Huginn - 01.04.1953, Blaðsíða 20

20
H U G I N N
„Ég meiddi mig pínulítið á þessu flugi mínu,
svo að ég fékk frí í nokkra daga. Seinna fékk
ég reddarastöðu þarna. Ég hef sko hæfileika
til að koma mér undir verndarvæng yfir-
mannanna (mér dettur í hug hæna með
unga), en það er nú einhvern veginn svoleið-
is, að yfirmennirnir hafa lag á að koma mér
í burtu þaðan aftur“ (sbr. ljóta andarung-
ann).
„Hefurðu nokkurn tíma komizt í lífshættu
eða hallæri?“ spyr ég, því að mér finnst mað-
urinn hallærislegur.
„Nei, aldrei meira en 35° á Celcius og aldrei
frost. En þegar ég fór að æfa hlaup í fyrsta
skiptið, fékk ég bólgu í hásinarnar,“ og um
leið benti Péíur mér aftarlega á hálsinn á sér.
„Segðu mér, Pétur, hvenær byrjað.ir þú
íþróttamannsferilinn ?“
„Það var fyrst í barnaskóla. Þá var ég kos-
inn í íþróttanefnd. Var ég kallaður þar Tarz-
an, sem þýðir hinn mikli og hinn sterki. Sem
sé fyrst í barnaskóla komu andlegu íþrótta-
hæfileikarnir í ljós, en það var ekki fyrr en
í gagnfræðaskólanum, sem líkamlegu hæfi-
leikarnir komu í ljós. Þar fór stjarna mín
strax hátt á loft og var alltaf hæst á lofti
meðan ég var í skólanum."
„Hvað hefurðu keppt oft?“
„Blessaður góði, ég veit það ekki, en þú get-
ur flett því upp í einhverju íþróttatímarit-
inu. En það er æði oft orðið.“
„Hvað áttu marga bikara?“
„Ég veit það ekki alveg fyrir víst, en ætli
það sé ekki rétt innan við tvo. En góði, vertu
ekki að setja það í blaðið, því að það getur
verið, að ég verði búinn að eignast helmingi
fleiri, þegar það kemur út. Það bætist alltaf
við.“
„En hve marga peninga áttu?“
„Bæði í bak og fyrir, og auk þess 6000 kr.
skuld í banka. Ég ætti nú 9653.20, ef ég hefði
ekki tekið bílprófið!!!“
Auk þessa alls á Pétur fjöldan allan af ým-
iss konar skjölum og miðum. En Pétur sagði
mér, að hann væri vongóður um, að eitthvað
bættist við í framtíðinni.
Hér lauk samtali okkar Péturs, en mikiö
mætti skrifa um afrek hans og svo persón-
una sjálfa. Einnig mætti telja upp stórsigra
hans, en það skal að mestu látið ógert að
sinni. En á það skal þó minnt, að hefði Pét-
urs Rögnvaldssonar ekki notið við á skólamót-
inu forðum, þá hefði ekki skólinn okkar feng-
(Ritstjóri fór þess á leit við mig, að ég skrif-
aði um íþróttir í blað þetta, og bað helzt
um nokkuð víðtækt og fræðandi efni. Er sjálf-
sagt að verða við þessari ósk eins og kostur
er.)
í þessum þætti ætla ég aðallega að ræða um
frjálsar íþróttir, hlaup, stökk og köst, bæði
vegna þess, að þær eru mér kunnastar, og
vegna þess, að þær eru jafnan taldar göfug-
astar allra íþróttagreina, ekki einungis af því,
að þær eru elztar, heldur og af því, að þær
eru meginundirstaða allra íþrótta.
Þegar rætt er um íþróttir í blöðum og út-
varpi er því miður oftast aöeins minnzt á af-
rek nokkurra toppmanna eða á möguleika
efnilegra drengja, en hitt látið liggja kyrrt,
sem skiptir ekki síður miklu máli, svo sem
hið djúpa gildi þeirra og hin breiða undir-
staða.
Við getum öll orðið sammála um, að því
meira sem áhugi og réttur skilningur ríkir
meðal almennings í landi voru á íþróttum,
ið 60 stig í keppninni. Það er allt Pétri að
þakka að við fengum 60 stigin en ekki 59
stig!! Einnig skal á það minnt, að Pétur er
með 10 beztu 110 m grindahlaupurum lands-
ins!
Þáttur Péturs Rögnvaldssonar hér í skól-
anum er stór og mikill, enda mun frægð hans
lengi lifa innan skólans. Það má með sanni
segja, að hann hafi „haldið uppi“ málfund-
unum og skemmtunum í skólanum. Hann tal-
ar tungum tveim auk dönsku og frönsku m. m.
Pétur er sem sé mest talandi maðurinn í skól-
amirn og svo bezta skemmtunin!?!
Pétur er dagfarsgóður maður. Hann getur
setið alls staðar nema á sjálfum sér, og þeg-
ar hann hleypur, hlaupa föt hans líka.
Hér látum við staðar numið, en vonum að
eiga eftir að sjá og heyra raust Péturs ein-
hvern tíma í framtíðinni og ef til vill sjá
honum bregða fyrir, því að sjón er sögu rík-
ari. Og að lokum óskum vér honum þess, að
honum takist að hlaupa uppi frægðina.
G. Á. J.