Morgunblaðið - 22.12.2021, Síða 24

24 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 22. DESEMBER 2021
✝
Hrefna Björns-
dóttir fæddist á
Höfn í Hornafirði 2.
desember 1930.
Hún lést 14. desem-
ber 2021 á Hjúkr-
unar- og dval-
arheimilinu Höfða
Akranesi.
Hún var dóttir
Björns Guðmunds-
sonar forstjóra og
Bergnýjar Katr-
ínar Magnúsdóttur húsmóður
og klæðskera.
Hrefna giftist Kjartani Guð-
jónssyni 1. desember 1956. Syn-
ir þeirra eru: 1) Björn, f. 1954,
giftur Dagbjörtu Önnu Ellerts-
dóttur og eiga þau saman fjögur
börn. 2) Guðjón, f.
1960, giftur Klöru
Hreggviðsdóttur
og eiga þau saman
þrjú börn. 3) Kjart-
an, f. 1966, giftur
Björk Elvu Jón-
asdóttur og eiga
þau saman þrjú
börn.
Hrefna vann
lengi vel á Dval-
arheimilinu Höfða.
Útför hennar fer fram frá
Akraneskirkju í dag, 22. desem-
ber 2021, klukkan 10.30. At-
höfninni verður streymt frá
Akraneskirkja.is.
Hlekkur á streymi:
https://www.mbl.is/andlat
Hún amma mín Hrefna Björns-
dóttir hefur kvatt þessa jarðvist
og er komin á betri stað með afa.
Aðskilnaðurinn hefur aldrei verið
svona langur, þau voru líka mjög
samrýmd og gátu stutt verið
hvort án annars, sönn ást, virðing
og tillitssemi. Það gleður mig svo
innilega að vita af þeim saman
núna fyrir jólin og gefur það mér
frið í hjartað og sátt.
Hún amma mín var einstök
kona, hún bar hag afkomenda
sinna fyrir brjósti, óeigingirnin og
dugnaðurinn einkenndi hennar
góða líf.
Eitt sinn þegar ég kom heim
frá Danmörku veiktist ég illa,
amma hafði samband við mig og
vildi endilega fá að færa mér svo
góða hálsbrjóstsykra sem hún
hafði mikla trú á. Hún kom í leið-
indaveðri og færði mér þá, vonaði
að þetta mundi fara hratt úr mér.
Tveimur dögum seinna frétti ég
að hún væri mikið veik, með
lungnabólgu. Húnvar þá sjálf veik
þetta kvöld en hún hafði ekki
áhyggjur af sér, heldur mér.
Þetta lýsir henni svo vel, hugsaði
alltaf fyrst um aðra.
Mín sterkasta minning er
heima hjá ömmu og afa á Voga-
brautinni. Amma átti svo flotta
skó í skápnum í anddyrinu, ég var
oft að máta þá. Það var spegill í
anddyrinu, áður en við fórum út
þá man ég svo sterkt eftir ömmu
skella á sig varalit í þessum
spegli, henni var mikið í mun að
líta vel út.
Það voru ófáar stundirnar sem
ég átti með ömmu og afa í sum-
arbústaðnum á Snæfellsnesi. Ég
man ekki eftir ömmu öðruvísi en
að vera að gera eitthvað, elda mat,
sjóða vatnið á kamínunni til að
geta vaskað upp, og svo blöktu
viskastykkin á girðingunni eftir
að hún hafði klárað að ganga frá
eftir matinn. Öll handavinnan
hennar var óaðfinnanleg, allt
þurfti að vera hundrað prósent.
