Hinsegin dagar í Reykjavík - aug 2004, Qupperneq 37

H I N S E G I N F R Æ Ð S L A
Ég veit að kennarar leggja stund á umræður
í skólastofunni út af margvíslegum málum
sem skjóta upp kollinum. hinsegin efni eru
mjög líklega á dagskrá hjá einhverjum nú
þegar. en ég held að ef leggja á út frá
kynhneigð þurfi að undirbúa það vel, t.d.
með því að fara í gegnum eldri kennslugögn
þar sem gagnkynhneigða normið er yfir-
þyrmandi og að semja ný kennslugögn þar
sem jafnvægi og jafnræðis er gætt. Ég held
að þetta sé eitt af stóru verkefnunum á
næstu árum: að endurskoða námsefni út frá
hinum sjónarhornunum. eða út frá fleiru en
einu sjónarhorni líkt og kappkostað er í
flestöllum námsgreinum.
sum börn eiga einfaldlega tvær mömmur,
önnur tvo pabba, og enn önnur samkyn-
hneigt einstætt foreldri, eða hvaðeina
annað. Þá eru í hverjum skóla kennarar sem
ekki eru gagnkynhneigðir, og unglingar sem
eru að uppgötva óvænta kynhneigð sína.
Misrétti og kæruleysi gagnvart fordómum í
garð þeirra hefur aldrei verið réttlætanlegt,
en er aukinheldur hlálegt á þriðja árþúsund-
inu e.kr.
ef umræðan er engin í skólum og jafnvel
frumfræðsla um kynfærin feimnismál, þá er
jarðvegurinn fyrir fordóma og sársauka
góður, og líkur á brotinni eða veikri sjálfs-
mynd miklar. samt er eitt af aðalmarkmiðum
skóla að byggja upp sjálfstæða einstaklinga
með sterka sjálfsmynd.
vissulega munu einhverjir foreldrar
bregðast ókvæða við góðri fræðslu og
umræðu í skólum um kynhneigð, og jafnvel
hringja hneykslaðir í skólana og gera tilraun
til að banna að börnum þeirra verði veitt þessi
samfélagslega fræðsla. Þeir sem það gera
eru aftur á móti komnir út fyrir endimörk
valda sinna, því þeir væru að hindra miðlun
þekkingar og auka líkur á kvalafullum for-
dómum. einnig er efi um að börnin geti eftir
fræðslu myndað sér sjálfstæða skoðun.
nemendur ættu að vera betur færir um að
lesa samfélagið og valdabaráttuna í því eftir
fræðslu um alla þessa hornsteina. og að sjá
útlínur hins risavaxna norms og áráttu til að
steypa alla í sama mót.
Gunnar Hersveinn í Morgunblaðinu 2002
Lesbíur og hommar í 30 ár
Í gegnum sérstakt samband sitt við
Tinu frá Líbanon hefur áhugi Hröbbu á
örlögum og menningu þessa heimshluta
farið vaxandi.
„Það var eins og hulu væri svipt frá
augunum á mér og ég sá málin frá öðru
sjónarhorni en arabahatursins sem alið er
á í Bandaríkjunum. Nú má segja að ég sé
algerlega komin í hina áttina. Þetta er
eins og að læknast af hómófóbíu. Þegar
Írakstríðið hófst í fyrra ákvað ég að ljúka
við kvikmyndina sem lýsir börnunum í
Líbanon og flytja aftur heim til Íslands. Í
Bandaríkjunum er það stórfrétt á forsíðu
ef einn bandarískur hermaður fellur einh-
vers staðar, en ef 8000 Írakar falla er það
falið sem smáfrétt inni í blaðinu. Þegar
hér var komið sögu gat ég ekki hugsað
mér að vera lengur í Bandaríkjunum undir
stjórn kristna öfgamannsins George
Bush.“
En aftur að Svona fólki. Hugmyndin
að myndinni kviknaði fyrir tíu árum en nú
er stefnt að því að hún verði tilbúin til
sýninga í lok næsta árs.
„Að hluta til verður þetta samantekt á
umfjöllun fjölmiðla um okkur á þrjátíu ára
tímabili. Hún er góður mælikvarði á það
hvernig málin hafa þróast. Ég hef fundið
nokkur mjög athyglisverð gömul viðtöl,
m.a. við Hörð Torfa sem hefur staðið af
sér alla storma gegnum tíðina. Í annan
stað verður þetta mjög persónulegt verk
þar sem ég blanda eigin reynslu inn í
myndina. Mér hefur tekist að fá tvo fram-
leiðslustyrki frá Bandaríkjunum, þá styrkir
Kvikmyndamiðstöð Íslands verkið og RÚV
hefur keypt sýningarréttinn.“
Hvað svo tekur við?
„Það verður tíminn að leiða í ljós,
arabískir hestar, líbanskar geitur, íslenskt
þjóðlíf og kannski leikin kvikmynd, það
skortir ekki hugmyndirnar.“
Að því loknu er Hrabba, sem eitt
sinn gekk undir nafninu Hrafn til að kom-
ast framar í röðina við dreifingarstöðvar
dagblaðanna, rokin upp í Borgarfjörð að
sinna íslenskum og útlendum vinum
sínum.
a t o m B o y ’ s f i l m i C e y e
hrafnhildur gunnarsdóttir alias hrabba is
an icelandic filmmaker who recently
returned back home after living in san
francisco for 19 years. she only knows
the evil Closet by reputation, was never
really in it herself. at age 13 she had her
first "cuddle girlfriend" and when she
was 16 there was no question of her
identity. though independent and sure
of her feelings, being a lesbian at the
time was not cool and hip or even
accepted in this small society. at age 11
she was often mistaken for a boy and to
make her life easier while selling news-
papers she went by the name hrafn.
after graduating from high school in
reykjavik she went to university of
California Berkeley aiming for journalism
but soon found out that it was not her
cup of tea. pursuing her first love of
photography and film she moved even-
tually to the san francisco art institute
where she graduated from in 1989.
after graduating hrabba lived and
worked in the dynamic community of
artist and documentary filmmakers in the
san francisco Bay area. Besides working
for a living as an editor and director of
photography she completed numerous
short films. in 1999 hrabba completed
her first full length documentary with
visual anthropologist sigurjón Baldur
hafsteinsson titled Corpus Camera
about contemporary practices of taking
pictures of the dead. Who Hangs the
Laundry? Washing, War and Elec-
tricity in Beirut with tina naccache
won several awards at film festivals
around the globe. last year with
thorvaldur kristinsson Straight Out, the
first documentary to show a glimpse of
the world of young gay people in iceland
was awarded at the san francisco lesbian
and gay film festival the stu and dave
documentary excellence award 2003.
Alive in Limbo co-directed with tina
naccache and erica Marcus just pre-
miered at BaM in Brooklyn winning the
spirit award. Currently hrabba is work-
ing on People Like That a full length
personal documentary about the 20 year
struggle for gay rights in iceland.
in this interview hrabba compares life
in san francisco to reykjavík, how it dif-
fered in the eighties and how rapid the
positive changes have been for gay peo-
ple in iceland during this time. through
her work as a filmmaker in the usa and
lebanon she has become interested in
the plight of the palestinian refugees.
her current film aims to inform her view-
ers about this issue and to fight the
negative portrayal of arabs by western
media.
27. júní 1996