Lindin - 09.01.1943, Blaðsíða 10

s
-6-
a$ fara á böll!!.. Langar ekki á bío!! .. NÚ, hvernig í ósköp-
unum ætlarðu a? skemmta þér hér eftir?H
KÞaí er ekki von, a£ þú skiljir þetta Dóri minn, og
ég skil þa$ raunar ekki heldur, en nú skal ég segja þér nokkuð..H
Svo sagði Kári yngra vini sínum frá dvölinni í skóginum,
í fáum or8um - öllu því nýja, sem hann haf6i heyrt og séð, bo5-
skapnum, sem hann hafði mætt þannig, að hann varg að taka afstöðu
til hans. - Sí$an vitnaði hann fyrir honum - ósköp blátt áfram -
um Jesúm, og hvað hann hefði gert fyrir sig...: HNú skilur pú
kannské dálítið betur, hversvegna ég vil ekki fara á böll.. Og þó
mér væri bolSinn allur heimurinn í skiptum fyrir þetta nýta
líf, --- mér fyndist þa6 blátt áfram hlægilegt!!"
Halldór hlustaði þögull á það,sem Kári hafSi a5 segja,
og þegar hann hafði loki£ máli sínu, sagði hann:
H-Miki5 held ég, a5... að... þú hljótir a8 eiga gott,
Kári... % held bara... a? ég...saröfundi þig!H
HÞa5 er hreinasti óþarfi, Dóri minn, því þú getur
eignast þetta líka, ef þú villt.”
Nú voru þeir komnir alveg heim a5 dyrum hjá Kára, Hall-
dór kvaddi í skyndi og fór.
Kárihljóp upp tröppurnar, en horfgi á eftir Halldóri,
sem gekk hægt ofan götuna og horfSi í gaupnir sér... Kári sendi
bænarandvarp upp til Guðs, — aS vitnisburSur sinn mætti verSa
til blessunar.
hegar inn kom, setti hann pokann sinn frá sér í for-
stofunni og læddist svo inn i gegnum stofurnar. Eldhúsdyrnar
voru opnar í hálfa gátt, - mamma hans stó£ við gluggann, sem
vissi út a£ götunni og horfgi, - eins og hún væri a5 gá aS ein-
hverQU.
H -Mamma—" hvíslaSi Kári.
Hún snéri sér við: "Nei - ertu þá kominn, vinur",
sagSi hún brosandi um leið og hún breiddi út faSminn...
-Og stóri drengurinn hennar hljóp upp um hálsinn á
henni og kyssti hana.......