Ég held að engan hefði getað órað
fyrir skóginum sem þau hjón
komu upp í mýrinni og á melnum
þar sem sumarbústaðurinn stend-
ur. Sælureit köllum við hann,
enda hvergi eins gott að vera, feg-
urðin einstök. En það sem ég man
var að þetta var allt ræktað frá
grunni, kókflöskur, mjólkurfern-
ur og það sem hægt var að nota til
að koma litlu fræi upp, það voru
allir gluggar fullir af þessum ílát-
um heima hjá ömmu og afa, síðan
hvern morgun meðan á þessu stóð
bar amma öll þessi ílát út í garð og
vökvaði. Síðan var trjánum komið
fyrir í sælureitnum okkar, þar
sem við elskum að vera.
Amma mín var einstök kona,
það hafa margir sagt mér svo fal-
legar sögur af henni, þær hlýja
mér. Amma mín er sú kona sem
hefur haft mikil og góð áhrif á líf
mitt, hún bar hag minn fyrir
brjósti, vildi mér vel og umfram
allt kenndi mér mikilvæg atriði til
að vera besta útgáfan af sjálfri
mér.
Í dag kveð ég konu sem mótaði
líf mitt, vakti yfir mér og bar hag
minn fyrir brjósti allt sitt líf.
Hrefna litla var ég kölluð og þykir
mér einstaklega vænt um nafn
mitt því það bar kona sem mér
þótti og þykir einstaklega vænt
um því hún kenndi mér með sínu
atlæti hvernig er að elska og að
vera elskaður.
Hvíl í friði, elsku amma mín, ég
sé þig og afa fyrir mér sameinuð
og glöð eins og þið voruð alla tíð.
Þín Hrefna litla.
Hrefna Björnsdóttir.
Hrefna
Björnsdóttir
✝
Guðfinna
Kristín Krist-
jánsdóttir (Ninna)
fæddist á Suður-
eyri við Súg-
andafjörð 17. maí
1931. Hún lést á
Líknardeild Land-
spítalans, í faðmi
fjölskyldunnar, 15.
desember 2021.
Foreldrar henn-
ar voru Helga
Guðrún Þórðardóttir og Krist-
ján Bergur Eiríksson. Systkin
hennar eru Þórður Þórðar
Kristjánsson, f. 18. júní 1924,
d. 16. apríl 2018, Sturlína Vig-
dís Kristjánsdóttir, f. 21. sept.
1927, d. 8. júlí 1936, Sigríður
Þórðveig Kristjánsdóttir, f. 31.
ágúst 1929, Eyrún Ósk Krist-
jánsdóttir, f. 15. mars 1934,
Ásdís Jóna Kristjánsdóttir, f.
Helgadóttir, f. 28. júní 1968,
börn þeirra eru: Ragna, f.
1992, Sigrún Ninna, f. 1996,
Sigurður Sölvi, f. 2000, Ingvi,
f. 2004.
Ninna ólst upp á Suðureyri
við gott atlæti. Hún fór í Hér-
aðsskólann á Núpi 13 ára að
aldri og útskrifaðist þaðan
með landspróf árið 1947. Eftir
það flutti hún til Reykjavíkur
til frekara náms og útskrif-
aðist frá Menntaskólanum í
Reykjavík af málabraut árið
1952. Að loknu stúdentsprófi
vann hún í bókabúð Menning-
arsjóðs í nokkur ár en hóf síð-
an nám við Kennaraskóla Ís-
lands árið 1956 og lauk þar
kennaraprófi árið 1957. Ninna
starfaði sem kennari við Lang-
holtsskóla á árunum 1957-
1977 og við Ölduselsskóla á
árunum 1977-1997.
Útför hennar fer fram frá
Langholtskirkju í dag, 22. des-
ember 2021, og hefst kl. 11.
Streymt verður frá útförinni á
slóðinni:
https://streyma.is/streymi/
https://www.mbl.is/andlat
26. ágúst 1936.
Ninna giftist
Einari Ólafssyni
íþróttakennara, f.
13. janúar 1928.
Börn þeirra eru:
1) Ólafur Ein-
arsson, f. 1. des-
ember 1963, maki
Margrét Blöndal,
f. 26. nóvember
1964, börn þeirra
eru: Einar, f.
