Fréttablaðið - 15.05.2021, Side 22

Slóð af brotnum konum
Sara Regal var í ástarsambandi
við umræddan mann árið 2019.
Hún hefur nú lagt fram kæru til
lögreglu vegna ofbeldis sem hún
segist hafa orðið fyrir af hans
hálfu á því tímabili.
Hún treysti sér ekki til að segja
sögu sína í viðtali við Frétta-
blaðið en stígur þó fram til að
styðja við sögu Lindu og standa
með öðrum konum sem hún
segist vita til þess að hafi lent í
sama manni.
„Umræðan í þjóðfélaginu upp
á síðkastið er búin að vera þung
fyrir alla þolendur ofbeldis, hún
ýfir upp gömul sár og ekki síst
vegna þessarar gífurlegu ger-
endameðvirkni sem er ekkert
nema þjóðfélagsmein. Það er
eins og ofbeldi ofan á ofbeldi
þegar maður sér geranda sinn
halda áfram að lifa sínu lífi eins
og ekkert hafi í skorist, og sé
jafnvel hampað í fjölmiðlum og
á samfélagsmiðlum á meðan
maður er sjálfur að tína saman
brotin og glíma við afleiðingar
ofbeldisins,“ en Sara hefur verið
greind með áfallastreitu í kjölfar
brotsins og hefur sálfræðingur
staðfest það við Fréttablaðið.
Sársaukafullt ferli
„Hann er búinn að skilja eftir sig
slóð af brotnum konum og ég
hef verið í tvö ár að tjasla mér
saman,“ segir hún.
„Síðan er það bara staðreynd
að réttarkerfið er okkur ekki í
hag. Mér var beinlínis ráðlagt
frá því að leggja fram kæru af
nokkrum mismunandi aðilum
sem hafa gengið í gegnum allt
kæruferlið og þeirra mál endað
með niðurfellingu eða sýknu.
Þau segja að þetta sé allt of
langt og sársaukafullt ferli sem í
langflestum tilfellum skili engu,
nema því að tefja fyrir þeirra
eigin heilunarferli. Það leikur sér
enginn að því að kæra, við vitum
þegar við förum út í það að töl-
fræðin vinnur ekki með okkur,
en þetta er auðvitað eina leiðin
til að leita réttar síns þegar
brotið hefur verið á manni.“
Sara lagði fram kæru á svip-
uðum tíma og Linda, eða fyrir
um ári síðan, og hefur ekki enn
fengið viðbrögð við henni frá
lögreglu.
Allar eru þær þrjár sem lagt
hafa fram kæru með sama lög-
manninn, Oddgeir Einarsson
hjá Land Lögmönnum. Þær
þekktust ekki fyrir en voru
leiddar saman þegar umfjöllun
um nýtt samband mannsins
komst í hámæli í fjölmiðlum og
hafa allar leitað sér aðstoðar hjá
Bjarkarhlíð.
Linda og Sara vissu ekki hvor af annarri fyrr en þær voru leiddar saman og hafa nú kært sama manninn fyrir of-
beldi en þriðja kæran liggur jafnframt fyrir. Þær segjast hafa sótt mikinn stuðning hver til annarrar, allar þrjár.
henni skilaboð um hversu gott það
hefði verið að sofa hjá henni. Þetta
var auðvitað kærastinn minn svo
ég bara trompaðist. Ég vakti hann
og sagði honum að drulla sér út –
þetta væri búið. Hann kýldi mig í
andlitið svo það sprakk á mér vörin.
Ég reyndi að segja honum að fara út
en hann hélt áfram að láta höggin
dynja.“
Linda gerir hlé á frásögn sinni
sem augljóslega tekur á.
„Maður var orðinn svo mikil
brúða og lét sig hafa ýmislegt sem
fór yfir mörk manns og maður
vildi ekki. Maður er algjörlega
orðinn undir stjórn einhvers aðila
enda kominn á það stig að finnast
maður ekki mikils virði,“ segir hún
og heldur áfram með frásögnina af
morgninum örlagaríka:
„Hann tók beltið af buxunum
sínum og sló mig með sylgjunni
í bakið. Ég er hágrenjandi þegar
hann kemur á eftir mér inn í stofu
og hrindir mér þannig að ég dett í
gólfið á öxlina og finn strax að það
er eitthvað mikið að. Ég ligg þarna
hágrenjandi og hann fer inn í rúm
að sofa.
