Skessuhorn - 07.07.2021, Blaðsíða 27

27MIðVIKudAGuR 26. MAÍ 2021
Guðbjörg Halldórsdóttir frá Borg-
arnesi varð fyrir því í aprílbyrjun á
þessu ári að smitast af Covid-19.
Hún var þá stödd á vinsælu Te-
nerife eyjunni í Atlantshafi með
vinkonum sínum í fríi. „Við áttum
flug heim 7. apríl og ég greindist
með veiruna 5. apríl,“ segir Guð-
björg í samtali við Skessuhorn.
Guðbjörg segir frá upplifun sinni
þegar hún lá í einangrun í tíu daga
á spítala á Tenerife, frá ættgengum
sjúkdómi sem hún lifir með ásamt
því að segja frá baráttu sinni fyrir
réttindum ungmenna þar sem hún
situr í stjórn Samfés á Íslandi.

Smitast tveimur dögum
fyrir brottför
„Af því ég er með sjúkdóm þá líður
mér mun betur þegar ég er í sólinni
og til að stytta veturinn þá fer ég
alltaf aðeins út,“ byrjar Guðbjörg
frásögn sína. Hún greindist með
Fabry sjúkdóminn árið 2013 ásamt
bræðrum sínum tveimur. Fabry er
arfgeng truflun á efnaskiptum í lík-
amanum sem veldur skemmdum
á líffærum, en móðir Guðbjarg-
ar greindist óvænt með sjúkdóm-
inn og lést úr honum fyrir rúmum
tíu árum síðan. „Ég í raun framleiði
ekki ensím eða lítið af því en það
er það sem verndar líffæri og taugar
við skemmdum. Þess vegna varð ég
svona miklu veikari en aðrir sem
fengu Covid,“ útskýrir Guðbjörg.
Guðbjörg ásamt vinkonu sinni
ákvað að panta sér ferð til Tenerife
og lögðu þær vinkonur af stað
í febrúar á þessu ári í frí sem átti
upphaflega að vera sex vikna dvöl.
„Þetta endaði á að vera þrír mán-
uðir í heildina sem ég var úti. Við
lengdum einu sinni og lengdum
síðan einu sinni enn og tveimur
dögum fyrir brottför fæ ég Covid.
Þá lengdist dvöl mín um mánuð,“
bætir hún við.

Hennar sjúkdómur
duldi Covid einkennin
Guðbjörg var með virkt smit í rúm-
ar þrjár vikur. „Ég varð mjög veik
en það fyndna er að ég vissi ekki
að ég væri með Covid,“ útskýrir
Guðbjörg. Vegna Fabry sjúkdóms-
ins sem Guðbjörg er með er hún
alla jafnan mjög verkjuð. „Ímynd-
aðu þér að þú sért með þína verstu
flensu, bara eins og þú sért að deyja
í öllum líkamanum, svona aum-
ingjalegur. Það eru dagsdaglegir
verkirnir mínir,“ útskýrir hún.
„Ég hélt þetta væri bara einkenni
frá mínum sjúkdómi. Ég hafði ver-
ið ælandi í þrjá daga og ekki búin
að koma neinum vökva niður svo
ég vissi að ég væri orðin ofþornuð,
sem gerist oft með þennan sjúk-
dóm. Ég hef til dæmis oft fengið
næringu í æð,“ bætir hún við. „Ég
fór því bara upp á spítala og ætlaði
að fá næringu í æð, eins og ég hef
oft gert. En læknarnir ákveða að
hitamæla mig,“ segir hún.
Guðbjörg var með nokkrar
kommur og var í kjölfarið strax
látin taka Covid próf. „Svo komu
læknarnir og sögðu mér að ég væri
með Covid. Ég fékk hálfgert sjokk.
Samstundis byrjaði teymið að ein-
angra mig, setti plast í kringum
mig og allir voru komnir í búning
í kringum mig. Það var eins og ég
væri komin út í geiminn eða eitt-
hvað álíka.“