1991, barn Sonja Marey, f.
2020, Axel Pétur, f. 1995 og
Ísak, f. 1999. 2) Kristján Börk-
ur Einarsson, f. 2. júlí 1965,
maki Helga Jóhanna Bjarna-
dóttir, f. 19. júlí 1966, börn
þeirra eru: Bjarki Viðar, f.
1995, Margrét Kristín, f. 1998,
Arnar Ágúst, f. 2001. 3) Sig-
urður Einarsson, f. 10. janúar
1968, maki Sigrún Ragna
Elsku hjartans tengdamóðir
mín hefur kvatt þennan heim.
Samt er eins og ég finni fyrir
henni og heyri í henni, þýða og
róandi rödd hennar, hughreyst-
andi, hvetjandi. Ég er full þakk-
lætis að hafa fengið að vera sam-
ferða henni, að njóta hennar
leiðsagnar og styrks gegnum
stærstu augnablik lífs míns, að fá
að bera undir hana stórar
ákvarðanir. Við áttum saman
margar góðar stundir. Henni
fannst gaman að koma í heim-
sókn til okkar þegar við bjuggum
í Bandaríkjunum, að fara saman í
allar stóru búðirnar, versla föt og
gardínur og rúmteppi fyrir nýja
bústaðinn. Við vorum sammála í
vali á veitingastöðum og pöntuð-
um sama réttinn. Okkur fannst
gott að fá okkur kaffi saman.
Með kærleikann að leiðarljósi
spurði hún alltaf frétta af öllum
sem eru mér kærir. Í kortum á
afmælisdögum voru gjarnan rit-
aðar fallegar ljóðlínur. Hvíldu í
friði, elsku Ninna, takk fyrir allt
og allt.
Sigrún Ragna Helgadóttir.
Í dag kveðjum við elskulega
tengdamóður mína. Ninna var
mikil sómakona og einstök á svo
margan hátt. Ég kynntist Ninnu
á aðventunni fyrir 32 árum. Þeg-
ar ég kom inn á heimili hennar sá
ég strax að þar réð ríkjum mikil
búkona og jólabarn. Jólaskreyt-
ingar voru um allt húsið og hlað-
borð kræsinga sem lagðar voru
smekklega og huggulega á borð-
ið. Viðmótið var líka einstaklega
hlýtt og elskulegt. Ég fann strax
að ég var velkomin í fjölskyld-
una. Ætíð síðan höfum við átt ná-
ið og gott samband og hefur
Ninna verið mér sem móðir.
Ninna ólst upp á Suðureyri og
flutti ung til Reykjavíkur til að
fara í menntaskóla þar sem hún
útskrifaðist með stúdentspróf.
Ekki er að undra að hún hafi val-
ið þessa leið því hún var einstak-
lega skörp og kraftmikil kona.
Hún valdi sér kennslu sem ævi-
starf og var útivinnandi í rúm 40
ár. Þannig ól hún sína drengi upp
við jafnrétti og þá sjálfsögðu
hugmynd sem við höfum í dag að
konur og karlar skulu hafa sama
rétt og taka sameiginlega ábyrgð
á uppeldi barna.
Ninna var fróðleiksfús, las
bækur og tímarit um ýmis mál-
efni og hafði gaman af því að
ferðast og heyra ferðasögur ann-
arra. Við fjölskyldan eigum ljúf-
ar minningar úr nokkrum Evr-
ópuferðum með þeim Ninnu og
Einari. Ninna undi sér vel í sum-
arbústað þeirra hjóna í Laug-
arási. Þar ræktuðu þau gulrætur
og hafði Ninna sérstaklega gam-
an af því að koma til ýmsum
blómum og runnum. Samveru-
stundirnar á sumrin í Laugarási
með börnum, tengdabörnum og
barnabörnum sköpuðu náin fjöl-
skyldutengsl sem við öll búum
að. Ninna var fyrirmyndaramma
sem þekkti barnabörnin sín vel
og lagði sig fram við að fylgjast
með þeim og hjálpa til við upp-
eldi þeirra. Stutt var í kennarann
og var hún stolt af því þegar hún
náði að kenna þeim að lesa.
