Bæjarins besta - 20.08.2003, Side 8

8 MIÐVIKUDAGUR 20. ÁGÚST 2003 Lestu nýjustu fréttir daglega á www.bb.is
„Langtímamarkmið að k
sér fyrir sem verktaki á svæð
– segir Björgmundur Örn Guðmundsson byggingatæknifræðingur úr Önundarfirði, en fyrsta stórverkefnið er bygging einingahúsa í Reykjavík
Björgmundur Örn Guðmundsson bygg-
ingatæknifræðingur er fæddur og uppalinn
á Kirkjubóli í Valþjófsdal í Önundarfirði,
sonur hjónanna Sigríðar Magnúsdóttur og
Guðmundar S. Björgmundssonar. Björg-
mundur stendur í stórræðum um þessar
mundir en ásamt félaga sínum Nebojsa
Zastavnikovic frá fyrrum Júgóslavíu hefur
hann fengið úthlutað lóðum í hinu nýja
hverfi Norðlingaholti í Reykjavík. Þar er
ætlun þeirra að byggja einingahús sem þeir
flytja inn frá Slóveníu. Björgmundur stend-
ur á tímamótum. Hann er farinn að vinna
sjálfstætt sem verktaki en m.a. hefur hann
með höndum endurbyggingu Mánagötu 1 á
Ísafirði.
Að loknu skyldunámi nam
Björgmundur tréiðn í Mennta-
skólanum á Ísafirði, í Iðnskól-
anum í Reykjavík og undir
handleiðslu Ágústs Gíslasonar
hjá verktakafyrirtækinu
Ágústi og Flosa á Ísafirði. Eftir
stúdentspróf frá Fjölbrauta-
skólanum í Breiðholti lá leiðin
í Tækniháskóla Íslands þar
sem Björgmundur lauk bygg-
ingatæknifræði. Eftir stuttan
stans á vinnumarkaðinum í
Reykjavík hélt hann heim á
leið á ný ásamt unnustu sinni
Guðrúnu Jónínu Guðjónsdótt-
ur.
Atvinnulífið alls
ekki á niðurleið
– Nú eru stórir hlutir að
gerast hjá þér þegar þú ert
farinn að reka sjálfstæða verk-
takastarfsemi. Maður hefur
frekar orðið var við umræðu
um að það sé ekki blómlegasta
greinin hér um slóðir í dag en
hitt. Hvað segir þú um það?
„Nei, þvert á móti er mikið
að gerast hérna. Ég finn að
það er nóg að gera og mér
heyrist það líka á öðrum iðn-
aðarmönnum. Að því leyti
virðist þetta vera heppilegur
tími til að byrja. Hvað sem
því líður, þá er alltaf pláss
fyrir þá sem nenna að vinna
og skila góðu verki. Þetta er
töluvert stór markaður þó það
sé ekki alltaf haft á orði.“
– Manni hefur kannski frek-
ar heyrst að það hafi verið
samdráttur á markaðinum en
hitt. Er hann kannski að kom-
ast í jafnvægi?
„Það hefur löngum verið
sagt að iðnaðarmenn finni
sveiflur í efnahagslífinu fyrst-
ir. Á því er engin launung að
síðustu árin, og sérstaklega
meðan bærinn stóð illa, þá var
erfitt hérna á þessu svæði. Eins
meðan þessar breytingar áttu
sér stað með sameiningu sveit-
arfélaga og tilkomu jarðgang-
anna. Þá var kannski svolítið
los á hlutunum og atvinnu-
svæðið að stækka. Ég ímynda
mér að einhverjir hafi grætt á
því en aðrir tapað.