Hélt hún væri að deyja
Guðbjörg lýsir atburðarásinni sem
átti sér stað þegar hún greind-
ist með veiruna líkt og hún væri
með kjarnorkusprengju innan
klæða. Hún var færð úr bráðamót-
tökunni yfir á sérstaka Covid deild
innan spítalans og allir í kringum
hana voru fljótt komnir í einskon-
ar geimfarabúning eins og hún lýs-
ir klæðaburðinum á starfsfólki spít-
alans. „Þetta var mjög skrítin til-
finning. Þarna þurfti ég að hringja
í vini mína og tilkynna þeim að ég
væri komin í einangrun. Vinkonur
mínar fóru bara heim og ég var ein
eftir á spítalanum. Það mátti auð-
vitað enginn koma til mín þegar ég
var orðin jákvæð fyrir Covid,“ seg-
ir Guðbjörg um einangrunina. „Ég
sá ekki sól í tíu daga. Það var ein-
hver pínulítill glugga í herberginu
sem ég var í, það var engin loftræst-
ing vegna Covid svo þú getur rétt
ímyndað þér hitann. Ég hélt í al-
vörunni að ég væri að deyja á tíma-
punkti.“

Tíu daga rúmliggjandi
Fyrstu dagarnir á spítalanum voru
ekki bara líkamlega erfiðir heldur
reyndi mikið á andlegu hliðina. „Þú
liggur þarna, ert með Covid, það
talar enginn ensku og ég tala ekki
spænsku. Ofan á það þá er lækna-
enska mjög erfið,“ segir Guðbjörg
um aðstæðurnar. „læknirinn gat
hitt mig einu sinni á dag, á morgn-
ana, en ef það kom eitthvað upp þá
þurfti ég að bíða fram á næsta dag.
Hjúkrunarkonurnar komu til mín
nánast eingöngu í neyð svo ég var
bara alveg ein þarna,“ bætir hún við.
En hvað gerði hún til að stytta sér
stundir þessa tíu daga sem hún var
á spítalanum? „Ég man að ég eyddi
heilum degi til að athuga hvort ég
sæi sólina. Ég sá hana ekki,“ svar-
ar Guðbjörg. „Ég reyndi að mæta
á fundi eftir bestu getu en hafði
rosalega lítið þol, sérstaklega skjá-
þol. Ég gat ekkert verið í símanum.
Ég var rosalega mikið bara sofandi
þar sem orkan var engin.“ Guð-
björg var tíu daga rúmliggjandi,
hún missti talsverðan vöðvastyrk og
segir það hafa verið erfitt að standa
upp eftir þetta. „Ég horfði á vöðv-
ana mína skreppa saman.“
Fór í frí
Guðbjörg og vinkona hennar
voru mjög meðvitaðar um veiruna
þegar þær fóru út í febrúar og pöss-
uðu hvert fótspor vandlega á ferð-
um sínum um eyjuna. „Við vorum
á mörgum stöðum þegar við vor-
um þarna. Fyrst í orlofshúsi, þaðan
fórum við í annað hús. Fórum svo
norður og svo austur. Við vorum út
um allt. Ferðamaðurinn er yfirleitt
bara fyrir sunnan en lókallinn er
fyrir norðan og við fórum þangað.
Það er alveg magnað og ég var að
fara þangað í fyrsta skipti. Náttúran
fyrir norðan er mögnuð, það er eins
og þú sért komin á allt aðra eyju.
Þar er meiri náttúra, meira grænt
og skógar, blóm og tré, en fyrir
sunnan eru nánast bara strandir,“
lýsir Guðbjörg eyjunni. „Við fórum
út til þess að fara í frí, njóta, kynn-
ast fólki og ferðast um eyjuna. Ég á
bæði íslenska vini þarna og heima-
menn sem ég hafði áður kynnst og
sem ég heimsótti.“
Guðbjörg er í fjarnámi í Háskóla
Íslands og nemur tómstunda- og
félagsmálafræði. Ásamt því að vera
í námi þá hefur hún verið á fullu í
ungmennastarfi síðan 2017 og er
