Bæjarins besta


Bæjarins besta - 16.11.1994, Blaðsíða 4

Bæjarins besta - 16.11.1994, Blaðsíða 4
OHAÐ FRETTABLAÐ Á VESTFJÖRÐUM STOFNAD 74 NOVEMBER 1984 Óháð vikublað á Vestfjörðum Útgefandi: H-prent hf. Sólgötu 9, 400 ísafjörður •n 94-4560 O 94-4564 Ritstjóri: Sigurjón J. Sigurðsson Blaðamaður: Hermann Snorrason Ábyrgðarmenn: Sigurjón J. Sigurðsson og Halldór Sveinhj örnsson ® 94-5222 Útgáfudagur: Miðvikudagur Bæjarins hesta er aðili að samtök- um hæjar- og héraðsfréttahlaða Eftirprentun, hJjóðritun, notkun ljósmynda og annars efnis er óheimil nema heimilda sé getið Tíu ára Ef borið er saman við mannsaldur má segja að BB sé að verða búið að slíta barnsskónum og unglingsárin að taka við. Enda þótt hæpið sé að gera slíkan samanburð á jafn ólíku viðfangsefni og vikublaði og mann- eskju, verður ekki á móti mælt, að sé gerður samanburðuráfyrsta tölublaði BB, sem leitdagsins ljós hinn 14. dag nóvembermánaðar 1984 og blaðinu sem þú, lesandi góður, hefur fyrir augliti þínu í dag, þá hefur ekki síður orðið mikilfengleg breyting á því en á barni frá vögguári til tíu ára aldurs. Það vita allir, sem hafa orðið þeirra gæfu að- njótandi að eignast arfa, að endaþótt umhyggju aðstandenda sé þörf alla tíð, býr lengi að fyrstu gerð. BB býr enn í dag að velvilja og viðtökum sem það hlaut í vöggugjöf. Og vissulega leyfa aðstandendur blaðsins sér að vona, að sú að- hlynning haldi áfram. Blaðaheimurinn er harður heimur. A þeim vettvangi er hart barist hvort heldur er um fréttir eða auglýsingar. Á landsvellinum berjast risarnir, Morgunblaðið og DV auk minni dagblaða, viku- blaða og tímarita; á heimavöllum héraðsfrétta- blöðin. I þessum harða heirni hafa blöð komið og farið. Að þessu leyti er líkt með þeim farið og mannskepnunni; enginn veit sitt skapadægur. Héraðsfréttablöðin gegna mikilvægu hlutverki. Þau eru hluti af mannlífi og menningu í viðkomandi landshluta og gegna lykilhlutverki í söguskráningu. Eða hvernig halda menn að tekist hefði til með „Sögu Isafjarðar og Eyrarhrepps”, svo dæmi sé tekið, ef ekki hefðu komið til heimildir hinna mörgu blaða sem gefin hafa verið út hér urn slóðir á því tímabili er sagan greinirfrá? Blaða, sem sum hver lifa enn í dag þótt blóðið renni hægar um æðar þeirra en áður fyrr. En þrátt fyrir gildi héraðsfréttablaðanna fyrir sagnaritara síðari tíma er lífsmyndin sem birtist á síðum þeirra við útkomu hvers nýs eintaks ekki síður mikilvæg. í pensildráttum þeirrar rnyndar opinberast mannlífsþættir líðandi stundar, frásagnir af fólki í lífi og starfi, í gleði þess og sorgum. BB er rétt við það að slíta barnsskónum. Hver framtíð þess verður veltur öðru fremur á ykkur, lesendur góðir. En fyrir frábærar viðtökur ykkar í tíu ár þökkum við með þessu afmælisblaði. s.h. Að vanda var Hafþór Gunnarsson spurull gagnvart viðmælanda sínum, þegar ijósmyndari BB gómaði hann við vinnu sína á ísafirði í síðustu viku. Gerðu þetta í gær! Allan sólarhringinn gerast fréttnæmirhlutirogöllumfinnst eðlilegt að frá þeim sé greint hið snarasta. Hvort sem við- komandi frétt birtist í dag- blöðunr, útvarpi eða sjónvarpi, þá gerir maður þær kröfur að fréttin sé vel unnin, framsetning hennar sé einföld og auðskilin, auk þess sem fallegar og skýrar myndir prýði fréttina, þ.e.a.s. bjóði fjölmiðillinn upp á þann möguleika. Ekki ósanngjamar kröfur - eða hvað? Þeir eru heldur færri sem gera sér fulla grein fyrir því, hvaða vinna býr að baki 30 sekúndna langrar fréttar í Sjónvarpinu og því fékk BB fréttaritara Sjón- varps í Bolungarvík, Hafþór Gunnarsson, til að lýsa því. Hann er pípulagninameistari að mennt og hefur það fyrir aðal- starf, en við fréttaritarastarfinu tók hann árið 1989 og sinnir því innan sem utan aðalstarfs- ins. Hafþór er ekki skólagenginn í my ndbandsupptökum en hefur í mörg ár haft mikinn áhuga á þeirri iðju, auk þess sem hann er mikilll áhugaljósmyndari. Einnig hefur hann sótt ótal mörg námskeið tengd myndupp- tökum og fleiru sem felst f þessu aukastarfi hans. „Þetta byrjaði allt á því að ég sendi mynd- bandsupptökur til Stöðvar 2 af þorrablóti Bolvíkinga, sem eru merkileg mannamót fyrir marg- ra hluta sakir. Þeir tóku frétta- skotinu fegins hendi og sýndu fimm mínútna langa frétt um þorrablótið, sem jafnframt er lengsta myndskeið sem ég hef fengið birt í sjónvarpi. I