
einni opnu, vá hvað mér fannst
þú klár að lita. Þú litaðir grasið
fjólublátt, skýin græn og sólina
bleika, mér fannst það nú frekar
skrýtið en þú kenndir mér að það
má gera hlutina eftir sínu eigin
höfði og leyfa ímyndunaraflinu
að ráða. Já, þú varst sko hetjan
mín og ég leit alltaf svo mikið
upp til þín. Ég var mikil pabbas-
telpa alla tíð, þú gast allt og
studdir mig í einu og öllu, kennd-
ir mér að gefast ekki upp því ég
gæti allt. „Það er æfingin sem
skapar meistarann,“ sagðir þú
svo oft.
Ég man hvað þú varst að rifna
úr stolti þegar ég reif í sundur og
lagaði þvottavélina mína sjálf hér
fyrr í vetur. Venjulega hefði ég
hringt í þig og fengið hjálp, en þú
varst orðinn svo veikur að ég
gekk í verkið sjálf, vitandi að ég
gæti þetta, sem ég auðvitað gat,
það er bara þér að þakka. Um
það bil ári áður bilaði þurrkarinn
minn og auðvitað komst þú
hlaupandi en í stað þess að gera
þetta bara fyrir mig gerðum við
þetta saman, þú meira að segja
hélst þig smá á hliðarlínunni
bara til að kenna mér að þetta
væri ekkert mál og ég gæti þetta
alveg eins og hver annar. Mér
finnst þetta lýsandi dæmi um
þig; alltaf að hvetja mig áfram og
alltaf til staðar.
Fjölskyldan var alltaf í algjör-
um forgangi hjá þér. Þú varst
líka besti og stoltasti afinn, þú
gafst börnunum mínum svo mik-
ið og varst ekkert að spara hrós-
ið og sagðir þeim oft hvað þau
væru klár og miklir snillingar,
strákarnir sögðu oft: „Afi, þú ert
ekki besti afinn, þú ert langbesti
afinn!“ Ég veit að hún Eldey
mín, föndrarinn mikli, mun aldrei
gleyma því þegar þú bauðst
henni í föndurbúð og hún fékk að
velja sér alls konar liti og fönd-
urdót fyrir fleiri þúsund krónur,
þú vildir efla listamanninn í
henni enda þú algjör listamaður
sjálfur.
Þú barðist eins og hetjan sem
þú varst við þessi ömurlegu veik-
indi og gerðir allt til að lifa og
sigrast á þeim, þú tókst mat-
aræðið og lífið í gegn og fengum
við þó þessi fimm ár með þér eft-
ir greiningu. Þú varst hraustur
svo til allan þann tíma, það var
ekki nema seinasta hálfa árið
sem þú varst veikur. Það var svo
erfitt að horfa upp á þig, duglega
og sterka pabba minn, svona
veikan og er það léttir að vita að
þú ert núna í sumarlandinu al-
heilbrigður umvafinn þínum nán-
ustu.
Okkur langaði svo að hafa þig
miklu lengur hjá okkur en við
geymum þig í hjartanu og gleym-
um þér aldrei. Við elskum þig að
eilífu.
Þín dóttir
Bylgja og barnabörnin
Eldey Björt, Ísak Myrkvi
og Eldar Máni.
Elsku pabbi, sem nú er umvaf-
inn englum, var stoð mín og
stytta, var alltaf til staðar ef eitt-
hvað bjátaði á. Hann hugsaði ein-
staklega vel um sína nánustu og
var ávallt reiðubúinn að aðstoða
mig við alla þá hluti sem mér
datt í hug að hanna og smíða.
Pabbi tók verklega prófið í
húsasmíði sama dag og ég fædd-
ist, 10. febrúar 1990, og fékk
viðurkenningu fyrir hæstu ein-
kunn, enda einstaklega handlag-
inn og listamaður í húð og hár.
Pabbi hafði gaman af að mála
myndir á sínum yngri árum og
prýða þær nú heimili okkar
systkina. Pabbi smíðaði einnig
húsgögn úr fallegu járni, um-
turnaði húsinu sem foreldrar
mínir keyptu árið 1994, það
skipti ekki máli hvað það var, allt
sem hann smíðaði og snerti setti
hann hjarta og sál í, það hef ég
frá honum.
Þótt hann pabbi gæti verið
þrjóskur kenndi hann mér svo
margt frá barnæsku til fullorð-
insára og það er ég honum æv-
inlega þakklát fyrir. Ég á svo
margar góðar minningar sem
munu ávallt lifa í mínu hjarta,
margt sem ég mun taka með mér
út í lífið og kenna mínum börnum
þegar sá tími kemur. Hann pabbi
var með fallegustu sál sem hægt
er að finna og hafði einstaklega
góða nærveru og það fundu allir
sem voru nálægt honum.
