Morgunblaðið - 06.02.2021, Síða 32

32 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 6. FEBRÚAR 2021
✝ Sigríður Páls-dóttir fæddist á
Fit undir Eyjafjöll-
um 24. október
1930. Hún lést á
Landspítalanum 27.
janúar 2021.
Foreldrar henn-
ar voru Jóhanna
Ólafsdóttir hús-
móðir á Fit, f. 21.
júní 1901, d. 16.
mars 1982, og Páll
Guðmundsson bóndi á Fit, f. 22.
júlí 1893, d. 30. janúar 1986. Al-
systkini hennar eru Guðmundur,
f. 21. september 1925, d. 4. ágúst
2012; Markús, f. 8. nóvember
1926, d. 16. september 1974;
Ólafía, f. 23. desember 1927, d.
28. júlí 2008; Guðsteinn, f. 18.
janúar 1929, d. 4. október 2013;
Vigdís, f. 24. mars 1934, d. 24.
mars 1934; Viggó, f. 24. febrúar
1936, og Þórdór, f. 4. apríl 1943.
Systkini samfeðra voru Eggert f.
19. október 1916, d. 2. janúar
son, og Sigríður Björk, maki Jó-
hann Jensson. 2) Jóhann, f. 12.
maí 1955, maki Svanhvít Ólafs-
dóttir, f. 22. júlí 1957, börn
þeirra eru Marý Linda; Elín,
maki Samúel Sveinn Bjarnason,
og Lóa, maki Eyjólfur Guð-
mundsson. 3) Óskar, f. 30. sept-
ember 1961, maki Kristín Rós
Jónsdóttir, f. 22. apríl 1964, börn
þeirra eru Baldur Freyr, maki
Sóley Ósk Einarsdóttir; Hólm-
fríður Jóna, maki Andri Már
Halldórsson, og Ástrós, maki
Kristján Már Ólafs. Lang-
ömmubörnin eru 20.
Sigríður fæddist og ólst upp á
Fit, Þau Baldur bjuggu í Bjólu-
hjáleigu frá 1954 til 1957 en það
ár tóku þau við búinu á Fit. Hún
bjó þar alla tíð en dvaldi síðustu
árin á Kirkjuhvoli á Hvolsvelli
og fór reglulega heim að Fit.
Útför Sigríðar fer fram frá
Stóra-Dalskirkju í dag, 6. febr-
úar 2021, klukkan 14. Streymt
verður frá útför:
https://youtu.be/tv80Kyg99pM
Virkan hlekk á streymi má
finna á:
https://www.mbl.is/andlat
2000; Ásdís f. 13.
júní 1919, d. 9. júlí
2005, og Ólafur f.
27. júní 1921, d. 2.
maí 2005. Uppeld-
isbróðir hennar var
Einar Sigurjónsson,
f. 10. nóvember
1908, d. 11. janúar
1993.
Eiginmaður Sig-
ríðar er Baldur
Ólafsson bóndi á
Fit, fæddur í Dísukoti í Þykkva-
bæ 30. október 1929, foreldrar
hans voru Hrefna Jónsdóttir, f.
5. september 1905, d. 11. apríl
1991, og Ólafur Markússon frá
Dísukoti í Þykkvabæ, f. 29. jan-
úar 1905, d. 13. desember 1980.
Börn Sigríðar og Baldurs eru:
1) Ólafur, f. 14. september 1952,
maki Gunnheiður Guðlaug Þor-
steinsdóttir f. 22. febrúar 1954,
börn þeirra eru Ragnheiður,
maki Gunnar Óli Sigurðsson; Jó-
hanna, maki Gísli Jens Snorra-
Enginn veit sína ævi fyrr en öll
er, sagði amma oft.
Það er sannarlega rétt því móð-
ir mín lést 27. janúar, hún náði sér
ekki eftir lærbrot. Ég á eftir að
sakna hennar, erfitt verður að
fylla það skarð. Þegar horft er til
baka sér maður hvílík kjarnorku-
kona hún var, oft var mikið að
gera og hugsaði hún um móður
sína sem var rúmliggjandi. Þeir
sem hittu mömmu einu sinni
mundu eftir henni. Gleðin alltaf í
fyrsta sæti og var oft hlegið, hún
var hrein og bein, átti til að segja
mikið hefur þú fitnað, en það jafn-
aði sig alltaf í gleði hennar og
framkomu. Matur var henni hug-
leikinn og þá sérstaklega saltað
hrossakjöt sem var oft á borðum,
eins var ísinn ofarlega á óskalist-
anum. Fyrr á tímum þegar flestir
voru til heimilis á Fit var mikið
gert til að birgja sig upp af mat.
