Lindin - 09.01.1943, Blaðsíða 5

14. arg.
9.janúar 1943.
1.tbl.
AFTUR 1 BÆNUM.
Fagranesi?'' var a* renna inn á milli eyja.- Kvöldið
var kyrrlátt og stillt, eins og síðsumarskvöldin ein geta
veriS, sjórinn var eins spegilsléttur og unnt var, nema þar
sem ferð skipsins gáraði flötinn.
Kári og Þortgörn stoSu tveir einir fremst frammi
i stafni og hölluíu ser fram á horSstokkinn. - Kári rauf
þögnina.
"—Jæja Bjössi, - þá er þetta nú a? verða búið.—
Nú en einhverntíma hlaut a$ koma aÖ því, að maður yröi a5
fara ur skóginum. ---- Mer finnst næstum því - svona eftir á -
að þessi vika hafi veriS, eins og fallegt ævintyri.... Og eins
og vera her, þá endaSi ævintýri?' vel...- en þa£ var hara verst,
a? þaB skyldi þurfa a?? enda..”
Þorbjöm hrosti. Hann skildi fullkomlega tilj^ynningar
vinar sins: "Já, gó?5urinn, - svona gengur það nu, — öll ævin-
týri hafa endalok....- nema þetta! Því - sjáíu til Kári -
er ekki einmitt ævintýri^ þitt rétt a* byrja?!!"
Bjart hros ljómaði upp andlit Kára: "Jú - rétt segir
þú! Ævintýri? mitt byrjaði i fyrrakvöld... Og þó ... ég vil
ekki kalla þa? æýíntyri, - því það er nú einmitt þa5 stórkost-
lega vif þetta allt, hva? það er dásamlega mikill veruleiki! -
l