Víðförli - 15.10.1990, Blaðsíða 9

þeirra gildi helmingaskiptaregla.
Hjón ein fá að ættleiða börn og eft-
irlifandi maki á rétt á setu í óskiptu
búi. Ekki er skörp skattaleg mis-
munun milli hjóna og þeirra sem búa
formlega í óvígðri sambúð.
Lagt er til að heimiluð verði milli-
færsla ónotaðs persónuafsláttar að
fullu til þess maka sem hærri tekjur
hefur til þess að draga úr þeirri
hættu að fólk í óvígðri og óskráðri
sambúð sniðgangi lög til þess að
njóta réttinda sem einstæðir foreldr-
ar. Hugsanlegt er einnig að tekju-
tengja mæðra- og feðralaun og
barnabætur og auka þurfi framlög
til dagvistunar barna til þess að
greiða fyrir fólki i hjúskap og ó-
vígðri sambúð, ennfremur að styrkja
beri heimavinnandi mæður og feður.
Kirkjuþing hvetur starfsmenn þjóð-
kirkjunnar til að efla umræðu og
fræðslu um hjónabandið.
Þetta kirkjuþing fjallaði allmikið
um fjölskyldumál?
Jú, góðu heilli, enda ekki vanþörf
á að styrkja fjölskylduna sem allra
mest. Það var samþykkt að Kirkju-
ráð gerist aðili að Fjölskylduþjón-
ustu kirkjunnar sem mun taka til
starfa á næsta ári enda mikilvægt að
sú þjónusta komi kirkjunni allri og
Iandsmönnum til góða. Hér er mikil-
vægt mál á ferðinni, hér á að bjóða
upp á markvissa fræðslu fyrir hjóna-
efni og ráðgjöf fyrir hjón út frá
kristnum lífsgildum sem og meðferð
ef í óefni er komið hjá fjölskyldunni.
Þá er ekki síður mikilvægt að prestar
og aðrir starfsmenn safnaða sem
fást við fjölskyldumál eigi stuðning
hjá starfsfólki fjölskylduþjónust-
unnar.
Kirkjuþing samþykkti einnig að
hvetja til þess að söfnuðir opnuðu
safnaðarheimilin til athvarfs fyrir
börn og unglinga sem eru á eigin veg-
um hluta dagsins. Þá var sérstaklega
bent á foreldra fermingarbarna sem
samstarfsaðila kirkjunnar til þess að
þæta það ástand sem oft skapast í
unglingahópum og stundum leiðir til
ofbeldisverka.
Tengt þessu var samþykktin um
trúfræðslu fullorðinna í þessu þjóð-
félagi okkar þar sem fjölhyggjan
verður æ sterkari. Allskonar trúar-
hugmyndum er haldið að fólki, og
eiga fátt skylt við kristna kenningu,
þannig að verðmætamat og siðgæð-
isreglur lenda á hverfanda hveli.
Kirkjan þarf að skerpa sjálfsmynd
sína og skýra málstað sinn og þar
þarf markvissa fræðslu. Oskað var
eftir álitsgjörð Guðfræðistofnunar
um þetta efni.
Venjulega hefur verið fjallað um
Skálholt á Kirkjuþingi.
Og nú var full ástæða til þess. Það
var lögð fram og samþykkt tillaga
um deiliskipulag staðarins, áður
hefur verið samþykkt aðalskipulag,
þannig að nú er hægt að hefja fram-
kvæmdir. Þv- var heint til Kirkju-
ráðs að byggja íbúðarhús fyrir org-
anista, vinna að heildarfrágangi á
umhverfi Skálholts. Fagnað var
þeirri þróun sem orðið hefur í Skál-
holtsskóla í átt til kirkjulegrar menn-
ingarmiðstöðvar og kallað eftir auk-
inni kynningu á því starfi sem þar fer
fram. Þá var Kirkjuráð hvatt til þess
að vinna að því að byggt verði við
Skálholtsskóla og lög um búsetu
vígslubiskups í Skálholti verði fram-
kvæmd.
