Rauði borðinn : fréttabréf alnæmissamtakanna á Íslandi - 01.12.2007, Síða 13

Þú ent jókvœðun
Aðgát skal höPð
Reynslusaga manns sem Pór í hiv-
móbePnapnóP og gneindisb jákvœður;
það en að segja gneindisb með hiv-
veinuna.
Ég var nýkominn úr ferðalagi til fjarlægra landa. Hafði Undarleg orðanotkun þar sem jákvætt próf er neikvætt fyrir
verið í þó nokkurn tíma á flakki, meðal annars í löndum mig og öfugt. Hvað um það. Það sem sló mig var hvernig mér
þar sem vitað er að hiv-smit er landlægt, var kynnt niðurstaðan.
Mér þótti rétt að fara í mótefnaprófl bæði vegna þess Hjúkrunarfræðingurinn bauð mér að koma í Þverholtið
að hvatt er til þess að gera slíkt og eins þekki ég nokkra og ræða við sig niðurstöðuna úr mótefnaprófinu. Þegar
einstaklinga sem greinst hafa með hiv. Ég var því mjög ég mætti lagði hún niðurstöðuna fyrir mig, skriflega,
meðvitaður um að þetta gæti verið í myndinni. og á skýrslunni stóð, að prófið væri jákvætt. Síðan segir
hjúkrunarfræðingurinn með hálfgerðum skelfingarsvip: „Ja,
Það liggur nokkuð beint við hvernig maður ber sig að. þú veist hvað þetta þýðir?
Göngudeild húð- og kynsjúkdóma er í Þverholti og þar
er móttaka. Ég hringdi því þangað, fékk tíma og mætti á Nú átti ég greinilega að gera mér grein fyrir því að ég væri í
tilsettum tíma. Ritari tók á móti mér og síðan þurfti ég „vondum málum. Það var eins og ég ætti að verða rosalega
að bíða á biðstofu. Hreint út sagt þá man ég ekki hvort hræddur og nú sé margt og mikið að og ég þurfi heldur betur
kennitala var tekin niður við tímapöntun, en það skiptir að að taka málin í mínar hendur. Það voru engar nánari
svo sem litlu. útskýringar. Ekkert sem gat vísað mér einhverja leið. Mér
fannst að hún ætti að vita betur sem fagaðili.
Eftir nokkra bið var mér vísað inn á stofu þar sem blóðprufa
var tekin. A biðtímanum, meðan ég beið eftir seinni niðurstöðunni,
hafði enginn samband mig við, það var ekki boðið upp á neina
Mér var síðan gefið upp ákveðið símanúmer og sagt að ég aðstoð, ekkert viðtal, ekki neitt á göngudeildinni. Biðtíminn
mætti hringja að viku liðinni og gæti ég þá spurst fyrir um er mjög óþægilegur, það er óþægilegt að vera í óvissu.
niðurstöður. Ég gerði það og þá var mér sagt að prófið hefði
reynst neikvætt, það er að segja jákvætt fyrir mig, þar sem En það sem reitti mig til reiði var þessi dómsdagsniðurstaða.
ég greindist ekki með hiv. Ég er það meðvitaður um hiv og alnæmi, að ég veit að
sjúkdómsgreining er ekki dauðadómur og menn geta lifað
Ýmsar ástæður urðu síðan til þess að ég ákvað að fara aftur í ágætu lífi, þrátt fyrir smit. Hjúkrunarfræðingurinn vissi hins
prófl ég hafði til dæmis heyrt að smit greindist ekki endilega vegar ekki betur og mér gramdist og gremst enn fáfræði
strax. Það gætu liðið mánuður eða tveir þar til hiv-veiran hennar.
greindist í blóði. Ég hafði það því bakvið eyrað, að ef til vill
mætti ég ekki treysta þessum niðurstöðum til fullnustu. Fljótlega eftir niðurstöðuna var mér boðinn tími hjá Gunnari
smitsjúkdómalækni í Fossvogi ogjafnframt hjá Sigurlaugu
Ég fór því aftur og sama atburðarásin fór í gang: blóð er félagsráðgjafa og ég þáði það. Þá tók við allt annað og mun
tekið og ég bíð í viku. Þá er hringt í mig af hjúkrunarfræðingi betra ferli.
og spurt hvort ég geti mætt aftur þar sem niðusrstöðurnar
væru ekki óyggjandi, einhver óvissa var fyrir hendi og það Ég fer núna í tékk hjá Gunnari á þriggja mánaða fresti
orðað á þann hátt að einhver óróleiki væri í blóðinu. Þá og hitti jafnframt Sigurlaugu félagsráðgjafa annað veifið.
grunaði mig að þetta gæti farið á báða vegu, fyrst eitthvað Viðmót þeirra beggja er mjög gott og þau hafa reynst mér
væri grunsamlegt. Ég fer því enn á ný og meira blóð er afskaplega vel. Ég get því mælt með þeim við hvern sem er.
tekið. En eftir reynslu mína get ég ekki ráðlagt neinum að fara á
göngudeildina í Þverholti, reynist viðmótið þar eins og það
í fyllingu tímans fæ ég síðan niðurstöðu úr þriðja prófinu sem ég fékk að reyna, vil ég ekki að nokkur fái þá neikvæðu
og þá er talað um að það sé jákvætt. Sem sagt að ég sé hiv- afstöðu sem ég mætti.