Lindin - 09.01.1943, Blaðsíða 8

4
-4-
þetta svar, er síst of mikiS: HVa~hva-hva5 ertu að segja
maður? Ertu eitthvaS verri, - e5a er ég farinn a5 heyra ofsóónir?'*
”Nei, ætli það? - Á ég kannské a8 endurtaka þa5 sem
ég sagSi?1*
Nú varí Pési nánast fjukandi vondur: nNÚ já,rt öskraði
hann; rtsvona ætlarðu a5 hafa það.. Ja takk.. - Þú skalt bara
ekki láta þér detta í hug að dreyma um, a5 ég láti þig vera að
gera grín a$ mér hér úti á strætum og gatnamótum - svona alveg
eftir nótum.. -HeldurÖu virkilega, að mér detti í hug aS trúa
því aÖ þú meinir þetta?..rt
rtÉg veit baÖ ekki, - en mér var alveg bláköld alvara..'*
rtÆ - góði vertu ekki aÖ gera þig aö meira fífli en
þú ert."
"Ég held nú Pesi minn, aÖ se nokkur aS gera sig að
fifli núna, þá sért þaö þú. - Geturöu ekki tekiÖ þaö, sem ég segi^.
rétt eins og það er talaÖ?! hér er alveg óhætt að trúa því, -
mér er full alvara.**
Aftur kom kjánasvipurinn á Pésa: rt—NÚ - þú ert þá
sem sagt eitthvaÖ bilaöur á þurkloftinu, lasm, ... nema þá..rt
svipurinn varÖ snögglega meinhæönislegur, rtNema þá, aö þú sért
s.jálfur oröinn alveg yfir þig heilagurM Ha.. ÞaÖ skyldi þó
aldrei vera?!rt
Kári brosti stillilega: rtEf þú átt viÖ, aÖ ég hafi
eignast persónulega trú, þá er þaÖ alveg rétt hjá^ér.. Og ég
er meira að segia viss um, að ef þú hefÖir hugmynd um, hvaÖ þaÖ
er gott aÖ vera kristinn, þá myndiröu sjálfur vilja veröa þaÖ,
- meira aö segja strax i kvöld.rt
Hinn rak upp rosa hlátur: rtNei,nei, !! HeyriÖ þiÖ
í blessuÖum englinum!!’* Svo þangaöi hann skyndilega og gekk
aftur fyrir Kára og fór aÖ þukla á blússunni hans.
rtEr ég eitthvaö rifinn?” spuröi Kári í grandaleysi.
rtNei, mikil ósköp, nei nei. Ég var bara a5^á aÖ því,
hvort þú hefÖir vængina innanundir blússunni!!rt
Nú fóru þeir allir að hlæja, og Kári meÖ,engu minna
en hinir.
rtSkoöum til, Pési minn, - þér hefur bara stór fariÖ
fram meÖ brandarana!rt Kári for ofan í vasa sinn, en rétti síöan
Pésa hendina í kveÖjuskyni: rtBless, Pési, og þakka þér fyrir
skemmtunina. Ég verÖ aö fara, mamma bíöur víst eftir mér heima.