Þér vil ég þakka
fyrir öll þau yndislegu ár,
þó söknuðurinn sé mér afar sár,
þá í minningu þú lifir
og í hjarta mér þú ert.
Takk pabbi fyrir allt
sem þú hefur mér kennt.
Nú ertu fallegur engill
sem vakir okkur yfir.
Guð geymi þig.
(Bjartey)
Þín dóttir,
Bjartey.
Það er erfitt að skrifa þessa
kveðju til þín elsku Svenni, en þú
varst sá yngsti af okkur en alls
vorum við átta, ég man þegar þú
fæddist heima snemma að
morgni en mamma eignaðist
okkur öll heima. Þú varst sá
stærsti af okkur því mömmu
þótti svo góð svartfuglsegg þeg-
ar hún gekk með þig.
En núna ert þú búinn að fá
langþráða hvíld eftir mikla og
erfiða baráttu við illvígan sjúk-
dóm sem lagði þig að velli nýorð-
inn 64 ára en þú gerðir allt til að
sigra en því miður tapaðist orr-
ustan en þú gafst allt í hana.
Þú varst góður bróðir og alltaf
gott að leita til þín með allt og
eins var hægt að tala við þig um
alla hluti en við höfðum bæði
mikinn áhuga á andlegum mál-
efnum og draumum sem við gát-
um talað mikið um. Bæði vorum
við viss um að það væri annað og
betra sem tekur við, því eins og
Úlfur Ragnars sagði þegar ég
var hjá honum í nálastungu, þá
væri ekkert að óttast við dauð-
ann því það tæki svo fallegt við,
svo elsku bróðir nú ertu laus við
allar kvalir og hefur hópurinn
sem sótti þig á kveðjustundu ver-
ið yndislegur.
Það kom best í ljós í veikind-
um þínum hvað sál þín var ljúf og
falleg og hvað þú hafðir mikinn
andlegan styrk þótt sorgin hafi
verið mikil hjá ykkur voruð þið
sem fjölskylda mjög sterk og
Hulda þín stóð þétt við hlið þér
og á hún alla mína aðdáun en
enginn veit hvernig við bregð-
umst við fyrr en við lendum í
þessum erfiðu aðstæðum.
Þú áttir yndislega fjölskyldu
og seinasta árið þegar þú varst
orðinn of veikur til að klára við-
gerðir utanhúss tóku börnin þín
við, þau meira að segja múruðu,
pússuðu og máluðu húsið undir
þinni handleiðslu og allt var svo
flott sem þau gerðu og varstu
stoltur faðir og ljómaðir þú af
hamingju að sjá þetta fallega
handbragð, hafði fólk á orði að
þau væru eins og flottustu fag-
menn, enda ekki langt að sækja
það því þú gast allt, varst lista-
smiður í tré og járni og því til
sönnunar á ég fallegt sófaborð úr
járni sem þú bjóst til sem mér
þykir vænt um.
Þið þrír sem farnir eruð
keyptuð ykkur allir trillu, og
þegar þú kaupir þína fékk hún
nafnið Brimdís og fékk ég
Bjarna prest til að blessa hana.
Þú náðir aðeins að stunda
strandveiðar í eitt sumar því
veikindin ágerðust. Báturinn fór
upp á land með bilaða vél og þú
ákvaðst að setja bátinn á sölu.
En sumir eiga Hauk í horni því
góður Eyjamaður, Gunnar, kem-
ur til þín og býðst til þess til að
laga vélina en þá varst þú kom-
inn á líknardeildina og mikið
veikur. Þú segir við Huldu að
engill hafi verið sendur með út-
rétta hjálparhönd, og var það
mikill léttir og verður aldrei full-
þakkað.
Það er huggun í sorginni að nú
ertu laus undan öllum kvölum.
Svenni minn, ég sé þig aftur þeg-
ar minn tími kemur, þangað til
njóttu frelsisins í sumarlandinu
og nú getið þið feðgar sem unnuð
sjónum farið í fallega sjóferð
saman.
Guð gefi Huldu, Bylgju, Birki
og Bjarteyju styrk í þessari
miklu sorg og missi.
Þótt ég sé látinn,
harmið mig ekki með tárum.
En þegar þið hlæið
og syngið með glöðum hug,
lyftist sál mín upp mót til ljóssins.
(Kahlil Gibran)
Þín systir
Gyða.
Hulda systir okkar hefur ætíð
verið hörkudugleg til vinnu. Fyr-
ir meira en fjörutíu árum hélt
hún til Vestmannaeyja í því skyni
að sökkva sér í vinnu og þannig
að þéna einhver ósköp. Engum
sögum fer af peningagróðanum í
það sinnið, en bónus hreppti hún
þó langt umfram kjarasamninga.
