Málfríður - 15.04.1990, Síða 12

RÚNAR INGIBJARTSSON
matvælafræðingur
Rúnar starfar sem matvælafræðing-
ur hjá Nóa-Síríusi. Hann notar erlend
tungumál í starfi sínu, við bréfaskrift-
ir, lestur tímarita, í viðræðum, samn-
ingagerð og á ráðstefnum. Rúnar
lærði dönsku í sex ár í skóla, ensku í
fimm ár og þýsku í þrjú ár. Hann segir
tungumálakunnáttu sína ekki alltaf
hafa nægt sér í starfi, en málin bjarg-
ist með góðum vilja beggja aðila. Rún-
ar er ánægður með þá málakennslu
sem hann fékk í skóla og telur ekki að
áherslur hefðu átt að vera aðrar í
henni.
Danska og enska eru þau tungumál
sem Rúnar hefur náð bestum tökum
á. Hann vildi gjarnan bæta kunnáttu
sína í þýsku tal- og ritmáli.
Rúnar hefur ekki þurft á þjónustu
túlks að halda. Hann segir að hver sá
sem vill vera gjaldgengur í alþjóða-
samskiptum þurfi að hafa gott vald á
erlendum málum, og því telur hann
aukna tungumálakennslu samhliða
öflugri íslenskufræðslu gagnlega.
Sighvatur notar erlend tungumál í
starfi við bréfaskriftir, lestur, viðræð-
ur, samningagerð og á ráðstefnum.
Hann lærði dönsku í sjö ár, ensku í
sex ár og þýsku í fjögur ár.
Bestum tökum náði hann á ensku
og dönsku. Enskukunnáttu sína þakk-
ar hann almennri skólagöngu og
miklum lestri vasabrotsbóka. Hins
vegar gekk honum bagalega að tala
dönsku, en hann settist að í Dan-
mörku við nám.
Sighvatur segir tungumálakunnáttu
sína hafa nægt ágætlega í starfinu.
Hann hefur þó þurft að nota túlk.
Hann telur nauðsynlegt að leggja
mun meiri áherslu á talæfingar í skóla,
auk þess sem byrja mætti tungumála-
kennsluna fyrr. Ritað mál skipar ann-
að sæti á áherslulistanum. Bréfa-
skriftir, lestur blaða og skýrslugerð
myndu gera námið líflegra og væri
hið daglega amstur atvinnulífsins
þannig fléttað inn í námið. Lestur og
hlustun skipa þriðja og fjórða sæti.
Sighvatur telur að þörf verði á auk-
inni tungumálakennslu í framtíðinni,
því að heimurinn verði sífellt minni.
Tengsl þjóða aukist, svo og viðskipta-
tengsl. Hann leggur áherslu á nauð-
syn þess að geta talað erlend mál,
ekki síst til að efla sjálfstraustið.
SIGHVATUR BJARNASON
sölustjóri hjá
Sölusambandi íslenskra
fiskframleiðenda
SÓLRÚN JENSDÓTTIR
skrifstofustjóri í
Menntamálaráðuneytinu
Sólrún notar erlend mál í viðræð-
um, á ráðstefnum, við lestur tímarita,
bréfaskriftir og samningagerð. Hún
lærði dönsku í fimm ár, ensku í sex,
þýsku í fimm og frönsku og latínu í
tvö ár.
Sólrún telur þessa kunnáttu hafa
nægt sér í starfi. Hún segist þó hvorki
tala þýsku né frönsku að gagni og
frönsku lesi hún takmarkað. Hún álít-
ur að talmál og hlustun hefðu mátt
skipa hærri sess í kennslu en raun
varð á.
Sólrún telur sig hafa náð bestum
tökum á ensku og þakkar það dvöl er-
lendis við nám og starf. Hún hefur
ekki unnið markvisst að því að bæta
tungumálakunnáttu sína eftir að námi
lauk. Hygði Sólrún á frekara tungu-
málanám færi hún til lands þar sem
viðkomandi tungumál væri talað.
Sólrún hefur þurft að nota túlk í
samskiptum við finnskumælandi
Finna. Hún telur ekki þörf á aukinni
tungumálakennslu hér á landi, en
álítur að hana mætti gera markvissari.
12