Sagt er í dag að matur til sveita
hafi verið óhollur en mamma varð
níræð. Seinna meir þegar frysti-
kistan og ísskápurinn komu var
farið að hafa meira ferskt og
þurfti ekki lengur að kæla í bæj-
arlæknum. Á þessum árum var
matur nýttur vel og engu hent.
Morgunmatur, hádegismatur,
síðdegiskaffi, kvöldmatur og
kvöldkaffi, þá kom oft á borð hin
fræga flumpa eins og mamma
kallaði kökuna. Eins og sést á
þessu var erfitt að halda kjör-
þyngd á Fit. Ekki er annað hægt
en að minnast á Reykjavíkurferð-
irnar, það var tilhlökkunarefni hjá
mömmu að fara til Reykjavíkur til
Ólafíu systur í Langagerðið en
það var eins og okkar annað heim-
ili, notalegt að koma þar og vera. Í
Langagerðinu var oft glatt á
hjalla hvort sem var afmæli, út-
skriftir eða verslunarferðir. Þá
var tækifærið notað til að birgja
sig upp af nauðsynjavörum og
voru öll innkaup stórinnkaup.
Ekki má gleyma þegar systurnar
fóru í fatabúðir en að vera með
þeim þar voru ógleymanlegar
stundir og á afgreiðslufólkið sem
afgreiddi þær eflaust margar
ógleymanlegar minningar. Face-
book og GSM var ekki til á þess-
um árum en það kom ekki að sök
hjá mömmu því hennar Facebook
var sveitasíminn, tvær langar og
tvær stuttar en það var hringing-
in á Fit. Síðan var farið í bíltúr um
sveitina, eftir bíltúrinn lá fyrir
hvað fólk á þessum bæjum var að
gera. Einnig var mikið um heim-
sóknir á milli bæja, þetta var
Facebook mömmu. Af mörgum
vinkonum var Ásta Sveinbjarna-
dóttir á Núpi henni kærust og töl-
uðust þær við á hverjum degi og
verða fagnaðarfundir hjá þeim
þegar þær hittast á grænum engj-
um ásamt Guðsteini og Ólafíu og
víst er að þar á eftir að vera glatt á
hjalla.
Við þetta tækifæri vil ég þakka
starfsfólki Kirkjuhvols sérstak-
lega fyrir alúðlega og frábæra
umönnun mömmu en þar dvaldist
hún síðustu árin en flestum helg-
um gat hún eytt á Fit og sótti
pabbi hana á föstudögum en þetta
var alltaf tilhlökkunarefni hjá
mömmu og var hún einmitt að
bíða eftir að Covid-19 liði hjá svo
hún gæti farið austur að Fit en þá
dundi áfallið yfir.
Það verða erfiðir tímar fram
undan, horfin er á braut mikill
karakter en ekkert er eilíft svo
það verður að takst á við það eins
og svo margt í lífinu sem maður
vill hafa öðruvísi en ræður ekki
för. Guð blessi þig mamma.
Jóhann Baldursson.
Tengdamóðir mín, Sigga á Fit,
hefur kvatt okkur. Afar lífleg og
skemmtileg kona, alltaf glöð og
hress í bragði, á stundum óþægi-
lega hreinskiptin. Hún fylgdist
vel með sínu fólki og eins gott að
svara þegar hún hringdi. Eins og
ég kynntist henni í sveitinni þá
var hún mikill verkstjóri, fylgdist
vel með verkum utandyra og að
þau væru unnin. Þegar ég var í
sveitinni með dætur mínar var
ekki setið auðum höndum, það var
nóg að gera. Hún aðstoðaði við að
mjólka kýrnar, sá um öll verk inn-
andyra ásamt því að sjá um móð-
ur sína, sem þá var rúmliggjandi
til fjölda ára. Íslensk ofurkona
hún Sigga mín. Hafðu þökk fyrir
allt og allt mín kæra.
Svanhvít Ólafsdóttir.