Henni var lagið að skapa hefðir
sem styrktu samband hennar við
barnabörnin. Þannig hlökkuðu
krakkarnir okkar alltaf til föstu-
daganna þegar þau voru á
grunnskólaaldri og amma og afi
komu í kaffitímanum með bakk-
elsi. Þegar barnabörnin fullorðn-
uðust átti hún stóran stað í
hjarta þeirra og hefur verið gam-
an að fylgjast með hvernig þau
hafa endurgoldið henni um-
hyggjuna með aðstoð við ýmis
tæknimál eða útréttingar.
Ninna fylgdist alla tíð vel með
þjóðmálaumræðunni og hafði
sterkar skoðanir á mönnum og
málefnum. Áhugamálin voru af
ýmsu tagi, hafði hún unun af því
að ráða krossgátur og sudoku-
þrautir, ættfræði var henni í blóð
borin og fylgdist hún jafnan af
áhuga með veðurfréttum og
kunni utan að allar veðurstöðvar
á Íslandi. Íslensku- og ljóða-
áhuginn var skammt undan.
Kortin eru mörg sem hún föndr-
aði svo fallega og gaf okkur við
ýmis tækifæri og innihéldu þau
oftast einhver ljóð eða tilvitnan-
ir. Eitt heilræði hennar sem er
lýsandi fyrir jákvætt og hvetj-
andi hugarfar hennar hef ég
varðveitt í minningunni og er
það þannig:
„Snúðu andlitinu í átt til sólar
og þá sérðu ekki skuggana.“
(Helen Keller)
Ég er óendanlega þakklát fyr-
ir að hafa verið samferða Ninnu
öll þessi ár og að fjölskylda mín
hafi notið leiðsagnar hennar og
hlýrrar nærveru.
Helga Jóhanna
Bjarnadóttir.
Elsku amma Ninna.
Það er svo ótrúlega erfitt að
kveðja en við vitum að þú ert
komin á góðan stað núna og að
þér líður vel. Við systkinin erum
ævinlega þakklát fyrir allan þann
tíma sem við fengum með þér og
að þú hafir náð að sjá okkur
stækka og þroskast í öll þessi ár.
Þú kenndir okkur svo ótal
margt, t.d. að lesa áður en við
byrjuðum í skóla, skrifa, prjóna,
sauma og svo margt fleira. Þú
varst svo hjálpsöm og því gátum
við alltaf leitað til þín ef okkur
vantaði einhverja aðstoð.
Þú varst og ert svo mikil fyr-
irmynd fyrir okkur systkinin,
dugleg og vissir nákvæmlega
hvað þú vildir. Þú sagðir okkur
frá því að margar bekkjarsystur
þínar úr barnaskóla stefndu að
því að verða saumakonur. Aftur
á móti hélst þú 16 ára gömul frá
heimabænum þínum, Suðureyri í
Súgandafirði, til höfuðborgarinn-
ar til að hefja nám við Mennta-
skólann í Reykjavík. Konur voru
í miklum minnihluta þar og hvað
þá konur utan af landi. Þú varst
óhrædd og sjálfstæð og það eru
einmitt eiginleikar sem okkur
fannst mjög aðdáunarverðir í fari
þínu. Þú tókst veikindunum þín-
um með æðruleysi og neikvæðni
og uppgjöf voru ekki til í þinni
orðabók.