Þetta er bara spurning um
hverjir eru fljótastir að laga
sig að aðstæðum. Það gerðist
margt í einu og það var kannski
erfitt fyrir menn, sérstaklega
þegar niðursveiflan var sem
mest, en ég held að í fyrra og
sérstaklega í sumar sé farið að
merkja aukinnar fram-
kvæmdagleði hjá einstakling-
um. Annað sýnilegt merki er
að það hafa ekki mörg fyrir-
tæki farið á hausinn. Það segir
okkur að einhverjir eru að skila
hagnaði og nýta hann í að laga
til hjá sér, breyta og bæta. Hjá
iðnaðarmönnum í dag má
merkja að það er uppsveifla
eða stöðugleikaástand. Að
minnsta kosti er atvinnulífið
ekki á niðurleið.“
Heimskur er
heimaalinn hundur
– Má ekki segja að í kjölfar
þessara breytinga séu a.m.k.
norðanverðir Vestfirðir orðnir
eitt atvinnusvæði hjá iðnaðar-
mönnum og verktökum?
„Jú, hjá iðnaðarmönnum er
þetta orðið eitt svæði. Jafnvel
nær það til Hólmavíkur og
Stranda líka í stærri verkum.
Patreksfjörður og suðursvæð-
ið gætu hentað þeim iðnaðar-
mönnum sem eru á Þingeyri.
Þannig getur norðursvæðið
teygt anga sína um alla Vest-
firði og hefur verið að gera
það. Að sjálfsögðu kemur á
móti að Hólmvíkingar og þeir
sem búa á suðursvæðinu ættu
að geta sótt hingað í stærri
verk, þó að maður hafi ekki
orðið var við það. Af því að
við erum stóri bróðirinn, þá
kannski hugsum við um að
teygja anga okkar um fjórð-
unginn en í rauninni ættu hinir
að hugsa þannig líka. Það er
enginn munur þar á hvort
maður keyrir norður eða suð-
ur.“
– Þú flyst aftur vestur með
þína konu að loknu námi.
„Alveg má segja fyrir tvei-
mur árum en maður var fluttur
að hálfu nokkru áður. Ég flyt
hingað vorið eftir að ég klára
byggingatæknifræðina og
síðan er konan fyrir sunnan
einn vetur í viðbót að klára
hjúkrunarfræðina.“
– Þú ert fæddur og uppalinn
í Mosvallahreppi hinum forna.
„Jú, ég er Önfirðingur. Ég
fer í rauninni suður 16 ára
gamall og læri húsasmíði. Þá
tek ég samninginn hérna fyrir
vestan og læri hjá Ágústi og
Flosa. Fyrstu sumurin keyrði
ég yfir Breiðadalsheiði á
hverjum degi, fyrir tíma gang-
anna. Í rauninni fann ég virki-
lega fyrir muninum þegar
göngin komu hvað það var
miklu einfaldara að keyra á
milli. Áður en þau voru opnuð
var maður að skröltast yfir og
vissi kannski ekki hvort heiðin
var fær eða ekki. Þetta er nátt-
úrlega miklu öruggara núna,
þó að það sé ekki komin svo
mikil reynsla á það ennþá.
Veður hafa verið afskaplega
mild síðan snjóflóðið féll
heima á Flateyri. Maður hefur
varla misst dag úr vinnu eftir
að aftur var komið vestur.“
– Þú lærir í Iðnskólanum í
Reykjavík. Liggur það ekki
beint við þar sem segja má að
höfuðborgarsvæðið sé höfuð-
vígi byggingariðnaðarins á Ís-
landi?
„Jú, þar er langmest að gera
og þar hafa stóru verktakafyr-
irtækin aðsetur. Þannig er það
ekki spurning að þar er höfuð-
vígi byggingariðnaðarins á Ís-
landi. Sennilega eru eininga-
verksmiðjur eini geirinn sem
hefur ekki tilheyrt höfuðborg-
arsvæðinu. Þær hafa verið víða
um land.“
– Gastu lært eitthvað hérna
heima?
