Bibliotheca Arnamagnæana - 01.06.1975, Blaðsíða 125
113
fylgia peiv er aptrkalla gud! votta | 3Bfm liff ga/tu ok telia pat
fyrir peirn at peir elfki faa|36Ba daga lif en hrediz ecki eilifcm dæda.
puiat fa |
1ooooo [hjjædiligwr. Erm pui hredaz eigi kriftnir menn piflir | * 2ne vb
dæda at peiv uita fik eignaz munu eili[f]|3ua fælu giedi ok heilfu
igegn ftundligre kuol | 4Ef piflir eru hrediligar fem margir menn
mæla. huowr er[u] | 5 &|>a hrediligre. æ(da) ogwrligre |>ær er idag
brewna en mozgfiw] | 8flokna ok per er a anare ftundu hefiaz en
luk[az a] [ 7anare. æ(da) hinar er s ua hefiaz upp at alldn luka[z] |
6}miat peff&v pifler ma a/duelliga ftandaz ef J>ær | 9eru lettar.
en ef per eru jpungar ]pa geri[z a }jei]m ende [med] | 10dy2dligum
fign. Enn faarleikr anar[f] h[e]imf pifla er | 11uondj peffa, heimf
fkaZ hafa hann hefir i ser oli pifl[ar] | 12kyn ok hann er huerri kuol
aakafar(i) ok endj nyiaz a|13uallt til vaxtar en minkaz alldn. fra
peim da/da [megum] | 14uer fpenia bædi off fiaalfa ok uine uoja ok
[ottaz] | 15eigi at bera um ftund piflir a likarmum vozum ef ver | 16ui-
vb 1 første ord bortskåret.
14 [ottaz]: en bevaret rest af første bogstav tyder på at dette har været o.
faciunt, ipso consilio ad vitam æternam euntes Dei Martyres reuocantur,
qui vt vitam paucorum dierum viuant exorantur perpetuos cruciatus
ineurrere, & mortern perpetuam, quæ specialiter metuenda est, non timere.
Huic loco forte illud opponitis: Quare Christianus tormenta non metuit,
& præsentis non terretur pænå tortoris ? Ideo non frangitur metu, ide6
dolore non duoitur, quia scit se vnius doloris pretio perpetuæ sanitatis
gaudium emere; & per momentaneam tribulationem ad perpetuam felici-
tatem et sempitemam lætitiam peruenire. Sed si iste timendus sit dolor,
timendus sit oarnifex, timenda quoque sit noua & exquisita tortoris crude-
litas; quæ magis timenda, quæ horrenda, quæ magis fugienda est, & cauenda,
ista quæ hodie efferuesoit, & cras euaneseit ? ista quæ hodie exardescit
& oras refrigescit ? ista quæ sub horå inducitur, & sub horå exoluditur ?
an illa quæ nullo fine concluditur, nullo tempore extinguitur, nullå prorsus
consumitur vetustate? Nam iste dolor aut leuis est, & potest tolerabiliter
sustineri; aut grauis est, & glorioso certamine citatum offert finem: ille
autem pænarum dolor & cruciatus incendij, qui huius vitæ amatoribus datur,
cum sit vehementior vniuerso tormentorum genere, numquam finiendus
aggreditur, & acrius subinde quåm inehoauerit sæuit: & nullus sæuiendi
terminus, nullus omnino finis occurrit, sed habens secum vniuersa suppli-
ciorum genera subinde renouatur vt sæuiat, augmentatur vt excruciet,
inflammatur vt acrius vrat.
Hine ergo ab hoc interitu, quos amamus, hortemur euadere; & nos ipsos
ad euadendum fortiter præparemus: nec timeamus vnå horå ferre dolorem
Opuscula V—8