Elsku besta amma Sigga hefur
kvatt okkur. Stórt skarð er
höggvið í okkar hóp við fráfall
hennar. Hún var algjörlega ein-
stök. Hún var hress og skemmti-
leg og það var gaman að vera í ná-
vist hennar. Hún bar hag okkar
svo sannarlega fyrir brjósti. Hún
hringdi mjög reglulega allt fram
undir síðustu stundu til að tékka á
stöðunni hjá okkur, hvernig við
hefðum það, hvort allir væru
hraustir og til að fá fréttir. Henni
fannst ófært fyrir okkur að búa á
4. hæð orðin þetta gömul og
gladdist mjög fyrir okkar hönd
þegar við fluttum í annað hús-
næði. Hún var mikill matarunn-
andi, elskaði góðan mat og var
saltað hrossakjöt og hangikjöt í
sérstöku uppáhaldi og ekki var
það verra eftir því sem það var
feitara. Hún elskaði líka ís og vildi
hafa þá vel stóra. Hún sagði það
dásamlegt að hafa góða matar-
lyst. Hún var blátt áfram og sagði
oft ýmislegt án þess að hugsa sig
mikið um áður en hún talaði og
gat þá jafnvel stuðað fólk. Við sem
þekktum hana vel tókum orðum
hennar passlega alvarlega. Henni
fannst hárið á okkur systrum t.d.
ansi oft lufsulegt ef við vorum
með það slegið og sagði okkur að
setja það upp eða greiða okkur.
Ef henni fannst einhver flík sem
við vorum í flott átti hún til að vilja
máta eða spurði hvort þetta væri
ekki til í hennar stærð. Hún elsk-
aði mussur og vildi helst hafa
þær mynstraðar og rauður litur
var í sérstöku uppáhaldi. Ég
minnist allra stundanna í sveit-
inni okkar sem við elskuðum báð-
ar svo mikið. Í heyskapnum, að
taka upp kartöflur, í fjósinu, í
garðinum, á rúntinum, að spjalla
og spila. Það voru forréttindi að
fá að alast upp í nágrenni við
ömmu sína og afa og missir afa á
þessari stundu er mikill. Tíminn
sem ég fékk með ömmu á spít-
alanum síðustu daga hennar er
mér mjög dýrmætur þrátt fyrir
erfiðar aðstæður.
Á stundu sem þessari er gott
að eiga góðar minningar að ylja
sér við og sumar hverjar geymi
ég út af fyrir mig.
Hvíl í friði elsku amma mín og
guð veri með þér. Þín
Ragnheiður.
Elsku Sigga amma mín. Nú er
draumalandið orðið þitt og þar
eru þeir sem farnir eru. Eins
sorgmædd og ég er að missa þig
frá okkur get ég rétt ímyndað
mér hvað hin eru glöð að vera
sameinuð þér á ný.
Hjá okkur sem eftir erum er
stórt skarð sem ekki verður fyllt.
Þú varst alger máttarstólpi í fjöl-
skyldunni okkar. Ég byrjaði ung
að koma í sveitina til ykkar afa,
alltaf líf og fjör á Fit og margt um
manninn og sást þú amma um að
allt færi fram eftir röð og reglu.
Það sem við hlógum oft saman og
gerðum grín og glens að hinu og
þessu.
Þú varst stórkostlegur per-
sónuleiki, aldrei hitti maður
manneskju sem þig þekkti sem
ekki hafði einhverja skemmtilega
frásögn af þér. Þú lagðir mér lífs-
reglurnar, sagðir til dæmis að ég
ætti ekki að ná mér í drykkjuhrút
og í guðanna að bænum ekki vera
að hleypa strákum upp á mig, svo
skellihlógum við.
Að fá að vera í sveitinni með
ykkur afa voru forréttindi. Ég
fylgdist með þér amma hvernig
þú hugsaðir af natni um lang-
ömmu sem stóran part af lífi sínu
var lömuð inni í stofu og sýndi
það mér hversu óendanlegan
kærleika þú barst í brjósti til
þeirra sem voru í hjarta þínu.
Það var skóli út af fyrir sig að
spila með þér og Gutta. Spila-
mennskan fór meira í að kenna
hvor öðrum um hver svindlaði og
svo var meira hlegið en spilað.
Það fannst mér lítilli Eyjastelpu
alveg mjög gaman.
Með svona marga í mat þurfti
nú að taka til hendinni og baka.
Stundum tók ég þátt í því og ekki
minnist ég þess að þú hafir
nokkru sinni notað uppskriftir
heldur var þetta bara sirkað sam-
an og hef ég notað þá tækni á
mínu heimili.
