Bibliotheca Arnamagnæana - 01.06.1975, Qupperneq 158
146
anlegt slikt, sem |)iena kynne einhverium er sidan skrifa villde
historiam Literariam Islandiæ. Enn betta er so giårsamlega eydelagt,
ad ecke er blad til baka. Eg hafde teiknad upp slikt sem fyrer mier
hafde ordit um ])å gåmlu Biskupa, lågmen, Hirdstiora å Islande,
betta var ad visu ofullkomed, var J)6 ad gagne. Eg hafde giårt
mier einn fasciculum, hvar inne eg uppteiknad hafde eitt og annad
heyrande til lifshistoriu Jjeirra, sem sidan Reformationem hafa
skrifad å Islande Annala, de rebus antiqvis, de Philologia nostra,
de Jure. etc. Betta var snart hid fulllcomnasta af minum Collectaneis,
og hafde kostad mig æred omak. Betta brann allt upp, og hygg eg
Jjad kunne alldrei aptur ad fåst, J>vi margt betta voru Relationes
Seniorum og excerpta ur Documentum sem nu eru under lok lidenn.
Sra Arngrims Jonssonar Vita var, so ad segia, fullkomenn, og nogu
god orden, hun for ]aar og. Eg hafde vitam Sal. Mag. Bryniolfs,
skrifada af Sra Torfa i Bæ, hvar vid eg morgu bætt hafde. betta for
og såmu leid. In summa: betta er, so ad segia, allt eydelagt, og være
J>ad enn )»å bærelegt, enn1 mågulegt være, ad byggia uppå nyann
Stofn, enn J>ad mun bagt verda, effter }>ad Documenten eru i burtu.
Eg atte fiesta edur alla Islendska annala, sem ymser skrifad hafa
å J)vi fyrerfaranda Seculo, Exempli gr(atia) Biårn å Skardsaa,
Sr Gunnlaugur i Vallhollte, Sra Sigfus Eigelsson, Halldor Borbergsson,
Sr Jon Arason i Vatnsfirde, Sra Halldor i Gufudal, Petur Einarss(on)
a Ballaraa, Jon Sigurdss(on) i Kåranese, Sra Borleifur Clausson og
Oddur Eyrekss(on) å Fitium. Eg atte og varias variorum Relationes
um Tyrkia råned å Vestmannaeyum, og sialfur hafde eg |)ar i
Eyunum uppteiknad margt par til heyrande. Betta er og allt
eydelagt, so eg nu ecke å eitt blad af Jjessum annalibus recentioribus,
edur hinum. Eg man ecke so glåggt allt ]iad eg mist hefe, nema
begar bad so occasionaliter dettur i hug. Besse boka misser hefur
storlega umbreitt minu Sinne, og komed, so sem nockru logne å
mina banka; Stundum geingur mier misserenn til geds, enn stundum
brose eg ad mier siålfum og minum hiegomlegu baunkum. Eg hefe
vered hier um 40. år ad safna bessu, og vared bar i morgum pening-
um og ecke unned annad hier vid, enn ad betta brann upp å einum
tjma, edur skemur. Nu hversu sem betta er orded, ])å vil eg bo eins
hier epter, sem hingad til hafa bennann hiegoma til dægrastyttingar,
1 Svo, mun eiga ad vera ef, og svo er skilid i donsku pydingunni ("hvisj.