Vinkona keyrði hana á spítala
Ég hringdi þá í vinkonu mína, sagði
henni hvað hefði gerst og að ég væri
viss um að ég væri farin úr axlarlið
og hún yrði að fara með mig upp á
spítala. Ég var í algjörri hysteríu og
öðrum heimi.“
Þegar komið var á bráðamóttöku
segist Linda hafa verið spurð hvað
hafi komið fyrir hana. „Ég svaraði
að ég hefði dottið og var þá spurð
aftur hvað hefði komið fyrir mig. Þá
brotnaði ég saman og sagðist hafa
orðið fyrir líkamsárás af völdum
kærasta míns. Þá var tekin skýrsla
af mér og myndir. Í ljós kom að ég
var viðbeinsbrotin, með sprungna
vör, með áverka á höfði og sár, ég
var með handaför á bakinu, og á
kviðnum sem var hringlaga, eins á
bakinu og með mar á úlnliði og rist.“
Samkvæmt áverkavottorði undir-
rituðu af sérfræðilækni á bráða- og
göngudeild Landspítala háskóla-
sjúkrahúss, Fossvogi, voru áverk-
arnir á líkama Lindu átta talsins.
Sagðist hafa lent í árekstri
Linda segist í kjölfarið f ljótlega
hafa farið aftur til sambýlismanns
síns. „Það er eiginlega bara þannig.
Hann baðst afsökunar á þessu og
ég elskaði hann svo mikið. Ég sagði
samt strax mömmu og pabba hvað
hefði komið fyrir svo ég varð að
halda sambandi okkar leyndu. Ég
gat ekki sagt neinum að við værum
byrjuð aftur saman.“
Linda fór í skólaferðalag stuttu
eftir árásina með höndina í fatla
og sagði við alla að hún hefði lent í
árekstri „Sömu sögu sagði ég þegar
við fórum í mat til foreldra hans og
ég sat við hlið hans í fatla.“
Linda segist þó hafa bundið enda
á sambandið um hálfu ári síðar.
„Ég vissi að ég gæti ekki verið með
honum lengur. Ég fann að ástin var
farin og þegar ástin var farin náði ég
einhvern veginn að slíta þessi bönd
sem hann var búinn að festa mig í.“
Orð gegn orði
Linda segist ekki hafa unnið úr
áfallinu sem hafi haft rosaleg áhrif.
„Nú er ég komin í annað samband
með aðila sem styrkir mig í öllu sem
ég geri og finn það að ég er gjörsam-
lega brotin eftir þetta samband. Ef
ég lendi í aðstæðum þar sem ein-
hver æsir sig frýs ég bara og sjálfs-
öryggið er svo brotið að ég á erfitt
með að standa á mínu.“
Linda kærði atvikið fimm árum
síðar eins og fyrr segir sem er innan
fyrningarfrests þegar um alvarlega
líkamsárás er að ræða eins og þessi
árás er flokkuð.
„Ég áttaði mig ekki almennilega á
hverju ég hefði orðið fyrir fyrr en ég
fór að opna á það.“
Lögreglustjórinn á höfuðborgar-
svæðinu vísaði kærunni frá með
eftirfarandi orðum:
„Í máli þessu standa orð gegn orði
en engin vitni eru til staðar. Sönn-
unarstaða málsins er því mjög erfið
en nokkuð langt er um liðið síðan
atvik áttu sér stað og gegn eindreg-
inni neitun kærða, og á grundvelli
fyrirliggjandi gagna í málinu, er það
mat lögreglu að frekari rannsókn
verði ekki til þess að upplýsa nánar
um málsatvik.“
„Ég lendi í þessu of beldi sem ég
kæri. Ég er með vitni sem kemur og
sækir mig. Ég er með áverkavottorð.
Það eru teknar myndir af mér uppi
á spítala. Ég tilgreini foreldra mína
sem vitni og ég nefni aðrar konur
sem hafa kært hann fyrir of beldi.
Hjá lögreglu er mál mitt fellt niður
því það er sagt orð gegn orði og það
sé svo langt um liðið. En þetta er
þó innan fyrningartímans. Hann
sagði í yfirheyrslu að ég hefði stigið
aftur fyrir mig og dottið en var ekki
spurður út í hvernig ég hefði ann-
ars fengið alla þessa áverka,“ segir
Linda og bendir á að erfitt væri að
fá þá áverka sem í vottorðinu sé lýst
með því einu að detta aftur fyrir sig.