meðal annars í stjórn Samfés á Ís-
landi. „Ég gat verið rafrænt á öllum
fundum þökk sé Covid. Ég hefði
aldrei getað farið þarna út hefði
ekki verið Covid. Það var ekkert
mál að sinna öllu mínu þarna úti,
ég bara planaði dagana mína út frá
því sem ég þurfti að klára þann dag-
inn,“ útskýrir Guðbjörg.
Baráttukona ungmenna
Guðbjörg hefur mikla ástríðu fyr-
ir réttindum ungmenna og er virk-
ur þátttakandi í því starfi hérlend-
is. Hún er sem fyrr segir í stjórn
Samfés á Íslandi, er formaður ung-
mennaráðs Vesturlands og er að
berjast meðal annars fyrir því að
það verði ungmennahús í öllum
bæjarfélögum á Vesturlandi. „Það
er ungmennahús í Stykkishólmi
og á Akranesi í þessum landshluta.
Ég reyndi að opna ungmennahús í
Borgarbyggð þegar ég var að vinna
í Óðali á sínum tíma en það var
því miður enginn vilji. Ég fór því
í Hólminn og fékk allt sem ég vildi
þar,“ segir Guðbjörg ánægð en ung-
mennahús er fyrir krakka á aldrin-
um 16-25 ára. „Mér þykir þetta jafn
mikilvægt og félagsmiðstöðvarnar,
ef ekki mikilvægara. Þetta er fyr-
ir ungt fólk sem á auðvelt með að
leiðast á aðra braut eins og neyslu
og þess háttar. Í svona ungmenna-
húsum fá krakkar verndað umhverfi
og fá tækifæri á að blómstra í lífinu.
Þarna fá þau stuðning sem er jafn-
vel ekki til staðar heima við.“
Horfir bara á
það jákvæða
Guðbjörg segir sig alla vera að koma
til eftir Covid ævintýrið á Tenerife
en segir þó að vegna sjúkdóms síns
þá verði hún aldrei fullkomlega
hraust. En hvernig er að lifa með
sjúkdóm eins og Fabry? „Ég horfi
bara á það jákvæða. Ég get ekkert
gert, ég er með þennan sjúkdóm.
Ég breyti því ekkert. Ég hef val-
möguleika á því að vera þunglynd
heima hjá mér og gera ekki rassgat
eða vera jákvæð og gera það sem
ég get,“ segir Guðbjörg ákveðin en
hún tekur lyf annan hvern dag til að
hægja á einkennum sjúkdómsins.
Vegna Fabry er Guðbjörg ör-
yrki þar sem það getur verið mik-
ill dagamunur á einkennum sjúk-
dómsins. „Ég get ekki bundið mig
í neina vinnu því það fer allt eftir
dagsforminu hverju sinni. Ég get
átt geggjaðan dag og svo get ég átt
ömurlegan dag þar sem ég get varla
staðið. Svo í stað fastrar vinnu þá
tek ég alls kyns verkefni að mér,
svona sjálfboðaliða verkefni. Mér
finnst mikilvægt að ég geti gefið af
mér eins mikið og hægt er. Ég vil
að heimurinn verði betri og eina
sem ég get gert er að gefa frá mér.
Þessi sjúkdómur er þannig að það
eru 99,9% líkur á að við fáum blóð-
tappa og/eða hjartaáfall. Ég hef
nú þegar fengið einn lítinn í haus-
inn og einn lítinn í lungun. líf-
tími minn verður ekki lengur, en til
fimmtugs eða sextugs. Það er margt
svona svart í þessu en ég bara trúi
því að allt er eins og það á að vera
og ég nýti tímann,“ segir Guðbjörg
að endingu.
glh
Fékk Covid á Tenerife
-var í einangrun í tíu daga, fjarri vinum og fjölskyldu
Guðbjörg Halldórsdóttir fékk Covid á Tenerife.
Guðbjörg í góðum gír í sólinni á Tenerife. Ljósm. aðsend.
Guðbjörg fékk slæman hitakrampa á
meðan hún var með Covid á Tenerife.