Morgunblaðið - 21.09.2020, Blaðsíða 22

22 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ MÁNUDAGUR 21. SEPTEMBER 2020
Atvinnuauglýsingar
Blaðberar
Upplýsingar veitir  í síma



Morgunblaðið óskar eftir
blaðbera 
 k
Raðauglýsingar
Félagsstarf eldri borgara
Árskógar Leikfimi með Hönnu kl. 9. Opin smíðastofa kl. 9-15. Opin
vinnustofa kl. 9-12. Opinn handavinnuhópur kl. 12-16. Hádegismatur
kl. 11.40-12.50. Kaffisala kl. 14.45-15.30. Heitt á könnunni.
Allir velkomnir. s: 411-2600.
Boðinn Gönguhópur kl. 10.30, farið frá anddyri Boðans.
Hádegismatur kl. 11.20-12.30. Myndlist með leiðbeinanda kl. 13.
Vöflukaffi kl. 14.30. Heitt á könnunni allan daginn og allir velkomnir.
Félagsmiðstöðin Hæðargarði 31 Kaffi og spjall við hringborðið kl.
8.50-11. Skráning á þátttökulista fyrir vetrarstarfið er á skrifstofunni kl
8.50-16. Ganga kl. 10. Hádegismatur kl. 11.30-12.30. Myndlistarhópur
MZ kl. 12.30-15.30. Handavinnuhornið kl. 13. Síðdegiskaffi kl. 14.30-
15.30. Allir velkomnir óháð aldri og búsetu. Nánari upplýsingar í síma
411-2790.
Garðabæ Gönguhópur fer frá Jónshúsi kl. 10. Gönguhópur fer frá
Smiðju kl. 13. Zumba í Kirkjuhvoli kl. 16.30 og 17.15. Stólajóga í
Jónshúsi kl. 11. Hægt er að panta hádegismat með dagsfyrirvara.
Meðlæti með síðdegiskaffinu er selt frá 13.45 -15.15.
Gerðuberg 3-5 Mánudagur kl. 8.30-16. Opin handavinnustofa kl. 9-
16. Útskurður m/leiðbeinanda(Grænagróf) kl. 11. Leikfimi
Helgu(Háholt) kl. 13-15. Kóræfing (Háholt)
Gjábakki kl. 9. Handavinna, kl. 9.30 Postulínsmálun, kl. 10.50 Jóga,
heitt á könnunni frá kl. 8.30 til 16.30.
Grafarvogskirkja Opið hús verður fyrir eldri borgara í Grafarvogs-
kirkju kl. 13. þriðjudaginn 22. september. Það hefst kl. 13. með samve-
rustund í kirkjunni, síðan taka spil, handavinna og spjall við, og kaffi-
veitingarnar verða á sínum stað. Umsjón með eldriborgara starfinu er
í höndum presta kirkjunnar ásamt Guðrúnu Eggertsdóttur, kennara
og guðfræðingi.
Gullsmára Mánudagur: Handavinna kl. 9. og 13. Jóga kl. 17.
Hraunbæ 105 Kaffiklúbbur og spjall, allir velkomnir í frítt kaffi kl. 9.
Opin handavinna kl. 9–14. Hádegismatur kl. 11.30. Sögustund kl.
12.30-14. Samsöngur kl. 14.15 – 15.
Hvassaleiti 56-58 Morgunkaffi og spjall frá 8.30-10.30.
Útvarpsleikfimi kl. 9.45. Jóga með Kristrúnu kl. 9.50. Minningahópur
kl. 10.30. Jóga með Ragnheiði kl. 11.10 og kl. 12.05. Tálgun – opinn
hópur kl. 13-16. Bridge kl. 13. Stólaleikfimi 13.30.
Korpúlfar Hugleiðsla og llett yoga kl. 9. í Borgum í dag, ganga kl. 10.
frá Grafarvogskirkju og frá Borgum, kaffispjall á eftir. Skartgripagerð
kl. 13. í Borgum og Línudansinn með Guðrúnu hefst í dag í Borgum
allir hjartanlega velkomnir í dansgleðina enginn þátttökuskráning
bara mæta. Tréútskurður á Korpúlfsstöðum kl. 13 í dag. Fylgjum öllum
sóttvarnarreglum.
Samfélagshúsið Vitatorgi Dagurinn hjá okkur hefst á leirmótun
milli kl. 9-12.30. Þá verður núvitund í handverksstofu milli kl. 10-11.