„Já, ég byrjaði í Mennta-
skólanum á Ísafirði og tók
bóklega áfanga þar. Þetta var
náttúrlega fyrir tíma verk-
námshússins. Þannig var ekk-
ert annað að gera en að fara
suður.“
– Heldurðu að það hafi skipt
máli fyrir þig að læra fyrir
sunnan í þeirri hringiðu bygg-
ingariðnaðarins sem þar er?
„Ég held að það hafi ekki
skipt miklu máli upp á mennt-
unina sem slíka að gera en
kannski að einhverju leyti fyrir
mig sjálfan. Ekki akkúrat það
að vera í Reykjavík, heldur að
fara eitthvert annað. Eins og
gamla máltækið segir, heimsk-
ur er heimaalinn hundur. Þó
manni finnist kannski svolítið
asnalegt að segja það, þá er
það einfaldlega staðreynd, að
ef maður fer eitthvert annað
um tíma, þá eykur það víðsýni
og maður sér nýja hluti. Ég
held að allir hafi gott af því.
Ekki það að ég vilji segja að
fólk eigi að fara að heiman 16
ára gamalt. Ég fann líka að
það var töluvert erfitt að fóta
sig til að byrja með. En ég
held að allir þurfi á því að
halda að fá annað sjónarhorn
á lífið.“
Kunni ekki neitt en
vissi hvar átti að leita
– Þú hefur ekki bara verið
með hamarinn í hendinni síðan
þú komst til baka.
„Nei, ég lærði byggingar-
tæknifræði og þannig má segja
að ég hafi lært frá mér hamar-
inn. Fyrst eftir að ég kláraði
vann ég á verkfræðistofu í
Reykjavík við eftirlit með
byggingarframkvæmdum.
Vann t.d. mikið fyrir borgar-
verkfærðing að eftirliti við
byggingu Borgarskóla í Graf-
arvogi og breytingar á Folda-
skóla í Breiðholti. Síðan þegar
ég kem hingað vestur fer ég
að starfa hjá Ágústi og Flosa á
nýjan leik. Þá tek ég tölvu-
músina í hönd og er að vinna
þar við kostnaðaráætlanir, að
fylgja eftir verkum, við inn-
heimtu og fleira sem tilheyrir
því. Þá fór ég að vinna með þá
menntun sem ég náði mér í.“
– Væntanlega er í mörg horn
að líta í rekstri byggingafyrir-
tækis.
„Ég lærði mjög mikið. Á
þeim tveimur árum sem ég
starfaði þar eftir útskrift lærði
ég sjálfsagt meira en ég lærði
í skólanum. Þetta er eins og
einn kennarinn sagði: Þið
verðið að átta ykkur á því að
þið kunnið ekki neitt en vitið
hvar á að leita. Það var alveg
satt, því maður kunni ekki neitt
en vissi hvernig maður átti að
vinna og leita að upplýsingum
en maður sest ekki niður al-
skapaður byggingartækni-
fræðingur.“
– Þú hefur líka verið mjög
virkur í félagsmálum, bæði hér
fyrir vestan og sjálfsagt eins
meðan þú varst fyrir sunnan.
Þannig hefurðu starfað mikið
með Framsóknarflokknum.
Myndirðu segja að þú hafir
alla tíð verið pólítískur?
„Nei, það voru ekki margir
mjög pólítískir í kringum mig
þegar ég er að alast upp og í
sjálfu sér hafði ég aldrei heyrt
mikið talað um pólítík. Ég
man bara að afi hélt mikið
upp á Steingrím Hermanns-
son. Þegar kom að því að kjósa
í fyrsta skipti fór ég að lesa
mér til og Framsóknarflokk-
urinn höfðaði mjög sterkt til
mín. Auk þess kusu flestir í
fjölskyldunni þann flokk og
því var ekkert verið að draga
úr mér. Þannig passaði það
ágætlega.
