Heilsuvernd - 01.03.1993, Blaðsíða 49

orkulínur eiga sér samsvarandi
tíðnisvið í sálarfylgsnum okkar. Sú
rás sem streymir eftir höfuð-
áttunum tengir saman útverði
landsins, þá náttúruvætti sem við
þekkjum í skjaldarmerki íslands. í
vestri Snæfellsjökul, í austri Hoffell
við Fáskrúðsfjörð, í norðri Kaldbak
og í suðri Mýrdalsjökul.
Stærstu og ljósmestu orkubraut-
irnar eru á milli orkustöðva
jarðarinnar. Einnig eru mjög
sterkar orkubrautir milli orku-
stöðva í hverju landi. Það eru ekki
bara sjö orkustöðvar á jörðinni því
hvert land hefur einnig sjö
orkustöðvar.
Ljós hverrar orkustöðvar gegna á
sinn hátt því hlutverki að tengja
saman alla heima plánetunnar.
Þetta hlutverk er tvíþætt. Annars
vegar mynda ljósin sjö ólíka
farvegi að þróunarbrautum fyrir
allar vitundareindir sem byggja
þessa jörð og hins vegar eru þau
tengibrautir guðdómsins við
sköpunina. Ein þessara orkustöðva
er í Himalaya-fjallgarðinum, önnur
i Wales, sú þriðja er í Arizona,
fjórða er í Atlantshafinu í
Bermúda-þríhymingnum, sú
fimmta er í fjöllunum í Perú í
Suður-Ameríku, sjötta í
Kyrrahafinu vestur af Páskaeyjum
og sú sjöunda er í Snæfellsjökli.
DULARMÖGN
SNÆFELLSJÖKULS
Ljósorka jökulsins er ein sú
sterkasta af þessum orkustöðvum.
Snæfellsjökull er baðaður birtu,
sem sést frá Reykjavík í um 120 -
140 km fjarlægð í beinni loftlínu.
Þetta mikla ljós er sunnanvert í
jöklinum, ljóskjarninn er rétt við
jökulröndina og öll fjallshlíðin er
böðuð þessu skínandi ljósi.
Bjarminn eða ára ljóssins, sem lítur
út eins og tindrandi bjart litaflóð,
nær um það bil tvo kílómetra í
allar áttir út frá ljóskjarnanum.
Ljósið sést mjög vel frá Reykjavík
eins og reyndar öllum stöðum þar
sem jökullinn er í sjónmáli.
Til að ná sambandi við ljósið er
gott að tóna á jökulinn í huganum,
grænan eða gulan tón (allir hljómar
mynda ákveðin litbrigði sem sjást í
fíngerðari lögum tilverunnar), og
þá svarar hann ýmist í grængulum
tóni eða marglitum samhljómi.
Áhrifin eru bjartur upphafinn
fögnuður, djúp lotning og sterkt
samband við landið.
Sú vitund sem býr á bak við ljós
jökulsins er sá vættur sem
lengst er kominn á
þróunarleið álfa og manna
Þannig er honum lýst hjá
Árna Óla í bókinni Undir
jökli:
„Bárður var sonur Dumbs
konungs, þess er Dumbs-
haf er kennt við. Var
Dumbur af risakyni í
föðurætt og er það vænna
fólk og stærra en aðrir
menn en móðir hans var af
tröllaættum og brá honum
í það kyn líka. En kona
hans var Mjöll dóttir Snæs
konungs hins gamla af
Kvenlandi. Var hún
kvenna fríðust og svo hvít
á hörundslit að sá snjór
tók nafn af henni er
hvítastur er og í logni
fellur og mjöll er kallaður. Var
Bárður furðu líkur móður sinni og
þóttust menn engan karlmann fegri
séð hafa ..."
Sagan bregður upp ljósi yfir hugar-
heim þeirra er bjuggu undir jökli í
heiðni. Þótt viðbúið sé að þriggja
alda kristni hafi á dögum sögu-
ritarans dregið mjög úr dýrð
Snæfellsássins og afbakað margt í
sögnum um hann, þá var hann,
lengi síðan, verndarvættur
Snæfellsness og brást ekki þeim er
hétu á hann til liðsinnis eða eins
og Árni Óla segir í bók sinni:
„Allir þursar voru við Bárð
hræddir, en allir vinir hans kölluðu
á hann, ef í nokkrum nauðum voru
staddir."
Hvort sem við köllum þessa vitund
Bárð, eða eitthvað annað, ræð ég í
táknmál sögunnar að hann sé
meistari manna og álfa,
álfakonungurinn. Gott er að kalla á
hann okkur til hjálpar, eða stilla sig
inn á náttúru landsins og finna
einingu með þjóð og fósturjörð.
Erla Stefánsdóttir.
Hartmann Bragason bjó til prentunar.
49