Bæjarins besta - 01.11.1995, Blaðsíða 15

verði deild innan fjórðungs-
sambandsins líkt og fræðslu-
skrifstofan. í dag erum við í
raun að elta fólk innan kjör-
dæmisins. Það er mjög erfitt til
dæmis að festa fjármagn á
Hólmavík til þessarar þjónustu,
ef sá sem notar hana flytur til
Reykhóla, yrði fjármagnið eftir
á Hólmavík. I dag geta pening-
arnir elt þann sem þarf á þeim
að halda. Ef sveitarfélögin hafa
ekki samstarf sín á milli, er
þetta ekki hægt.
Það hvort ég verð áfram í
þessu starfi, veltur í raun mikið
á því hvort breyting verður á
yfirstjórn tnálaflokksins. Ef
það verður ofaná er ég tilbúin
til að taka þátt í því, en ég er
ekki tilbúin til að vera lengur
að vinna í einhverju sérkerfi
og þurfa ein að berjast fyrir
peningum við ráðuneytið. Það
fer allt of mikið af dýrmætri
orku í það.
Það er verið að hræða okkur
nteð því að þjónustan versni ef
málefni fatiaðra flytjast til
sveitarfélaganna, en ég hef ekki
trú á að svo verði. Eg hef þá trú
að um leið og sveitarfélögin
eru orðin ábyrg fyrir rekstrinum
og vilja taka þátt í honum, er
þjónustan tryggð. En ég vil sjá
þetta á kjördæmavísu, því á
meðan sveitarféiögin eru svona
smá, eru sunt þeirra ekki í stakk
búin til að taka við þessari
þjónustu. En ég treysti sveitar-
félögunum fullkomlega til að
taka við málefnum fatlaðra, ef
þau vinna saman og hef engar
áhyggjur af að þjónustan skerð-
ist.
Eg er alltaf að sjá betur og
betur þær sérstöku aðstæður
sem fylgja Svæðisskrifstof-
unni. Þetta er sérapparat, al-
farið rekið af ríkinu. Við erum
að sinna ákveðnum hópi fólks
sem á það eitt sameiginlegt að
vera fatlað á einhvem hátt, en
er að öðru leyti alveg eins og
ég og þú. Það býr við ákveðna
fötiun og fer þar af leiðandi
inn í sérkerfi, sem aftur gerir
því mjög erfitt að fá þjónustu í
almenna kerfinu vegna þess að
sérkerfið á að sinna fólkinu.
Með allri þessari hröðu upp-
byggingu í málefnum fatlaðra
höfum við misst sjónar á aðal-
atriðinu, sem er hvað hentar
fötluðum best. Þeir eru öruggir
inni sérkerfinu og hafa fengið
þar góða þjónustu. Eðlilega er
þetta fólk hrætt um sinn hag
þegar sveitarfélögin taka við
málefnum þeirra, því þau hafa
litla sem enga reynslu af
þjónustu sveitarfélaganna.”
Skortur á varaafli hjá Orkubúi Vestfjarða veldur búsifj-
um f matvælaframleiðslu
GjaHskrá hækkar
vk) nýia varaaflstöð
RAFMAGNSNOTENDUR á þjónustusvæði Orkubús
Vestfjarða eru orðnir langþreyttir á því ófremdarástandi
sem ríkir í rafmagnsmálum svæðisins, en skortur á
varaafli hefurmeðal annarsvaldið matvælaframleiðslu-
fyrirtækjum töluverðum þúsifjum. Munu nokkur fyrir-
tæki vera að skoða möguleika á að tryggja sér vararaf-
orku af sjálfsdáðum, en það getur kostað hvert fyrir-
tæki allt uþþ í fjórar milljónir króna.
Kristján Haraldsson, orkuþússtjóri sagði í samtali við
þlaðið að vissulega væri hægt að fá nýja varaaflstöð,
en þá þyrfti að koma tii gjaldskrárhækkana. „Þetta er
sþurning um hvort notendurvilja borgahærraverðfyrir
tryggari orku, eða hvort þeir vilji hafa þetta eins og nú
er,” sagði Kristján. Hann sagði jafnframt að Orkubúið
ætti eftir að kanna hjá viðskiptavinum sínum hvað þeir
vilja, en þá þyrfti líka að upplýsa þá um kostnaðinn.