Hjúkrunarfræðingur mætir einnig kl. 10. og er til viðtals til 11.
Handaband verður í handverksstofu frá 13-15.30. Þá verður lagt af
stað í gönguferð um hverfið kl. 15. Hlökkum til að sjá ykkur á
Lindargötu 59. Verið velkomin til okkar.
Seltjarnarnes Gler neðri hæð félagsheimilisins kl. 9. og 13. Leir
Skólabraut kl. 9. Billjard Selinu kl. 10. Krossgátur og kaffi í króknum kl.
10.30. Jóga salnum Skólabraut kl. 11. Handavinna, samvera og kaffi í
salnum á Skólabraut kl. 13.- 16. Vegna covid biðjum við fólk að fara
varlega, þvo og spritta og virða fjarlægðamörk.
Sléttuvegur 11-13 Selið á Sléttuvegi er opið frá kl. 10–16. Heitt á
könnunni frá kl. 10–11 og hægt er að líta í blöðin. Hádegismatur er frá
kl. 11.30–12.15 og panta þarf matinn fyrir helgi. Kaffi og meðlæti er til
sölu frá kl. 14.30–15.30. Allir velkomnir. Síminn í Selinu er: 568-2586.
Smáauglýsingar
Sumarhús
Sumarhús – Gestahús –
Breytingar
 Framleiðum stórglæsileg sumarhús
í ýmsum stærðum.
 Tökum að okkur stækkun og
breytingar á eldri húsum.
 Smíðum gestahús – margar
útfærslur.
 Sjáum um almennt viðhald á
sumarhúsum og sólpöllum.
 Setjum niður heita potta og
smíðum palla og skjólveggi.
Áratugareynsla –
endilega kynnið ykkur málið.
Trésmiðja Heimis, Þorlákshöfn,
sími 892-3742 og 483-3693,
www.tresmidjan.is
Húsviðhald
Vantar þig
pípara?
FINNA.is
200 mílur
✝ Örlygur ÞórHelgason var
fæddur 19. ágúst
1933 á Þórustöðum
í Kaupangssveit.
Hann lést á Sjúkra-
húsinu Akureyri 8.
september 2020.
Foreldrar hans
voru Helgi Stef-
ánsson frá Gröf í
Kaupangssveit, f.
1.7. 1887, d. 27.4.
1971, og Sigurbjörg Elíasdóttir
frá Helgárseli í Garðsárdal, f.
30.10. 1900, d. 31.12. 1996. Al-
systir Örlygs er Jónína Þuríður,
búsett í Reykjavík. Systkini
samfeðra eru Anna, Jón Ragn-
ar, Stefán, Sigurpáll og Birgir
en þau eru öll látin.
Eiginkona hans er Margrét
Sigfúsdóttir, f. 11.4. 1935 á
Ytra-Hóli í Kaupangssveit. Þau
giftust 6.12. 1954. Foreldrar
og Valgeir Guðjón. Barnabörn-
in eru 10.
Örlygur ólst upp við mikla
tónlist á uppvaxtarárunum og
var einkar minnugur á laglínur,
raddir og hljóma flestra laga
sem hann hafði heyrt. Hann var
mjög músíkalskur og var m.a.
organisti í Kaupangskirkjusókn
og stjórnaði kór og kvartettum
í sveitinni. Hann stundaði
íþróttir frá unga aldri, var á
skíðum, skautum og spilaði fót-
bolta fram á miðjan aldur og
fylgdist vel með sínum uppá-
haldsliðum í sjónvarpi allt til
enda. Hann var handlaginn og
útsjónarsamur að útbúa verk-
færi og annan búnað til að létta
vinnu við líf og störf.
Örlygur og Margrét hófu bú-
skap 1954 á Þórustöðum og
bjuggu þar með foreldrum
hans. Þau byggðu upp húsakost
jarðarinnar á Þórustöðum 2
með kúabúskap og reistu sér
einbýlishús 1975. Þau hættu
kúabúskap 1987 en unnu við
kartöflurækt þar til þau fluttu
til Akureyrar 2017.
Útför fór fram í kyrrþey að
ósk hins látna.
hennar voru Sigfús
Helgi Hallgrímsson
og Sigurlína Sig-
mundsdóttir, ábú-
endur á Ytra-Hóli.
Börn Örlygs og
Margrétar eru: Eg-
ill, f. 18.4. 1954, d.
17.2. 1959.
