Morgunblaðið - 30.06.2021, Síða 24

24 MENNING
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 30. JÚNÍ 2021
Ragnheiður Birgisdóttir
ragnheidurb@mbl.is
„Við erum í Kaldalóni að taka upp
þessa dagana og ætlum að bjóða
fólki á tónleika og að taka þátt í
þessu upptökuferli með okkur,“ seg-
ir saxófónleikarinn Óskar Guð-
jónsson um tónleika kvartetts hans,
MOVE. Kvartettinn leikur í Kalda-
lónssalnum í Hörpu í kvöld, mið-
vikudaginn 30. júní, kl. 20. Ásamt
Óskari skipa MOVE þeir Eyþór
Gunnarsson píanóleikari, Valdimar
Kolbeinn Sigurjónsson kontrabassa-
leikari og Matthías M.D. Hemstock
trommuleikari. Tónleikarnir eru
hluti af sumardagskrá Jazzklúbbs-
ins Múlans.
Kvartettinn kom fyrst saman árið
2017 og tekur nú upp efni sem þeir
hafa verið að vinna að síðan. Gert er
ráð fyrir að plata verði gefin út á
næsta ári. Lögin eru eftir Óskar en
að hans sögn eru þau unnin í mikilli
samvinnu við liðsfélagana í kvart-
ettinum. „Það er algjört samsuðu-
verkefni hvernig þessi lög verða til.
Þó að grunnurinn komi frá mér þá
eiga þau sér einhvern veginn annað
líf í hljómsveitinni. Þau eru að ein-
hverju leyti ómótuð þótt það sé ein-
hver ákveðin hugmynd sem maður
er að reyna að koma frá sér,“ segir
Óskar og bætir við að þessi hug-
mynd þróist alltaf áfram í samvinnu
við þá sem maður er að vinna með.
„Það er það sem er svo skemmtilegt
við þetta. Þetta verður alltaf að vera
einhvers konar samvinnuverkefni til
þess að hægt sé að flæða saman í
þessu.“
Snýst um samruna
Það sem er óvenjulegt við sam-
vinnu MOVE er að kvartettinn hef-
ur komið saman vikulega frá árinu
2017 með einungis það að markmiði
að æfa. Hópurinn hefur aðeins kom-
ið fram örfáum sinnum á þessum
fimm árum sem eru liðin frá því æf-
ingar hófust. „Oft æfir maður bara
vegna þess að það eru einhverjir
tónleikar fram undan sem þarf að
æfa fyrir,“ segir Óskar. „Við
ákváðum að búa til nafn á bandið
með fyrstu stöfum okkar þótt það sé
eins hallærislegt og það getur verið.
Það er fyrsta „no-no“-ið sem er í
bransanum því þetta er svo hall-
ærislegt en mér fannst þetta nafn
svo viðeigandi því þetta er einhver
hreyfing sem ýtir manni upp af
stólnum og að fara að gera, þrátt
fyrir að það sé ekkert fram undan.
Hún hvetur mann til þess að gera
bara til þess að gera, til þess að
þroska sjálfan sig. Þetta er svona
sjálfsstyrkingarnámskeið í þessari
leit að því hver ég er. En af því að
þetta er listform sem snýst ekki
bara um mann sjálfan heldur um
þennan samruna þá þarf maður
fleiri með sér. Þetta tókst hér því að
það var algjör löngun og vilji allra til
þess að hittast í hverri viku og halda
áfram að vinna, til að halda sér við,
liðka sig og reyna að upplifa eitt-
hvað nýtt og reyna að takast á við
eitthvað annað en maður er kannski
vanur að gera.“
Saxófónleikarinn lýsir yfir þakk-
læti í garð hinna meðlima kvart-
ettsins og segir viljann til þess að
hittast og halda áfram að spila hafa
bjargað sér í kófinu. „Það hélt
manni gangandi að vera með svona
verkefni til að hugsa um.“
Þörf til að skilja tónlistina
Óskar hlær þegar hann er beðinn
að segja frá tónlistinni sem þeir fé-
lagarnir séu að taka upp og segir:
„Eins og ég hef sagt áður þá er svo-
lítið sérstakt að vera alltaf að tala
um músík sem á sér bara líf inni í
manni án texta, án orða, og á sér
einhvern veginn tilfinningalíf sem
maður er alla ævina að reyna að
skilja. Maður hefur einhverja þörf
til að koma henni frá sér og til þess
að skilja hana betur og betur hvort
sem einhver niðurstaða fæst eða
ekki.“
Hann gerir þó tilraun til að út-
skýra hugmyndina á bak við lögin
fyrir forvitnum blaðamanni. „Upp-
runalega hugmyndin fæddist í raun
og veru út úr þessari réttritunar-
hugsun, þessari málfarshugsun um
það hvað er rétt,“ segir hann og
spyr: „Hvaða reglur beygja þig af
leið og leyfa þér ekki að skoða það
sem er rangt? Hvaða reglur beina
þér að því að leita að því hvað er rétt
fyrir þér?“ Hann veltir því fyrir sér
hvort það sé eitthvað til sem heitir
rétt og rangt. „Er það ekki bara til
inni í hausnum á þér af því hvernig
þú skynjar hlutina? Og hvað ertu
tilbúinn til þess að leyfa þér?“
Óskar segir djassinn fara allan