„Við munum skoða þessi mál frá grunni í kjölfar
þessara veðra sem hafa verið að ganga yfir okkur. í
þessari bilanahrinu sem núna gekk yfir, urðu að mínu
viti ekki verulegartruflanir. Varaaflstöðvarvoru keyrðar
lungann úr síðustu viku, en línur frá Mjólkárvirkjun
brotnuðu mjög illa og eru í lamasessi þó okkur hafi
tekist að koma á bráðabirgðatenginu,” sagði Kristján.
Um mánaðarverk er að koma línunni í samt horf.
Heildardíselafl á Vestfjörðum miðast við það að ekki
þurfi að grípa til skömmtunar, þó svo Landsvirkjun geti
ekki afhent rafmagn um vesturlínu. Enginn landshluti
býr við jafnmikið varaafl og Vestfirðir gera, að sögn
Kristjáns.
Halldór Jónsson hjá Rit hf., sagði að fyrirtæki í
matvælaframleiðslu hefðu orðið fyrir fjárhagslegum
skaða vegna skorts á varaafli og að hann teldi nauðsyn-
legt að koma upp nýrri varaaflstöð fyrir áramót.,,í
hefðbundnu árferði myndi ég segja að menn þyrftu að
vera komnir með stöð fyrir áramót. Ég hef uþþlýsingar
um það að það á að vera hægt ef vilji er fyrir hendi.
Meðhöndlun hráefnis er orðin miklu viðkvæmari en
áður var, kröfur hafa alltaf verið að aukast. Einn til tveir
dagarskiptu ekki máli áður, en í dag er þetta sþurning
um einhverja klukkutíma. Það má ekkert út af bregða
og okkur þykir að Orkubúið hafi ekki fylgt þeirri þróun
sem hefur orðið á undanförnum árum. Hér vantar
varaafl og atvinnureksturinn má ekki við því að missa
úr rafmagn,” sagði Halldór.
Stjórn Orkubús Vestfjarða mun koma saman í þessari
viku og fjalla um þessi mál, en bæjarráð ísafjarðar
hefur sent stjórn Orkubúsins áskorun um að koma
varaaflsmálum á ísafirði í lag sem fyrst.
Félagsmálaráðherra leggur fram frumvarp um sam-
einingu S/éttuhrepps og ísafjarðarkaupstaðar
Mkilvægt að svæðið teng-
ist ísafirði sQórnskipulega
FÉLAGSMÁLARÁÐ-
HERRA, Páll Pétursson,
hefur lagt fram frumvarp á
Alþingi um sameiningu
Sléttuhrepps og ísafjarðar-
kaupstaðar. Sléttuhreppur er
eina sveitarfélagið á landinu
sem er í eyði, en hreppurinn
fór í eyði á 6. áratugnum
eins og Grunnavíkurhreppur,
sem var sameinaður Snæ-
tjallahreppi árið 1963, sem
aftur var sameinaður ísa-
fjarðarkaupstað á síðasta ári.
I greinargerð með frum-
varpinu segir að í Sléttuhreppi
sé friðland og að svæðið sé á
náttúruminjaskrá og einnig séu
þar hús sem notuð eru sem
sumarbústaðir. Jafnframt hafi
kotnið fram hjá embætti Skipu-
lagsstjóra ríkisins að nokkrir
landeigendur í hreppnum hyggi
á byggingu sumarbústaða, en
þar sem engin íbúi sé í hrepp-
num, sé þar engin sveitarstjórn
og því hafi skapast ýmis vanda-
mál sem varði stjómsýslulega
meðferð mála á svæðinu, m.a.
varðandi umsóknir um bygg-
ingarleyfi.
Þá segir í greinargerðinni að
í Sléttuhreppi og fyrrum Snæ-
fjallahreppi verði í framtíðinni
vinsælt útivistar- og ferða-
mannasvæði, því sé mjög
mikilvægt að þetta svæði
tengist stjórnskipulega ísa-
fjarðarkaupstað, þannig að
tryggt sé að við nýtingu þess
verði hafðirhuga sameiginlegir
hagsmunir byggðanna á norð-
anverðum Vestfjörðum.
MIÐVIKUDAGUR 1. NÓVEMBER 1995 15