Helgi, f. 9.6.
1955, maki Vigdís
Eiríka Helgadóttir,
f. 21.8. 1954, d.
16.2. 2018, börn þeirra eru Mar-
grét, Örlygur Þór og Jón Helgi.
Sigurlína, f. 4.2. 1958, maki
Jón Ólafur Jónsson, f. 23.2.
1955, börn þeirra eru Örlygur
Þór og Sonja Dögg.
Sigurbjörg, f. 5.1. 1962, d.
29.12. 2017.
Egill, f. 10.9. 1967, maki
Efemía Fanney Valgeirsdóttir,
f. 14.7. 1966, börn þeirra eru
Sigurbjörg Eva, Guðrún Björg
Fallinn er frá ástkær tengda-
faðir minn, Örlygur Þór Helga-
son. Kynni okkar hófust fyrir 33
árum er ég fór að venja komur
mínar í Þórustaði. Alltaf var tek-
ið vel á móti manni og oft fjör-
ugar umræður við eldhúsborðið.
Öggi hafði sterkar skoðanir og lá
ekkert á þeim.
Einstakt snyrtimenni var
hann og vildi hafa allt snyrtilegt
bæði innan og utan dyra og svo
ekki sé minnst á bílinn. Bíllinn
alltaf hreinn og nýbónaður. Hef
ég ekki töluna á öllum þeim bíl-
um sem hann átti, flestir beint úr
kassanum. Þann nýjasta keypti
hann í janúar á þessu ári með öll-
um nýjustu fídusunum, eða eins
og Maggý tengdamamma sagði:
„Uss, enginn lykill og engin gír-
stöng, bara takkar!“ Þau hjónin
voru mjög samrýnd, unnu saman
í búskapnum við kýrnar og kart-
öflurnar en hættu kúabúskap
þegar Egill flutti í Skagafjörð-
inn en héldu áfram í kartöflun-
um.
Þau ferðuðust mikið saman,
bæði erlendis og innanlands.
Komu reglulega í heimsókn í
Skagafjörðinn til okkar og í
einni ferðinni var ákveðið að
skoða Austurdalinn. Gengið var
út á Merkigilsbrúna en þá kom
stríðnin upp í Ögga og hann
byrjaði að rugga brúnni við litla
ánægju sonar og eiginkonu og
skreið Egill til baka en Öggi
hafði gaman af öllu enda ansi
stríðinn. Heyrði maður oft þegar
börnin voru yngri: „Öggi, hættu
að stríða börnunum.“
Oftast lá stóra orðabókin á
eldhúsborðinu en hún var ómiss-
andi við að leysa krossgátur og
mikið spáði hann í orð og orð-
notkun og var einstaklega fróð-
leiksfús. Hann fylgdist vel með
öllu, hvort sem um heimsmálin
var að ræða, tækninýjungar,
íþróttir, álftaparið í mýrinni eða
bara hvað við vorum að gera.
Þegar við byggðum fjós hér á
Daufá komu þau hjón reglulega
að fylgjast með og höfðu mjög
gaman af að sjá, þegar það var
komið í notkun, allar tækninýj-
ungarnar.
Mikill íþróttamaður var Öggi
á yngri árum og mátti hann alls
ekki vera að því að keyra Maggý
á fæðingardeildina þegar hún
átti Egil því hann var að keppa í
fótbolta. Má segja að sá áhugi
hafi erfst í beinan karllegg hér á
bæ og bílaáhugann fékk sonur
okkar líka frá honum.
Það er skrítið að hugsa til
þess þegar þið komuð í Daufá nú
í lok ágúst að það hafi verið þín
hinsta ferð hingað. Elsku Öggi,
takk fyrir samfylgdina og takk
fyrir allt.
Elsku Maggý mín, það er mik-
ið á þig lagt að sjá á eftir tveimur
börnum og nú eiginmanni. Guð
styrki þig og styðji á þessum erf-
iðu tímum.
Efemía Fanney
Valgeirsdóttir.
Okkar fyrstu minningar um
afa eru tengdar afmælisveislum
okkar krakkanna hér á Daufá.
Þá sá afi um að rúnta yfir heiðina
í allskonar veðrum til þess að
halda upp á daginn með okkur.