fram- haldi af því fór ég líka að senda myndir til Sjónvarpsins og þá bauð varafréttastjórinn, Helgi H. Jónsson, mér að gerast frétta- ritari Sjónvarps í Bolungarvík, sem ég að sjálfsögðu þáði. Ég fór að gera auknar kröfur til myndgæðanna og kom mér upp fullkomnari tækjabúnaði, með stuðningi frá Sjónvarpinu. Ég fékk margar fréttir að vinna úr og skilaði inn niiklu efni, en núna upp á síðkastið hefur þeim fækkað til muna. Sjónvarpið hefurekki úrmiklum peningum að moða, og því er það kannski eðilegt að þeir vilji halda þeim að sem mestu leyti fyrirsunnan. Fjárframlög til landsfréttarita- ranna hafa verið skorin mikið niður. Fyrir vikið skammast landsbyggðarfólkið út í frétta- ritarana fyrir að birta æ færri fréttir, en fréttamatið er einfald- lega ekki lengur í okkar hönd- um. Þetta viðhorf fréttastof- unnar kemur berlega í ljós þegar birtar eru myndir af léttklæddu fólki að borða ís í sumarblíð- unni í borginni, eins og slíkt gerist bara þar. Þannig myndir fengjust aldrei birtar héðan að vestan,“ sagði Hafþór. - Hvernig fer fréttaöflunin fram? „Það er nú allur gangur á því. Maður er auðvitað alltaf með augu og eyru opin, auk þess sem ég fæ stundum upplýsingar frá höfuðstöðvunum á Lauga- veginum og oft hringir fólk víða af Vestfjörðum með upplýs- ingar um alls kyns uppákomur og fréttanæm efni. En það getur verið sérstak- lega erfitt að fá fréttir frá stærri fyrirtækjum og félagasam- tökum, því stjórnendur fyrir- tækja vilja sjaldnast láta vitnast hvað gerist á fundum þeirra og fara með þá eins og Frímúrara- fundi. Það gildir einu þó þeir þurfi að koma málum á fram- færi. Hitt er það, að eftir að skýrar myndir og greinargóðar fréttir tóku að berasl héðan, fóru Vestfirðingar sjálfir að skynja fagmennskuna við starf mitt. Fyrir vikið urðu þeir opnari, tóku þetta allt alvarlegar og vildu frekar mæta í viðtal.“ - En hvernig verða fréttimar til? „Þegar ég hef fengið vit- neskju um fréttbært efni, hringi ég í höfuðstöðvarnar og óska leyfis til að vinna fréttina. Svo hef ég samband við viðkomandi aðila, inni hann upplýsinga um málsatvik og mæli mér loks mót við hann. Því næst mæti ég á vettvang og tek svokallaðar „innklipps“-myndir, þ.e. hús eða annað umh verfi sem tengist fréttinni, sem ég nota síðan til uppfyllingar þegar ég mynd- klippi fréttina saman. Þegar við- talið sjálft fer loks fram, stilli ég upp þrífætinum og mynda- vélinni og staðset viðmæland- ann fyrir framan og útskýri nákvæmlega fyrir honum hvernig hann megi, og megi alls ekki, standa og horfa þegar upptaka fer fram. Að tökum loknum skrifa ég inngang að fréttinni og bý til texta sem ég tala inn á, ef með þarf. Síðan púsla ég þessu öllu saman heima í stúdíóinu á eina spólu og sendi hana suður með næstu flugvél. Hver frétt má helst ekki vera lengri en mínúta að lengd, alla vega þykja tvær mínútur vera algjört hámark. Hafþór bendir á að starfinu fylgi mikið álag. Fólk hringir í hann á öllum tímum sólar- hringsins og vinnudeginum lýkur því í raun aldrei, enda er hann á bakvakt alla daga ársins. Hanneralltaf í viðbragðsstöðu. í töskum sínum geymir hann nýhlaðnar rafhlöður og tilbúnar myndbandsspólur. Hafþór hendir aldrei neinu myndefni og á heimili hans er að finna mörg hundruð klukkustunda efni á myndbandsspólum. „Öllu því sem unnið er fyrir sjálfa fréttastofuna fylgir mikið stress, fréttahaukamir hringja með efni og enda alltaf símtölin á; „og gerðu þetta í gær!“. Og ef svo óheppilega vill til að ég kemst ekki á vettvang eða að ekki næst í mig þegar mikið liggur við. þá er fjandinn laus svo ekki sé meira sagt,“ sagði Hafþór Gunnarsson að lokum. -hþ. Námsstyrkur Auglýst er eftir umsóknum um styrk úr Minningarsjóði Gyðu Maríasdóttur. Styrkurinn verður veittur til framhalds- náms í heimilisfræðum og skyldum grein- um. Umsóknarfrestur ertil 15. desember 1994. Umsóknir ásamt námsvottorðum og upp- lýsingum um fyrirhugað nám sendist til undirritaðra sem veita nánari upplýsingar. Magdalena Sigurðardóttir Seljalandsvegi 38, ísafirði Sími 3398 Björn Teitsson Framhaldsskóla Vestfjarða á ísafirði Sími 3599 4 MIÐVIKUDAGUR 16. NÓVEMBER 1994

x

Bæjarins besta

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Bæjarins besta
https://timarit.is/publication/1104

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.