Friðarboðinn og vinarkveðjur - 01.07.1941, Síða 16

En hún kemur ekki, og skáldið bíður á dívaninum allt
liðlangt vetrarkvöldið.
Lesandinn verður að fá að heyra eitt erindið:
Þá lagðist ég á bekkinn
og stundi þungan við.
. Svo fór ég upp í rúmið
og grátköst hrepptu mig.
Og hvert eitt sinn er bankað var
ég hélt það værir þú,
já, hvert eitt einasta sinn er hurðin laukst
ég hélt það værir þú.
Þarna er þráin og löngunin samtvinnuð í snilldar-
legan og ljóðrænan hátt hjá þessu merkilega skáldi.
G. G.
LÁRA KRISTJÁNSDÓTTIR LOKASTÍG 7 A
Við dansleik í Iðnó 7. janúar árið 1938.
Lára ljúft er vinarljós.
Hún eykur snilld og gæði.
Hún er hjartnæm blómarós.
Hún sáir góðu fræi.
Jóhannes Kr. Jóhannesson.
16