Alltaf fékk maður þéttingsfast
knús, veglegan afmælispakka og
gjarnan fylgdi með stór nammi-
poki sem við sem ekki áttum af-
mæli fengum. Aðalsportið í af-
mælispartíinu var þó líklegast
bréfskutlugerð með afa. Hann
eyddi miklum tíma í að búa til
hverja bréfskutluna á fætur
annarri og þolinmóður reyndi
hann jafnóðum að kenna okkur
hvernig ætti að gera slíkar
skutlur.
Þegar við urðum eldri fækk-
aði barnaafmælunum en afi og
amma tóku sér gjarnan rúnt í
sveitina. Afi naut þess að fara í
bíltúra með ömmu og skoða
landið. Við fengum að heyra
ótalmargar sögur úr þessum
ferðum sem alltaf var gaman að
hlusta á. Einnig þótti honum
gaman að fræðast um nýja
tækni, þrátt fyrir að hann hafi
ekki alltaf skilið hana. Hann fór
til dæmis fjölmargar skoðunar-
ferðir yfir í Skagafjörðinn þegar
nýja fjósið var í byggingu til
þess að fylgjast með gangi mála.
Hann var duglegur að velta hlut-
unum vel fyrir sér og leiddist
ekki að fræðast um hvers vegna
hlutirnir væru gerðir á þennan
hátt en ekki einhvern annan.
Tæknivæddur var afi ekki en
hann náði þó að klóra sig fram úr
ótrúlegustu hlutum og það kom
okkur mjög á óvart þegar hann
var farinn að sýna okkur sína
uppáhaldsmúsík á youtube.
Við systur fórum í margar eft-
irminnilegar heimsóknir í Þóru-
staði á menntaskólaárunum okk-
ar. Þá gripum við yfirleitt með
okkur pizzu fram í fjörð og
kvöldinu var eytt í spjall um allt
og ekkert. Það var ansi algengt
að afi sæti límdur fyrir framan
sjónvarpið að fylgjast með bolt-
anum, formúlunni eða jafnvel
skíðastökki þegar við mættum í
heimsókn. Hann hafði mikinn
áhuga á þessum íþróttum og
ekki fannst honum leiðinlegt að
ræða þær. Við urðum margs
fróðari um allskonar íþróttir eft-
ir þessar heimsóknir okkar og
við áttuðum okkur á því að það
er mjög áhugavert að horfa á
skíðastökk, þó ótrúlegt megi
virðast. Uppáhaldsiðjan hans
var þó líklegast að rökræða við
ömmu um alla heimsins hluti og
helst espa hana sem mest upp.
Afi var nefnilega ákaflega stríð-
inn maður. Hann naut þess að
grínast og skreyta sögur, sem
amma síðan leiðrétti jafn óðum
og niðurstaðan var sú að þau
voru sammála um að vera ósam-
mála. Margar ógleymanlegar
minningar urðu því til á Þóru-
stöðum og seinna í Brekatúninu
en þangað heimsótti Valgeir þau
á sínum menntaskólaárum. Bílar
voru áhugamál þeirra beggja og
því gátu þeir rætt tímunum sam-
an um ýmislegt tengt þeim.
Það verður mjög sárt að fá
engin fleiri þéttingsföst afaknús
en við munum minnast hans alla
tíð. Við elskum þig, elsku afi, og
biðjum að heilsa englunum okk-
ar.
Sigurbjörg Eva,
Guðrún Björg og
Valgeir Guðjón,
Egilsbörn.
Örlygur Þór
Helgason
✝ Jaan Alaverefæddist 4. apr-
íl 1969 í Eistlandi.
Hann lést á heimili
sínu í Ljósavatns-
skarði 3. sept-
ember 2020. Jaan
átti fimm systkini
og fjölskylda hans
hefur öll búið í
Eistlandi.
Eiginkona hans
er Marika Alavere,
f. 28. febrúar 1975 í Eistlandi.
Þau giftust 18. júlí 1998. Börn
þeirra eru Marit, fædd 7. maí
1999, Marge, f. 3. febrúar 2004,
og Grete, f. 22. nóvember 2006.
Jaan stundaði tónlistarnám
Ljósavatnsskarði haustið 1998,
auk þess að taka að sér kór-
stjórn hjá söngfélaginu Sálu-
bót, og þessum störfum sinnti
hann til æviloka. Jafnframt
þessu var hann kórstjóri og
organisti í kirkjum í nágranna-
sveitum. Tók þátt í starfi
Sinfóníuhljómsveitar Norður-
lands og sýningum Leikfélags-
ins Eflingar í Reykjadal og
Leikfélags Akureyrar. Jaan
lagði stund á orgelleik hjá Ey-
þóri Inga Jónssyni og lauk
prófi árið 2012. Hann var einn-
ig tónskáld og samdi og útsetti
fjölmörg lög fyrir nemendur,
kóra og sinfóníuhljómsveit.