Það var alltaf gaman þegar þú
og afi pössuðuð okkur krakkana
á okkar yngri árum. Það var mik-
ið spilað, sérstaklega sjóræn-
ingja-brids en það var uppá-
haldsspilið ykkar afa. Þar að auki
mætti nefna alla föstudagseftir-
miðdagana sem þið afi komuð til
okkar með mat úr bakaríinu og
skutluðuð okkur og sóttuð á æf-
ingar ef á þurfti að halda. Við átt-
um okkur betur á því í dag að
það var alls ekki sjálfsagt en þið
neituðuð aldrei þegar við báðum
ykkur um far.
Við minnumst einnig allra
sumranna sem við barnabörnin
fengum að vera hjá ykkur afa í
Laugarási. Við aðstoðuðum ykk-
ur við að taka upp gulrætur og
pakka þeim fyrri hluta dags en
lékum okkur og spiluðum seinni
hluta dags. Við getum ímyndað
okkur að það hafi ekki verið auð-
velt að sjá um sjö krakkaorma í
tvær vikur en við höldum að ykk-
ur hafi þótt það gaman, allavega
hugsuðuð þið mjög vel um okkur.
Þetta voru ómetanlegir tímar og
það mætti segja að þið hafið sam-
einað okkur barnabörnin þarna í
Laugarási.
Þú varst alltaf með puttann á
púlsinum þegar kom að málefn-
um líðandi stundar. Þú hafðir
mikinn áhuga á veðri og ætt-
fræði; skrifaðir niður veðrið á
helstu stöðum landsins á hverj-
um degi, gast talið upp allar veð-
urathugunarstöðvar landsins og
rakið heilu ættir vina eða vin-
kvenna okkar. Einnig mundir þú
alla afmælisdaga, m.a. hjá fólki
sem þú þekktir lítið, sem sýnir
hvað þú varst ótrúlega minnug.
Þú vissir ætíð hvað við krakk-
arnir vorum að gera í skólanum,
íþróttum og tómstundum og vild-
ir alltaf vita hvernig gengi hjá
okkur.
Við systkinin erum svo heppin
með að hafa átt þig sem ömmu og
erum mjög stolt af þér. Takk fyr-
ir allar samverustundirnar og
allt sem þú gerðir fyrir okkur í
gegnum tíðina.
Hvíldu í friði, elsku amma
Ninna.
Bjarki, Margrét
og Arnar.
Mig langar að minnast Guð-
finnu, afar kærrar móðursystur
minnar, í nokkrum orðum.
Ninna, eins og hún var alltaf köll-
uð, var skemmtileg og hreinskil-
in, með þægilega nærveru, vel að
sér í mörgu og með báða fætur á
jörðinni. Ninna og Einar eign-
uðust þrjá syni og bjuggu þau
fyrst í Ljósheimum en fluttu svo
í Skógana í Breiðholti. Það kom
sér vel því aðeins ein gata skildi
okkur fjölskyldurnar að. Ég
hljóp því margar ferðirnar heim
til Ninnu og fjölskyldu enda kom
okkur vel saman og ég fékk þann
heiðurssess að vera í hálfgerðu
hlutverki dóttur þegar henni
þótti karlaskarinn helst til mikill
á heimilinu en synir hennar voru
mér sem bræður og uppáhalds-
frændur. Ninna var kennari af
lífi og sál og starfaði hún lengi í
Ölduselsskóla og kenndi mér eitt
árið sem mér fannst reyndar
frekar óþægilegt á þeim aldri.
Þekkingarleit Ninnu náði yfir
víðan völl og hafði hún gaman af
því að miðla þekkingu sinni og
skoraði á mann að leita sífellt
meiri þekkingar, hvort sem var
að læra ljóð, fjallahringinn eða
alla firðina á Vestfjörðum utan
að og í réttri röð. Hún hafði sér-
deilis fallega rithönd eins og allar
systur hennar og var henni mikið
kappsmál að halda henni full-
kominni fram á það síðasta.
Ninna var líka mikil prjónakona
og prjónaði fallegar flíkur sem ég
varð meðal annarra aðnjótandi.