Ég er kominn af miklu fé-
lagsmálafólki. Pabbi var t.d.
oddviti í 12 ár og sat þar að
auki fjölda ára í hreppsnenfnd
eins og afi og fleiri í fjölskyld-
unni hafa gert. Þannig er það
kannski ekki skrítið að maður
hafi farið út í félagsmál. En ég
veit ekki af hverju ég leitaði
út í pólítík frekar en annað,
þetta bara gerist. Mér finnst
líka gaman að starfa í þessum
málum og kynnast fólki alls
staðar af landinu. Ég myndi
ekki segja að ég hefði gríðar-
legan pólítískan metnað held-
ur finnst mér skemmtilegt að
ræða málin og velta fyrir sér
möguleikum – geta kannski
haft einhver jákvæð áhrif.
Auðvitað hefur þessi þörf
fleiri birtingarform og þannig
starfaði ég mikið með íþrótta-
hreyfingunni. Bæði innan
míns ungmennafélags í sveit-
inni, Ungmennafélagsins Ön-
undar, en eins sótti ég mörg
þing Héraðssambands Vestur-
Ísfirðinga og síðan kom ég
inn í Héraðssamband Vest-
firðinga fyrir ári síðan og var
þar í eitt ár í stjórn. Núna var
ég í undirbúningsnefnd ungl-
ingalandsmótsins, sem tókst
vel. Þannig hefur maður kom-
ið víða við. Ég var til dæmis
formaður nemendafélags
Tækniháskólans og var einn
af stofnendum Jafningja-
fræðslunnar. Maður hefur
vissa þörf fyrir að hafa áhrif á
umhverfi sitt og það birtist
víða.“
Meginatriði að fólkið
nái saman sem heild
– Í þessu umhverfi sem þú
ert sprottinn úr í Önundarfirð-
inum er jafnvel hægt að segja
að þar sé hefð fyrir því að fólk
sé fremur virkt í samfélaginu
og taki þátt í verkefnum þess.
„Já, ég held að það sé stað-
reynd. Hjá ungmennafélaginu
í sveitinni var sterkt starf hér
áður fyrr og eins var mjög
öflugt félagsstarf á Flateyri.
Þetta hefur einhvern veginn
haldið sér. Mér finnst t.d. að
þegar atvinnusvæðið stækk-
aði, þá hafi fólkið í sveitinni
tekið að sér stærra hlutverk.
Mamma hefur þannig starfað
mikið innan Rauða krossins
og pabbi er stjórnarformaður
Sparisjóðs Vestfirðinga. Þann-
ig má segja að fólk hafi útvíkk-
að sig. Þó að félög hafi sam-
einast og annað í þeim dúr, þá
hefur fólkið haldið áfram að
sinna þessum störfum. Ekki
„Ég man bara
að afi hélt
mikið upp á
Steingrím Her-
mannsson.
Þegar kom að
því að kjósa í
fyrsta skipti
fór ég að lesa
mér til og
Framsóknar-
flokkurinn
höfðaði mjög
sterkt til mín“
dregið sig til baka heldur frek-
ar tekið þátt í að sameina félög
og efla starfið. Gott dæmi er
karlakórinn Ernir. Þar eru
mjög margir úr sveitinni.
Ég held að það sé alveg rétt
að þarna sé að verki þessi þörf,
innan samfélagsins sem mað-
ur elst upp í, fyrir að hafa
jákvæð áhrif. Það má náttúr-
lega segja að þetta sé einhverj-
um að þakka. Til dæmis Guð-
mundi Inga Kristjánssyni,
skáldi á Kirkjubóli, sem var
mjög virkur á sinni löngu ævi.
Hann kenndi nokkrum ættlið-
um í sveitinni og er þar af
leiðandi fyrirmynd – allt hefur
þetta áhrif.“
– Þetta er sterk menning sem
fólk byggir á.
„Jájá, en þar fyrir utan er
þetta líka gaman og það smitar
út frá sér. Auðvitað reynir
maður frekar að draga sitt
33.PM5 18.4.2017, 11:368