skalann frá því að einkennast af al-
gjöru frjálsræði og yfir í að vera
mörgum reglum háð. „Það sem við
fundum út þegar við byrjuðum að
vinna saman er að það þarf bara að
vinna mjög lengi til þess að opna
upp ákveðna hluti. Ef það er einhver
djúpstæð harmonía sem liggur að
baki sem kannski flækir hlutina þá
þarf bara endalausa vinnu til þess að
skoða hvort það sé ekki hægt að
opna það. Það kemur ekkert endi-
lega af sjálfu sér. En svo opnast á
ákveðna hluti með ákveðnu fólki og
lokast á ákveðna hluti með ákveðnu
fólki. Þetta er alltaf einhvers konar
samsetning af því hvað maður vill
opna hverju sinni og hvað maður vill
kannski aðeins strúktúra og það er
einmitt það sem er svo skemmti-
legt.“
Melódían setur ramma
Óskar útskýrir hvernig melódía
og harmónía setja ákveðin mörk og
hvernig djasstónlistarmenn leita að
frelsinu innan þeirra marka. „Það er
laglína og melódía sem er kjarninn í
laginu og innan þessarar melódíu er
ákveðinn hljómastrúktúr, svona
harmóníustrúktúr. Bassinn spilar
oft neðstu nótuna, grunnnótuna í
harmóníunni, og oft er melódían ein-
hvers konar toppnóta og það eru
einhverjar nótur þarna á milli. En
svo tekur við þessi snarstefjun sem
er það sem við tónlistarmennirnir
erum að eltast við að fá að tjá okkur
í, að snara fram stefi innan þessa
hljómfræðiramma sem melódían
skipar okkur í. Þá takast á ólíkir
heimar um hversu mikið má teygja
þessa harmóníu og þennan ramma
sem melódían setur okkur. Við erum
búnir að vera að skoða hvað gengur
ekki að teygja og hvar er hægt að
toga og teygja þar sem við getum
flætt saman án þess að þráðurinn
slitni, þannig að sannfæringin hald-
ist. Þetta er hin eiginlega ganga
djassmannsins að leita að þessu
frelsi innan strúktúrsins. Hún snýst
um það að toga og teygja án þess að
missa sannfæringarþráðinn.“
Ljósmynd/Spessi
Djasskvartett Óskar, Matthías, Eyþór og Valdimar hafa unnið saman undir nafninu MOVE síðan árið 2017. Óskar
segir samvinnuna hafa haldið sér gangandi í kófinu og er þakklátur hinum tónlistarmönnunum þremur.
Leita að frelsi innan strúktúrsins
- Kvartett Óskars Guðjónssonar, MOVE, heldur tónleika í Kaldalóni í kvöld - Hluti af upptökuferli
- Óskar segir tónlistina samvinnuverkefni þar sem teygt sé á mörkum en haldið í sannfæringuna
Erlingur Thor-
oddsen mun leik-
stýra hrollvekj-
unni The Piper,
eða Flautuleik-
arinn, eftir eigin
handriti og í
aðalhlutverkum
verða tveir Eng-
lendingar, leik-
konan Charlotte
Hope og leik-
arinn Julian Sands. Hope hefur
leikið í fjölda kvikmynda og sjón-
varpsþátta, m.a. Game of Thrones
og Sands, sem er mun þekktari, lék
m.a. í The Killing Fields og A
Room With a View.
Á vef Deadline segir að myndin
sé myrk endursögn á þjóðsögunni
um Rottufangarann frá Hameln og
segi af ungu tónskáldi, sem Hope
leikur, sem fær það verkefni að
klára konsert eftir lærimeistara
sinn. Hún kemst fljótlega að því að
flutningur á verkinu hefur ban-
vænar afleiðingar og í kjölfarið
hvaðan það er í raun komið. Reyn-
ist tónlistin kveða upp hinn djöf-
ullega flautuleikara sem losaði Ha-
meln við rottur með flautuleik
sínum en fékk ekki greitt fyrir og
hefndi sín með því að lokka börn
bæjarbúa á brott. Í frétt Deadline
segir að Erlingur hafi skrifað
hrollvekjandi handrit upp úr hinni
þekktu sögu af flautuleikaranum
og gert flautuleikarann að nútíma-
legra illmenni.
Tónlist við kvikmyndina semur
Christopher Young sem hefur sam-
ið fyrir fjölda kvikmynda, þátta og
tölvuleikja og m.a. tónlistina í
hrollvekjunni Hellraiser frá árinu
1987. Fyrirtækið Millennium Media
framleiðir myndina ásamt fleirum.
Ljóst er af frétt Deadline að ein-
valalið mun koma að kvikmynd Er-
lings sem hefur gert tvær kvik-
myndir áður í fullri lengd, Child
Eater og Rökkur, og fjórar stutt-
myndir að auki. helgisnaer@mbl.is
Erlingur leikstýrir
Sands og Hope
Julian
Sands
- Hrollvekja byggð á kunnri þjóðsögu
Erlingur
Thoroddsen
Charlotte
Hope
Akrýlsteinn
• Yfirborðsefni sem endist og upplitast ekki
• Viðhaldsfrítt, slitsterkt og hitaþolið
- endalausir möguleikar
• Auðvelt að þrífa og gera við
Gylfaflöt 6-8, 112 Reykjavík | Sími 587 6688 | fanntofell.is