Hápunktur vikunnar hjá mér
var að fara á rúntinn með þér og
afa í sund í Seljavallalaug og í
bakaleiðinni var stoppað í Stein-
um og smávegis af gotteríi keypt.
Í einni af ferðum okkar á Hellu
vorum við í kaupfélaginu og mig
langaði í ís. Þú varst heldur treg
til þannig að ég sagði að þetta
væri nokkuð sem mamma myndi
alltaf kaupa. Þú ákvaðst að kaupa
þetta þá fyrir mig. Tvo lítra af
skafís. Upp frá því varð ekki aftur
snúið og borðuðum við oft skafís á
kvöldin. Ís var með því betra sem
þú fékkst ásamt spikfeitu hrossa-
kéti.
Ég lærði líka eftir þér og lang-
ömmu, að þegar maður kyssti ein-
hvern bless í sveitinni þá þvoði
maður sér aðeins um munninn
með lampaspritti svo maður fengi
nú ekki einhvern óþverra í sig.
Júgursmyrslið var svar við öllum
kvillum, alveg sama hvað það var,
enda tel ég elsku amma að þú haf-
ir verið svona slétt og fín í andlit-
inu vegna notkunar á júgurs-
myrsli. Þú hafðir svör við öllu,
man að ég var með þrálátar vört-
ur á puttunum, þá bastu hnút um
vörtuna með lopabandi, svo létum
við amma bandhnútinn inn í holu-
vegg og þá átti vartan að hverfa.
Vartan mín hvarf allavega.
Ef einhver var að fara til út-
landa þá sagðir þú ósjaldan: „Oj
bara, hvað er fólk að þvælast
svona til útlanda?“ og svo hlógum
við saman.
Já, ég á endalaust dásamlegar
minningar um þig sem munu
verma hjarta mitt um ókomna tíð.
Ég elska þig ofboðslega mikið
amma mín. Hittumst í drauma-
landinu þegar kallið mitt kemur.
Saknaðarkveðja,
Marý Linda
Jóhannsdóttir.
Elsku amma.
Það er þungt að missa þá sem
maður elskar. Stórt skarð hefur
myndast í Fitarfjölskylduna, þú
varst á einhvern hátt höfuð fjöl-
skyldunnar, sú sem stjórnaði fyrir
framan og á bak við tjöldin.
Þú varst alltaf hress og kát,
fylgdist vel með þínum og hafðir
einlægan áhuga á öllu sem við
tókum okkur fyrir hendur. Þú
varst óspör á að segja okkur
hversu myndarleg, góð og einstök
við værum og hversu mikilvægt
það er að vera þakklát fyrir sitt.
Þú kenndir okkur að vera ánægð
með hvernig Guð skapaði okkur,
að það er dásamlegt að geta borð-
að og yndislegt að geta talað.
Þú varst einstök persóna og
hægt að fullyrða að þú varst eng-
um öðrum lík, skelfilega skemmti-
leg og hrikalega hreinskilin.
Stundum auðvitað einum of. Eftir
þig liggja margar frábærar setn-
ingar sem ekki er hægt að birta
en við ætlum að muna. Þér fannst
mikilvægt að geta gert að gamni
þínu og leiddist þegjandagangur.
Á Svíþjóðarárunum hugsaði ég
margoft hvernig færi ef ég hefði
ekki ömmu Siggu. Þú hringdir oft
og fylltir mig með fréttum. Þú
kunnir langa sænska númerið ut-
an að og stundum þegar ég kom
heim voru 11 ósvöruð samtöl,
loksins þegar þú náðir sambandi
sagðirðu: „Hvar í ósköpunum ertu
búin að vera?“ Þú þoldir ekkert
droll né heimóttarskap, lést verk-
in tala, gerðir hlutina hratt og
örugglega.
Það er smá Sigga amma í mér
en fyrir utan að hafa erft vaxt-
arlag þitt eins og þú fullyrtir sjálf
þá þykir mér óskaplega gaman að
tala, ég á erfitt með að fylgja upp-
skrift, gomsa bara einhverju í
skál, ég hef takmarkaða þolin-
mæði og læt oft út úr mér hluti án
þess að hugsa.