Ekki kallað eftir myndum
„Í skýrslu lögreglu segir að engar
myndir fylgi, en í áverkavottorðinu
segir að myndir séu til, lögregla
verði einungis að biðja um þær.
Það stendur handskrifað af lækni
auk þess að hann skrifar að ég hafi
komið vegna árásar kærasta sem
hafi meðal annars barið mig með
beltissylgju, eins lýsir hann því í
hvernig ástandi ég er, gjörsamlega
í áfalli. Það er eins og lögreglan hafi
ekki skoðað þetta enda kallar hún
hvorki foreldra mína né aðrar konur
sem ég sagði frá að hefðu orðið fyrir
ofbeldi af hans hálfu til sem vitni.“
Þegar Linda fékk þær fregnir að
kæru hennar væri vísað frá ákvað
hún að kæra frávísunina og kalla
eftir fundi við Sigríði Björk Guðjóns-
dóttur ríkislögreglustjóra .
„Hún hefur gefið sig út fyrir að
vilja berjast gegn heimilisof beldi
en þegar ég hef samband er ég spurð
um hvað málið varði þegar ég segist
vilja ræða þessi mál við hana, enda
sé ég sjálf þolandi með kæru í gangi.
Svörin sem ég fékk var að hún
væri ekki með mitt mál og því gæti
hún engu svarað. Ég kom því að lok-
uðum dyrum og var bent á að hafa
samband við lögreglustjóra, Höllu
Bergþóru Björnsdóttur, þar sem
ég kem aftur að lokuðum dyrum.
Þær voru ekki með mitt mál til
rannsóknar en sjálf vildi ég ræða
vinnubrögð lögreglunnar í þessum
efnum. Þetta eru mjög viðkvæm mál
sem lögreglan hefur til rannsóknar
en mér finnst þau bara hafa verið
rannsökuð með rassgatinu.“
Hann nýtur vafans
„Mér finnst ég hafa orðið fyrir
of beldi af hálfu gerandans og nú
aftur af hálfu lögreglunnar. Það er
bara verið að brjóta á mér aftur. Það
er ekkert réttlæti, ekki neitt. Það að
mitt mál hafi verið fellt niður með
öll þessi gögn, þegar ég loksins kæri
hann eftir allan þennan tíma, sýnir
að réttarkerfið stendur með ofbeld-
ismanninum en ekki þolanda og
hann fær að njóta vafans.“
Lindu finnst fyrningartími slíkra
mála of stuttur enda geti tekið tíma
að koma sér út úr ofbeldissambandi.
„Ef ekki er um alvarlega líkams-
árás að ræða fyrnist of beldið á
tveimur árum en ef árásin er alvar-
leg þá eru það fimm ár. Þegar um
heimilisofbeldi er að ræða er þetta
f lókið því þolandinn er kannski
áfram í sambandinu í segjum þrjú
ár eftir of beldið. Þegar þolandinn
svo kemst loks út úr sambandinu er
brotið þá mögulega fyrnt.“
Hún ítrekar að saga hennar
sé ekkert einsdæmi. „Við erum
sex konur sem höfum orðið fyrir
of beldi af hans hendi, allar hver
úr sinni áttinni en erum bara þrjár
sem treystum okkur til að kæra. Ein
í viðbót lagði svo inn skýrslu hjá lög-
reglunni.“
Linda hefur kært frávísun lög-
reglu og fer fram á að málið sé tekið
upp, svars er að vænta í næstu viku.
„Svona menn þarf að stoppa og
réttarkerfið þarf að standa með
okkur. Markmið mitt er að fá rétt-
lætið fram þar sem augljóslega var
brotið á mér og aðallega að reyna að
koma í veg fyrir það að menn eins og
hann komist upp með slíkt ofbeldi
gagnvart konum,“ segir Linda. n
Hann sagði í yfir-
heyrslu að ég hefði
stigið aftur fyrir mig en
var ekki spurður út í
hvernig ég hefði ann-
ars fengið alla þessa
áverka.
Linda
22 Helgin 15. maí 2021 LAUGARDAGUR