Morgunblaðið - 12.03.2021, Qupperneq 16

16 MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 12. MARS 2021
Fermist þú
ham-borgaralega?
25 borgarar á hverjum bakka!
7 gómsætar tegundir í boði!
JÓI EIGANDI 13 ÁRA.
„Ég hefði verið ögn svalari ef við hefðum
boðið uppá smáborgara í fermingunni minni.“
www.fabrikkan.is
5 75 75 75
É
g var ekkert sérstaklega
trúaður unglingur. Það
var aðallega þetta með
að fá að vera aðal-
stjarnan sem mér fannst
mest spennandi. Veislan var mjög
siðsamleg og samkvæmt venjum,
haldin í sal í elliblokk uppi í Breið-
holti. Kökuveisla eins og gengur og
gerist en kransakakan frá Guðrúnu
Hálfdánar frænku var það sem
maður kallar „show-stopperinn“
enda skreytt með sjúklega fal-
legum heimagerðum súkkulaði-
fiðrildum.“
Lagði allt í lúkkið en
mátti ekki vera með maskara
Eins og eðlilegt má teljast þegar
upprennandi fatahönnuður fermist
snerist allt um útlitið og umgjörð-
ina hjá Hildi. Eða „lúkkið“ eins og
það kallast í slangrinu. Þær
mamma hennar skipulögðu skreyt-
ingarnar í salnum niður í minnstu
smáatriði og mikið var lagt upp úr
fallegu borðskrauti. „Þetta gekk
svo langt að ég
var meira að
segja búin að æfa
mig í að gera
skrautskrift fyrir
gestabókina sem
var líka vel
skreytt af mér,“
segir Hildur og
brosir við minn-
ingunni.
Og þá er það
fermingar-
múnderingin. Hvernig skyldi hönn-
uðurinn hafa útfært hana?
„Ég var í alveg geggjuðum
bláum kínakjól, svakalega háum
platform-skóm og með armband
sem ég keypti í Skarthúsinu á upp-
handleggnum. Svo var ég með stór-
an víravirkiskross frá ömmu um
hálsinn og með fermingarhanska
frá langömmu. Ég man að ég þurfti
að berjast fyrir því að fá að vera
förðuð eins og ég vildi. Það endaði
með því að ég samdi við mömmu
um að fá að hafa hvítan eyeliner og
glimmergloss en ég mátti ekki vera
með maskara. Við fórum í Body
Shop þar sem ég fór í miklar samn-
ingaviðræður við hana og það end-
aði með því að hún gaf mér leyfi til
að vera með glæran maskara. Þetta
var samt auðvitað enginn maskari
heldur bara eitthvert augnháragel.
Svona þegar á heildina er litið var
þetta mjög gott fermingarlúkk fyr-
ir utan greiðsl-
una. Þegar kom
að henni þá fékk
ég rosalegan val-
kvíða og bað
bara um smá af
öllu. Þannig að
ég endaði með
uppsett hár fullt
af snúðum,
blómum og
slöngulokkum,“
rifjar hún upp
og hlær.
Vissi ekkert hvað hún
átti að gera við tölvu
Eins og áður segir fermdist
Hildur árið 1996. Á þeim tíma voru
fæstir búnir að stinga sér í sam-
band við netið svo Hildur afþakkaði
það þegar tæknikarlinn pabbi
hennar vildi gefa henni tölvu. „Ég
skildi bara ekki hvað ég átti að
gera við hana svo ég afþakkaði það
tilboð. En ég bað samt um stjörnu-
kíki því ég var staðráðin í að verða
geimfari á þessum tíma. Frá
mömmu fékk ég geggjað art nouv-
eau-skatthol úr antikbúðinni Fríðu
frænku og við það sat ég næstu
misserin og skrautskrifaði og teikn-
aði heil ósköp eins og einhver dúlla
úr skáldsögu eftir Jane Austen.“
Byrjaði ekki að djamma
beint eftir fermingu
Spurð hvort hún hafi byrjað að
drekka og djamma beint eftir ferm-
ingu segir hún að svo hafi ekki ver-
ið. „Ég var algjört nörd, fór pott-
þétt beint heim eftir veisluna að
horfa á búningadrama eða lesa. Ég
var smá eins og gömul kona á þess-
um árum. Mamma heldur því fram
að ég hafi verið algjör engill þar til
ég komst á fermingarárið og varð
fjórtán ára. Þá breyttist eitthvað.“
Hvað ef þú gætir svo fermst aft-
ur? Myndirðu hafa þetta eitthvað
öðruvísi?
„Nei, ég held ég myndi nú ekki
endurtaka þetta. Það er fínt að
hafa prófað að halda eitt svona al-
mennilegt áttræðisafmæli undir
yfirskini fermingarveislu svona
einu sinni á lífsleiðinni. Þá er það
bara búið og stuðið má taka völd-
in.“
Punktar:
„Það endaði með því að ég samdi
við mömmu um að fá að hafa
hvítan eyeliner og glimmergloss en
ég mátti ekki vera með maskara.“
„Veislan var mjög siðsamleg og
samkvæmt venjum, haldin í sal í
elliblokk uppi í Breiðholti.“
Þegar fatahönnuðurinn Hildur Yeoman fermdist árið 1996 naut hún þess í botn að fá einn dag og fína veislu sem snerist
bara um hana. Þær mamma hennar lögðu mikið upp úr skreytingum og flottum veitingum en eftir á að hyggja segir hún
þó að þetta hafi verið pínulítið eins og áttræðisafmæli í formi fermingarveislu.
Margrét Hugrún | margret.hugrun@gmail.com
„Mátti ekki verameðmaskara“
Hildur Yeoman, fatahönnuður
og eigandi Yeoman, segir að
fermingarveisla hennar hafi
verið eins og áttræðisafmæli.
Ég var algjört nörd,
fór pottþétt beint
heim eftir veisluna
að horfa á búninga-
drama eða lesa. Ég
var smá eins og
gömul kona á þess-
um árum.