Þarna hitti hún nefnilega Svein
Stefánsson, lífsförunaut sinn,
sem samstundis varð einn af
stórfjölskyldu okkar. Við á fasta-
landinu lítum gjarnan svo á, að
Vestmannaeyingar séu dálítið á
lofti og fyrirferðarmiklir. Vita-
skuld hefur svona staðalímynd
takmarkaða þýðingu. En hvað
um það, Svenni féll ekki að
henni. Yfir honum var sérstök ró.
Í öll þau ár, er við áttum samleið
með honum, var hann jafnan yf-
irvegaður og ljúfur, jafnt í blíðu
sem stríðu. Fyrir rúmum fimm
árum fékk hann sjúkdóm þann,
sem að endingu bar hann ofur-
liði. Sem betur fer átti hann oft
góð tímabil á þessum árum, sem
hann gat notið með Huldu, börn-
um sínum og barnabörnum. Þau
gátu ferðast töluvert bæði innan-
lands og erlendis, m.a.s. náði öll
fjölskyldan að fara saman í all-
langa ferð til útlanda. Þetta
kunni Svenni að meta. Þegar
dagarnir voru dekkri og sjúk-
dómurinn beit kvartaði Svenni
ekki. Síðustu vikurnar var ein-
sýnt í hvað stefndi, þannig ekki
er unnt að segja að andlát hans
hafi beinlínis komið á óvart.
Samt tók það á okkur, mágkonur
Svenna, er við fengum að vita lát
góðs drengs, sem við höfum svo
lengi þekkt og umgengist.
Missir Huldu og barna þeirra
er mikill, en ótal ljúfar minning-
ar um eiginmann og fjölskyldu-
föður eiga örugglega eftir að ylja
þeim. Hugur okkar er hjá þeim á
þessari kveðju- og sorgarstundu.
Svenna þökkum við samveruna.
Blessuð sé minning mágs okk-
ar, Sveins Stefánssonar.
Valdís, Laufey og Bryndís
(Dúddý) Kristinsdætur.
Með sárum söknuði kveðjum
við okkar kæra vin, Svein Stef-
ánsson, sem er látinn langt fyrir
aldur fram.
Svenni greindist með krabba-
mein fyrir fimm árum. Hann
barðist hetjulega gegn sjúk-
dómnum og notaði til þess ýmsar
aðferðir, bæði hefðbundnar og
óhefðbundnar. En því miður
báru þær ekki árangur og hann
varð að lokum að lúta í lægra
haldi. Hann lést á líknardeildinni
eftir stutta dvöl þar.
Svenni tók sjúkdómnum af
æðruleysi. Hann naut síðustu ára
og þau Hulda ferðuðust mikið,
bæði til útlanda og innanlands.
Fyrir nokkrum árum keyptu þau
draumabílinn, Benz Sprinter-
sendibíl, sem Svenni innréttaði
sem húsbíl að öllu leyti sjálfur af
mikilli kostgæfni. Við nutum
þess að ferðast með þeim í gegn-
um árin vítt og breitt um landið,
upp um fjöll og firnindi, og eigum
margar ljúfar minningar úr þeim
ferðum.
Svenni var listasmiður og allt
lék í höndunum á honum. Smíða-
kunnátta hans nýttist honum við
gerð ýmiss konar hluta úr tré og
járni, sem hann seldi svo á ýms-
um stöðum. Hann og Garðar áttu
margar góðar stundir saman, til
dæmis þegar þeir sýndu og seldu
saman handverkshluti sína.
Þrátt fyrir veikindin nýtti
Svenni tímann sérstaklega vel til
að búa í haginn fyrir fjölskyld-
una. Hann notaði verkkunnáttu
sína til að bæta og breyta húsi
þeirra að innan og utan af mikilli
útsjónarsemi og smekkvísi og
gera það sem glæsilegast.
Við söknum Svenna sem góðs
vinar en harmur Huldu og
barnanna er mestur, því hann
var alveg einstaklega umhyggju-
samur eiginmaður, faðir og afi.
Fjölskyldan var alltaf í fyrirrúmi
hjá Svenna.
Elsku Svenni. Takk fyrir
langa og trygga vináttu í gegnum
árin. Blessuð sé minning þín.
Elsku Hulda, Bylgja, Birkir,
Bjartey og afabörn, innilegar
samúðarkveðjur.
Sigríður (Sigga) og Garðar.