Það var sérstaklega mikill sam-
gangur á milli systranna í Skóg-
unum. Meðal viðburða hittumst
við fjölskyldurnar og skárum út
laufabrauð saman og fögnuðum
saman áramótunum enda stutt á
milli heimila. Ninna og Einar
áttu sitt annað heimili fyrir aust-
an fjall í Laugarási og dvöldu þar
í lengri eða skemmri tíma yfir
sumarmánuðina þar sem þau
ræktuðu ýmsar tegundir græn-
metis, aðallega gulrætur. Ninna
hafði þó enn meiri unun af
blómaræktun í kringum bústað-
inn og vissi mikið um hinar ýmsu
blómategundir og við hvaða skil-
yrði þær þrifust best. Það var
hrein paradís að koma í Laug-
arás – oft heimsóttum við fjöl-
skyldan þau í Laugarás og einnig
kom fyrir að ég fékk að dvelja
hjá þeim í nokkra daga í senn.
Þetta voru skemmtilegir dagar
og notalegt andrúmsloft að vera
með Ninnu og fjölskyldu. Eftir
að ég var sjálf komin með fjöl-
skyldu bjuggum við í nágrenni
við Ninnu og Einar og litum
stundum inn hjá þeim eftir róló-
og sleðaferðir þar sem Ninna var
áhugasöm að heyra hvað krakk-
arnir höfðu að segja á meðan hún
gaukaði svolitlu sælgæti að þeim.
Þau hjónin buðu okkur oft bú-
staðinn í Laugarási á veturna
þaðan sem börnin eiga yndisleg-
ar minningar eins og ég.
Ég þakka Ninnu fyrir margar
eftirminnilegar stundir og kveð
hana með dýrmætar minningar í
farteskinu. Einari og allri fjöl-
skyldunni votta ég mína dýpstu
samúð.
Hvíldu í friði, kæra frænka.
Guðrún Valdimarsdóttir.
Guðfinna Kristín
Kristjánsdóttir
Innilegar þakkir fyrir samúð og hlýhug
vegna andláts og útfarar elsku eiginmanns
míns, föður okkar, tengdaföður, afa og
langafa,
ÞÓRMUNDAR SIGURBJARNASONAR
rafeindavirkjameistara.
Sérstakar þakkir fær starfsfólk á 2. hæð E
Sóltúni fyrir frábæra umönnun og elskulegheit.
Fyrir hönd aðstandenda,
Þóra Kristín Filippusdóttir
Hjartans þakkir fyrir auðsýnda samúð og
hlýhug vegna andláts og útfarar eiginmanns
míns og okkar ástkæra
KARLS ÁSGRÍMSSONAR,
Strikinu 8, Garðabæ,
sem lést miðvikudaginn 8. desember.
Hjartans bestu þakkir til lækna og starfsfólks
taugalækningadeildar B-2 Landspítala Fossvogi
fyrir yndislega alúð og umhyggju á erfiðum tímum.
Kristín Oddbjörg Júlíusdóttir
og ástvinir
Morgunblaðið birtir minn-
ingargreinar endurgjalds-
laust alla útgáfudaga.
Óheimilt er að taka efni úr
minningargreinum til birt-
ingar í öðrum miðlum nema
að fengnu samþykki.
Myndir | Hafi mynd birst í til-
kynningu er hún sjálfkrafa not-
uð með minningargrein nema
beðið sé um annað. Ef nota á
nýja mynd skal senda hana
með æviágripi í innsendikerf-
inu. Hafi æviágrip þegar verið
sent er ráðlegt að senda
myndina á netfangið minn-
ing@mbl.is og láta umsjón-
armenn minningargreina vita.
Undirskrift | Minning-
argreinahöfundar eru beðnir
að hafa skírnarnöfn sín en
ekki stuttnefni undir grein-
unum.
Minningargreinar