Það verður ekki kleift að fjalla um
öll mál Kirkjuþings I þessu spjalli.
Hverra viltu geta til viðbótar.
Ég vildi að sjálfsögðu geta þeirra
allra. Þó vil ég sérstaklega minnast á
tillöguna um réttindi og skyldur
starfsmanna kirkju og safnaða. Það
er vaxandi fjöldi fólks sem vinnur
hin fjölbreyttustu störf í þágu kirkj-
unnar bæði í hlutastarfi og fullu
starfi eftir því sem þjónusta kirkj-
unnar vex. Sumir þeirra eiga ekki að-
gang að lífeyrissjóði eða stéttarfé-
lögum. Það þarf að skoða þetta mál
betur til að hlynna sem best að
starfsfólki kirkjunnar. Þá þótti mér
vænt um samþykktina að beina því
til safnaða þjóðkirkjunnar að þeir
vinni að því að eignast vinasöfnuði í
þeim heimshlutum þar sem fátækt er
mikil. Slíkt mun efla þekkingu og
skilning á kjörum annarra og reynd-
ar er báðum aðilum mikil þörf á
slíkri samvinnu. Við erum aflögufær
efnalega en höfum hinsvegar mikið
að þiggja frá þeim um helgihald og
gleði samfélagsins. Við lifum á sömu
jörð, og eigum að deila kjörum. Hér
er um að ræða áþreifanlegt og per-
sónulegt verkefni fyrir söfnuðina til
þess að efla Guðsríki.
í fréttum
Prestaskortur á
Norðurlöndum
Finnar horfa fram til þess að veru-
legur prestaskortur verður þar um
aldamótin. Þá fara á eftirlaun hinir
stóru aldurshópar, t.d. 150 af 2500
prestum árið 2003. Nýjar reglur um
lækkun eftirlaunaldurs geta flýtt
þessum aðstæðum.
Nú starfa 58% prestsvígðra
manna í safnaðarþjónustu, aðrir eru
í sérþjónustu eða við önnur störf.
Um 200 stúdentar hefja guðfræði-
nám árlega, um helmingur þeirra
hefur störf í söfnuðum eftir sjö ára
nám. Kirkjustjórnin kannar nú hver
sé orsök þessa. Þess má ennfremur
geta að einungis 9% starfsmanna
finnsku kirkjunnar eru prestar. Þar
eru ákvæði um að í hverju prestakalli
skuli vera starfandi djákni. Sérstakir
starfsmenn í æskulýðs-og öldrunar-
þjónustu eru í hverju prestakalli, auk
tónlistarfólks.
Prestaköllin í Finnlandi eru 499
talsins og starfa yfirleitt a.m.k. þrír
prestar í hverju þeirra.
Prestarskortur ógnar einnig
sænsku kirkjunni.
Af 3000 embættum sóknarpresta
eru 600 ósetin, sem veldur því að
sóknarnefndir hafa yfirboðið presta
til þess að fá þá til starfa, bæði með
hærri launum og margskonar hlunn-
indum. Slíkt hefur þó fengið bland-
aðar móttökur innan
prestastéttarinnar.
Það þykir af hinu góða að emb-
ætti í dreifbýli geta þannig fremur
keppt við störf í þéttbýlissöfnuðum,
sem hingað til hafa virst meira aðlað-
andi. Hið neikvæða er sú skipting í
flokka sem slíkt felur í sér. Það er
ekki öllum boðin hlunnindi og betri
laun þótt í dreifbýli sé. Bent er einnig
á að laun skipta ekki öllu máli til
þess að menn njóti starfans. Upp-
örvun og umhyggja er mikilvæg öll-
um starfsmönnum
Hvar eru útvarpstækin?
Auðvitað fyrst og fremst í iðnríkj-
unum, um 30% í Bandaríkjunum,
önnur 30% í Evrópu og 25% í Asíu.
Hins vegar eru 3% útvarpstækja
heimsins í Afríku.
YÍÐFÖRLI — 9