Ég vil með nokkrum orðum
kveðja mág minn Svein Stefáns-
son. Okkar kynni hófust stuttu
eftir að ég kom til Eyja 1974, ég
var þá farinn að stíga í vænginn
við Halldóru systur hans. Okkar
leiðir áttu oft eftir að liggja sam-
an næstu 45 árin. Svenni fæddist
í Vestmannaeyjum 19. júní 1956
og var hann oftast kenndur við
Mörk þar sem hann ólst upp. Á
uppvaxtarárunum naut hann
frelsisins í Eyjum, hann þótti
hvatvís og óhræddur við áskor-
anir. Allan daginn var verið við
leik, ýmist í fjöllunum eða niðri á
bryggju og rétt skotist heim til
að borða. Svenni missti föður
sinn aðeins átta ára gamall, en
hann lést af slysförum. Eins og
tíðkaðist í Eyjum byrjuðu börn
snemma að vinna í fiski til að afla
sér tekna, og var Svenni engin
undantekning frá því og vann
hann í Ísfélaginu í nokkur ár. Í
Ísfélaginu kynntist hann henni
Huldu sinni, stelpu úr Reykjavík
sem komið hafði til Eyja á vertíð.
Þau felldu hugi saman og fóru
fljótt að búa saman. Þau bjuggu
fyrstu árin í Eyjum en fluttu síð-
an til Reykjavíkur. Þegar börnin
þrjú voru komin ákváðu þau að
víkka aðeins sjóndeildarhringinn
og fluttu fyrst til Noregs og síð-
an til Danmerkur. Eftir nokkur
ár í Skandinavíu sneru þau aftur
heim til Íslands og fluttu í
Brekkuhvamminn. Ég kynntist
Svenna best þegar við unnum
saman í nokkur ár, bæði á sjó og
við smíðar. Svenni hafði gott
lundarfar og alltaf stutt í húm-
orinn. Hann var mikill fjöl-
skyldumaður og lagði mikla rækt
við fjölskylduna, Huldu, börnin
sín og ekki síst barnabörnin, og
að búa þeim gott heimili. Hann
var duglegur maður, lærði húsa-
smíði og vann lengst af sem
smiður. Hann var sannkallaður
þúsundþjalasmiður. Hann var
alltaf með einhver verkefni í
gangi. Hann var óhræddur við að
framkvæma þær hugmyndir sem
komu upp. T.d. ferðabílarnir sem
hann innréttaði svo listilega og
fjölskyldan naut svo að ferðast á
um landið. Einnig voru gerðir
upp bílar, keyptur strandveiði-
bátur, mótorhjól o.fl. Hann tók
Brekkuhvamminn algerlega í
gegn og var honum mikið í mun
að klára það sem út af stóð þar,
þegar hann vissi í hvað stefndi
hjá honum.
Nú að leiðarlokum, kæri vinur,
vil ég þakka þér fyrir samveru-
stundirnar og vináttuna. Ég bið
góðan guð að styrkja Huldu,
börnin og barnabörnin í þeirra
miklu sorg. Blessuð sé minning
Sveins Stefánssonar.
Haukur Gunnarsson.
Sveinn
Stefánsson
Faðir okkar, stjúpfaðir, tengdafaðir, afi
og langafi,
PÉTUR RÚNAR RAGNARSSON,
Lækjargötu 32, Hafnarfirði,
lést í faðmi fjölskyldunnar á líknardeild
Landspítalans fimmtudaginn 27. ágúst.
Útförin mun fara fram í kyrrþey.
Ragnar Pétursson Kristný Steingrímsdóttir
Hlín Pétursdóttir Guðjón Rafnsson
Ólafur Þórðarson Sólveig Kristbjörg Vagnsdóttir
barnabörn og barnabarnabarn
Okkar ástkæri
SKÚLI MAGNÚSSON
húsasmíðameistari,
Drekavöllum 18,
andaðist á Landspítalanum í Fossvogi
sunnudaginn 27. ágúst.
Útförin verður frá Kapellunni í Hafnarfjarðarkirkjugarði
föstudaginn 4. september klukkan 13. Vegna aðstæðna verður
útförin eingöngu fyrir nánust aðstandendur.
Blóm og kransar afþakkað en þeim sem vildu minnast hans er
bent á Drafnarhús, kt. 490605-0450, reikn. 515-26-44906.
Erla Kristjánsdóttir
Magnús Rúnar Skúlason Kristín Jóhanna Marteinsd.
Smári Skúlason Barbara Brzezinska
Birkir Skúlason Luiza Dabkiewicz
Hólmfríður Vala Árnadóttir Steinar Svavarsson
og barnabörn
Ástkær eiginkona mín, móðir, tengdamóðir
og amma,
ELENORA MARGRÉT
SIGURÐARDÓTTIR,
Reykjafold 20,
lést á heimili sínu fimmtudaginn 27. ágúst.
Sighvatur Sigurðsson
Sigurður H. Sighvatsson
Róbert Þór Sighvatsson Jóhanna Jónsdóttir
Anna María Sighvatsdóttir Jón Atli Kjartansson
og barnabörn