Víðförli - 15.12.1995, Page 9

lífið sjálft og hið eilífa líf. Rósrauði
liturinn er tákn gleðinnar.
Þessa hluti er hægt að tala urn þeg-
ar við útbúum kransinn, og biðja fyr-
ir þeim tíma sem er í vændum. Notið
ykkar eigin hugmyndir, að tengja
táknmál aðventunnar við Jesú og líf
hans. Gerum aðventukransinn að
miðpunkti samverunnar. Leyfið börn-
unum að taka þátt í samverunni með
því að leyfa þeirn að lesa vers og
kveikja og slökkva á kertum.
Fyrsti sunnudagur í a&ventu
í dag kveikjum við á Spádóma-
kertinu, kerti vonarinnar. Þetta kerti
minnir okkur á að það var löngu fyr-
ir sagt að Jesú kæmi í heiminn til
þess að vera Messías. Látum vonina
vera í hjörtum okkar um að Jesús
hinn sanni Messías komi aftur. Lesið
um ferðina til Betlehem. Lúkas
Biðjum Jesú um að fylla okkur með
sínum kærleika. Þetta kerti minnir
okkur á að það var ekkert pláss í
gistihúsinu. Kertið minnir okkur á
kærleiksverkið að Jósef og María
fengu húsaskjól í fjárhúsi. Það minn-
ir okkur einnig á að við þurfum að
hafa pláss fyrir Jesú í hjörtum okkar.
Lesum um „ekkert pláss í gistihús-
inu“. Lúkas 2:4-7.
Á abventunni kveikjum vib á ab-
ventuljósum og a&ventukransi.
Stundum ver&a þessir si&ir
hversdagslegir og venjulegir.
Þess vegna er mikilvægt og
staldra vi& og tala um merkingu
þeirra og tengja þá vi& komu
Jesú.
2:1-5.
Þennan sunnudag getum við notað
til að tala eða lesa um hvað gerist
þegar lítið barn fæðist. Um hvernig
það var þegar okkar börn fæddust.
Skoðað gamlar myndir og rifjað upp
gamlar minningar úr barnæsku. í
vikunni rná taka saman föt og annað
sem þið ætlið að gefa til þeirra sem
eru þurfandi. Þið getið sett upp jóla-
dagatal, við höfum líka lesið saman
úr Sögum mánaðarins (desember-
hefti) eftir sr. Jón Kr. ísfeld. Einnig
er hugmynd að setja sér ný andleg
takmörk á nýju kirkjuári.
Við eigum litlar styttur
sem mynda fæðingar-
svið Jesú. Þessar stytt-
ur tökum við fram í
þessari eða næstu
viku, byrjum að
raða þeim upp,
stundum bara
einni í einu. En
við bíðum alltaf
með að setja
Jesúbarnið í jöt-
una þangað til á
aðfangadags-
kvöld. Á þessum
degi setjum við líka
upp sjö ljósa að-
ventuljós og minn-
umst þess að Jesús er hið
sanna ljós. Talan sjö er oft nefnd í
Biblíunni og er tákn um heilagleika,
Jesús verður ekki bara hið sanna ljós
heldur hið heilaga ljós.
Annar sunnudagur í a&ventu
í dag kveikjum við á Bet-
lehemskertinu, kerti kærleikans.
Þennan sunnudag og þessa viku
byrjum við að spila jólalög, undirbúa
og senda jólakortin og skipuleggja
gjafir
Þri&ji sunnudagur í abventu.
Ef við erum með rósrautt kerti þá
kveikjum við á því í dag.
I dag kveikjum við á hirðakertinu
(fjárhirðakertinu), kerti gleðinnar.
Þetta kerti minnir okkur á að fjár-
hirðunum var fyrst af öllum kynnt-
ur gleðiboðskapurinn að
frelsarinn væri fæddur.
Þeir fóru og fundu Jesú-
barnið. Lesum um að
„englar birtast fjár-
hirðunum“. Lúkas
2:8-20.
Þennan sunnu-
dag ættum við
að rifja upp
einhverjar
gleðistundir
sem við höf-
um átt. Lesa
einhverja
skemmtilega
sögu eða eitthvert
fagnaðarljóð. Þessa
viku getum við byrjað
að skreyta heimilið. Og reynt að
láta gleðina smita frá okkur. f
þessari viku bökum við piparkök-
ur alltaf við sömu tónlistina. Síð-
astliðin tíu ár höfum við safnað
þessum stundum á myndband sem
við síðan horfum á um aðventuna.
Og þannig rifjað upp gamlar
minningar.
Fjór&i sunnudagur í a&ventu
í dag kveikjum við á englakertinu,
kerti friðarins. Kertið minnir okkur á
að englar Guðs opinberuðust íjár-
hirðunum og boðuðu þeim frið á
jörðu. Þessi tími er því mikilvægur
til þess að einblína á þann frið sem
Jesú færir okkur. Þetta kerti minnir
okkur á lofsönginn og það að við eig-
um að lofa hann og tigna. Lesum um
„heimsókn vitringanna“. Matteus
2:1-2, 9-11.
Þennan sunnudag er t.d. hægt að
láta börnin leika einhverja jólasögu,
kannski ykkar eigin börn og vini
þeirra. Reyna að fara í heimsókn til
vina eða ættingja, sértaklega þeirra
sem eru sjúkir eða eiga ekki heiman-
gengt af einhverjum orsökum. Við
reynum að tala um hvernig og hvers
vegna Jesús er þessi stærsta Guðs-
gjöf sem við eigum. Undirbúum mat-
inn og setjum upp og skreytum jóla-
tré. Söfnum saman gjöfunum og
dreifum þeim á rétta staði.
Abfangadagskvöld
í kvöld kveikjum við á Kristskert-
inu, hvíta kertinu í miðjum kransin-
um. Það minnir okkur á hreinleikann
og að Jesús dó sem hinn óflekkaði
fyrir okkar syndir og hans blóð
hreinsar okkur af allri synd. Hann
sigraði dauðann með upprisu sinni
og klæddist hvítum skrúða réttlætis.
Hann er hið sanna ljós sem við söfn-
umst saman um. Og kertin fjögur,
vonin, kærleikurinn, gleðin og frið-
urinn, lýsa upp hjörtu okkar ásamt
hinu sanna ljósi Jesú Kristi. Við les-
um saman jólaguðspjallið og setjum
Jesúbarnið í jötuna (fæðingarsvið).
Aðfangadagskvöldi ljúkum við
venjulega með þakkarbæn.
I okkar huga er aðventan sá tími
sem við hlökkum til, en þessi tími er
oft mjög annasamur, ekki síst hjá
þeim sem taka virkan þátt í starfi
kirkjunnar. Því vill oft spenna og
streita einkenna hann. Þess vegna er
mikilvægt að reyna að finna ein-
hvern afmarkaðan tíma þar sem við
stöldrum við og íhugum Guðs orð. Á
aðventunni reynum við því að hafa
allt í lágmarki svo sem hreingerning-
ar og viðhald og þess háttar. Við bara
gerum það seinna.
Lesandi góður. Við vonum að í
þessum fáu orðum um aðventuna
hafir þú fundið eitthvað nytsamlegt
um hvernig aðventan geti orðið þér
hátíðleg og innihaldsrík.
Kær kveðja,
Ragnar Snœr og Málfriður.
VÍÐFÖRLI 9