Fjölskyldan fékk íslenskan
ríkisborgararétt 2006.
Útför Jaans fór fram í kyrr-
þey í Höfðakapellu á Akureyri
hinn 14. september 2020.
við Tallin Music
High School frá
unga aldri og til
ársins 1988, með
áherslu á píanóleik
og fiðlu, og þar
lauk hann líka
kennsluréttindum.
Í Eistlandi vann
hann meðal annars
sem fiðluleikari
við sinfón-
íuhljómsveit elsta
leikhúss í Eistlandi í borginni
Tartu. Síðar varð hann kons-
ertmeistari þeirrar hljóm-
sveitar.
Jaan réð sig sem tónlistar-
kennara við Stórutjarnaskóla í
Kveðja frá starfsfólki
Stórutjarnaskóla
Í liðinni viku voru 22 ár síðan
Jaan kom ungur að árum frá
Eistlandi og hóf kennslu hér við
Stórutjarnaskóla. Hann var
fljótur að ná tökum á tungumál-
inu en það sem mestu skipti var
að hann talaði tungumál tónlist-
arinnar af mikilli snilld og leikni
og gat miðlað því áfram til nem-
enda þótt íslenskan væri ekki
komin.
Það var mikil upplyfting fyrir
tónlistarstarfið í skólanum og
forréttindi að fá hann hingað í
sveitina. Hæfileikar hans og
innlegg birtust ekki aðeins í
kennslunni við tónlistardeildina
heldur einnig við alla viðburði
og samkomur í skólanum þar
sem Jaan og Marika kona hans
ýmist léku tónlist eða spiluðu
undir með nemendum sínum.
Jaan gerði ríkar kröfur til nem-
enda sinna og sjálfs sín, en hann
hafði þann einlæga ásetning að
við myndum öll ná árangri.
Nemendurnir báru virðingu fyr-
ir honum og gat Jaan rætt við
þá og fengið þá til að leggja
harðar að sér þegar við hin náð-
um ekki til þeirra. Það er ekki
aðeins sárt að missa frá okkur
góðan samstarfsfélaga og frá-
bæran tónlistarmann heldur líka
vin og félaga. Það var mikil
gæfa fyrir okkur að Jaan skyldi
hafi komið til okkar og fengið
Mariku með sér. Hann fór alltof
fljótt og skyndilega en eftir lifir
minning um góðan mann og
stöðug hvatning til að gera bet-
ur.
Jaan samdi fjöldann allan af
lögum við valin ljóð og sérstakt
dálæti hafði hann á ljóðum Evu
Hjálmarsdóttur frá Stakkahlíð í
Loðmundarfirði. Því fylgir hér
eitt af hennar ljóðum en við það
samdi Jaan fallegt lag og útsetti
fyrir Söngfélagið Sálubót sem
hann stjórnaði lengst af.
Jaan skilur eftir sig stórt
skarð sem seint mun gróa yfir.
Hans er sárt saknað. Við send-
um Mariku, Marit, Marge og
Grete okkar innilegustu samúð-
arkveðjur.
Draumur
Ég stóð við gluggann, stórhríð úti var,
og starði út í næturmyrkrið svarta.
Nóttin heldimm hafði völdin þar,
sem hafa átti ljósið dagsins bjarta.
Þá brá upp ljóma, ljósblik tvö ég sá,
sem lýstu‘ úr austri‘ og færðust hart
að vestri,
og storminn lægði, heið varð hvelfing
blá;
ég horfði‘ á þetta slegin undrun
mestri.
En ljósin breyttust, svani tvo ég sá,
sem svifu‘ í vestur inn til blárra fjalla.
Þar bíða heiðavötnin himinblá
og heilla þá og til sín stöðugt kalla.
Þeir hurfu‘ á braut. Ég alein eftir
stóð.
Að þetta skyldi vera draumur.
En ennþá hljóma‘ hin svásnu svana-
hljóð,
og sálu verma líkt og heitur straum-
ur.
(Eva Hjálmarsdóttir)
Fyrir hönd starfsfólks Stóru-
tjarnaskóla,
Sigríður Árdal
Sigrún Jónsdóttir.
Jaan Alavere