Þú varst svo myndarleg og
fjörug að þú hefðir getað náð þér í
hvaða mann sem var en þú valdir
afa af þeirri einföldu ástæðu að
hann var svo sætur. Þetta sagð-
irðu okkur oft. Þú sagðir mér
stundum að hann Gísli væri aga-
lega myndarlegur, hann væri með
svo kyssilegar varir. Þú baðst mig
um að vera góð við Gísla svo hann
færi ekki frá mér. Ég svaraði að
ég yrði eins góð við hann og þú
varst við afa. Þið áttuð einstakt
Sigríður Pálsdóttir
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
SIGFRÍÐ HALLGRÍMSDÓTTIR
frá Skálanesi við Seyðisfjörð,
lést mánudaginn 1. febrúar á
hjúkrunarheimilinu Grund.
Útförin fer fram frá Fossvogskirkju 10. febrúar.
Í ljósi aðstæðna verða aðeins hennar allra nánustu viðstaddir
útförina. Streymt verður frá athöfninni í Facebook-hópnum
„Útför – Sigfríð Hallgrímsdóttir“.
Inga Þórarinsdóttir
Bjarndís Harðardóttir
Þuríður Höskuldsdóttir
Hjörtur Harðarson Mimie Fríða Libongcogon
Hallgrímur Harðarson Anna Guðbjörg Sigmarsdóttir
Helena Harðardóttir
barnabörn og langömmubörn
Ástkær eiginmaður minn, sonur, bróðir,
faðir, tengdafaðir, afi og frændi,
JENS ANDRÉSSON
vélfræðingur,
Grænumýri 28, Seltjarnarnesi,
varð bráðkvaddur á heimili sínu 27. janúar.
Útför hans fer fram föstudaginn 12. febrúar klukkan 14.
Vegna aðstæðna í samfélaginu eru einungis boðsgestir leyfðir,
en athöfninni verður streymt á vef Óháða safnaðarins.
Þeim sem vilja minnast hans er bent á styrktarsjóð ÍFR, í síma
561 8225.
Kristín Þorsteinsdóttir
Ellen M. Guðjónsson
Grímur Andrésson María Friðriksdóttir
Óskar Jensson Björg Ýr Guðmundsdóttir
Ívar Jensson Hafdís Elfa Sævarsdóttir
Ellen Margrethe Holm Tony Holm
Anna Kristín Jensdóttir
Jón Þorsteinn Sigurðsson Svetlana Veshchagina
Andrés Ívarsson Þorbjörg Pálmadóttir
og barnabörn
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma,
langamma og langalangamma,
SVEINSÍNA GUÐMUNDSDÓTTIR,
lést á Dvalarheimilinu Lundi á Hellu
fimmtudaginn 4. febrúar.
Útförin verður auglýst síðar.
Ólafía Ingólfsdóttir Guðmundur Elíasson
Gróa Ingólfsdóttir
Kristinn Karl Ægisson Hrönn Baldursdóttir
Guðrún Breiðfjörð Ægisd. Kjartan Jóhannsson
Friðleifur Valdimar Ægisson
Fjóla Breiðfjörð Ægisdóttir Þorsteinn Þorvaldsson
Guðmundur Breiðfjörð Ægis. Annemarie Ægisson
Björg Elísabet Ægisdóttir Björg Þorkelsdóttir
og fjölskyldur
Okkar ástkæri, yndislegi og hjartahlýi sonur,
faðir, bróðir, mágur, vinur og
sambýlismaður,
SIGURÞÓR ARNARSSON,
Núpabakka 25, Reykjavík,
lést á heimili sínu þriðjudaginn 26. janúar.
Útför fer fram frá Grafarvogskirkju miðvikudaginn 10. febrúar
klukkan 15. Vegna aðstæðna í samfélaginu og fjöldatakmarkana
verða aðeins nánustu ættingjar og vinir viðstaddir.
Athöfninni verður streymt á www.sonik.is/sigurthor.
Þóra Sigurþórsdóttir
Berglind Aradóttir
Amalía Arna Sigurþórsdóttir
Róbert Daði Sigurþórsson
Lovísa Alba Sigurþórsdóttir
Logi Þór Berglindarson
systkini og makar
Ástkær móðir mín og tengdamóðir,
MATTHILDUR HARALDSDÓTTIR,
lést á hjúkrunarheimilinu Mörk, Reykjavík,
þriðjudaginn 2. febrúar.
Útför verður auglýst síðar.
Einar Örn Einarsson Jennifer Pors