Vinnan - 01.05.1945, Blaðsíða 39

ÁSGEIR JÓNSSON:
r

Félag járniðnaðarmanna
25 ára
Þorvaldur Brynjólfsson, Jón Sigurðsson,
form. 1939—1942 gjaldkeri í 10 ár
A þessum árum voru það tveir menn sem öðrum
fremur báru uppi störf félagsins, en það voru þeir Ein-
ar heitinn Bjarnason og Filippus Ámundason, skiptust
þeir á um formanns- og varaformannssætið. Einar var
varaformaður félagsins frá stofnun þess til ársins 1928
og formaður frá 1928—1930, en Filippus formaður
frá 1922—1928 og varaformaður frá 1928—1930. —
Félagið vottaði þessum ágætismönnum virðingu sína
með því að gera þá að heiðursfélögum á 20 ára afmæli
félagsins, árið 1940, og eru þeir einu heiðursfélagarnir,
sem félagið hefur kjörið.
Á árinu 1929 fer að færast nýtt líf í félagið. Með-
limatala þess eykst og það lifnar mjög yfir starfsemi
þess. I byrjun ársins 1930 er Loftur Þorsteinsson kos-
inn formaður félagsins og gegndi hann því starfi til
dauðadags 1938. Það er ekki hægt að minnast svo
félagsins á þessu tímabili, að hans sé ekki getið um
leið. Þessi ár er hann stjórnaði félaginu voru á ýmsa
lund erfið. Á tímabili var mjög mikið atvinnuleysi í
iðninni og gerði það félagsstarfseminni að ýmsu erfitt
fyrir. þrátt fyrir það var á þessu tímabili haldið uppi
öflugu félagsstarfi, er óx með hverju ári sem leið, og
er ekki nokkur vafi á því, að að svo miklu leyti sem
það starf verður þakkað nokkrum einstaklingi í félag-
inu, þá ber að þakka það Lofti Þorsteinssyni, því að
segja má, að hann hafi verið lífið og sálin í félaginu
þennan tíma. Enda vann Loftur af alúð og framúr-
skarandi dugnaði að öllu því, er hann tók sér fyrir
hendur.
Fyrsta vinnustöðvun félagsins var gerð um áramótin
1931—32, hún varð ekki löng, stóð aðeins einn dag,
laugardag. — Síðari hluta sama árs segja atvinnurek-
endur upp kjarasamningum við félagið og fara fram á
kauplækkun hjá meðlimum þess. Þessu var svarað af
hendi félagsins með því að bera fram kauphækkunar-
kröfur fyrir sveina og nemendur. Um kaup sveinanna
Nú stöndum vér á merkum tímamótum
og minnumst aldarfjórðungsstarfs í dag
vors félags, sem að stendur styrkum fótum
og stöðugt hefur getað hœtt vorn hag.
En minnumst þess, að margt er enn að starfa,
vér megum aldrei hika á þeirri leið,
sem miðar vorri stétt og þjóð til þarfa,
með það í huga verður förin greið.
Ég veit að félag járniðnaðarmanna
mun jafnan standa fast um okkar rétt,
því ujuiin störf þess ótvírœtt það sanna,
að eijiijig hefur ríkt í vorri stétt.
Vér stóðum oft í stórrœðum og vajida,
en styrkur vor þá óx við hverja þraut.
Vér sameinaðir skulum stöðugt standa,
til starfs og dáða liggur okkar braut.
Vér skulum lands vors iðnað liefja hœrra,
það lilutverk framkvœmt skal af vorri stétt,
og verksvið hennar verður sífellt stœrra,
því verða ekki lengur tahnörk sett.
Og öll vor skip vér skulum sjálfir byggja,
er skapi okkur síðar lífskjör góð
og þannig heill og hagsœld lands vors tryggja,
því hér skal búa jrjáls og starfsglöð þjóð.
V_________________________________________________/
náðist samkomulag, en ekki um kaup nemenda, og var
lýst yfir vinnustöðvun, er stóð yfir í 4 vikur. Það má
segja meðlimum félagsins, á þeim tíma, til verðugs
hróss, að þeir stóðu fast saman í þessari deilu, þótt ekki
stæði hún um kaup þeirra, heldur nemanna.
Lauk deilunni með því að kauphækkun náðist fyrir
VINNAN
93