Strandapósturinn - 01.06.1971, Side 79

Sögur Bjarnveigar
Eftir handriti Bjarnveigar Björnsdóttur
í Naustvík í Strandasýslu 1946.
Fimmtán ára aldursskeið unglingsins, er sérstaklega eftirtektar-
vert. Þá hefur tjaldið að leiksviði lífsins dregizt örlítið frá og ungl-
ingurinn skyggnist inn á sviðið með eftirvæntingu og tilhlökkun.
Sjálfur er hann ekki orðinn virkur þátttakandi í hinum marg-
breytilega leik lífsins, en þrá og eftirvænting speglast í svip hans.
Framundan er allt lífið með vonum þess, hamingju og sorgum.
Fyrir 79 árum var á Bassastöðum í Kaldrananeshreppi fimm-
tán ára gömul stúlka, saklaus, gáfuð og draumlynd. A einum degi
breyttist ævi þessarar stúlku í fimmtíu ára heilsuleysi, vonleysi og
örvæntingu.
Fyrir staðfestu sína mátti hún líða sárustu þjáningar.
Við erum mörg, er þekkjum þessa konu og ævisögu hennar,
hennar ævistarf hefur verið að hjálpa og líkna öðrum þegar heilsa
hennar hefur leyft, meðal annars hefur hún tekið á móti fjörutíu
og fjórurn börnum, en var þó ekki lærð ljósmóðir.
Þessi kona varð 95 ára gömul og lifði í skjóli góðra vina við
góða heilsu, sé miðað við hinn háa aldur, sem hún náði, en hún
andaðist s. 1. haust. Langt er nú umliðið síðan hún losnaði undan
þeim örlagaþunga er á henni hvíldi öll hennar beztu æviár, þessi
kona var Bjarnveig Arnbjörg Bjömsdóttir, oftast kend við Naust-
vík í Árneshreppi, en þar átti hún heima í fjölda mörg ár. Síðast
dvaldist hún í Reykjarfirði í Árneshreppi í skjóli Guðfinnu Guð-
mundsdóttur frá Naustvík.
Þess má geta í sambandi við Bjarnveigu, að Björn faðir hennar
er fæddur árið 1809 og eru því rúm 160 ár síðan hann fæddist og
77
L