Bibliotheca Arnamagnæana - 01.06.1975, Side 181
169
Monnum Stor soknudur ad Logmanne Sål: Vidalin, hanns vite og
lærdome i flestum greinum, og vita ei enn }>å, hvad stor Soknudur
er ad Soddann monnum, (Successores eru i Synu gilide) og Sakna
må og mun å medal fleire Systur Sonur hans Magnus, ecke einasta
hanns fråfalls, helldur og fiarlægdar ydar syns goda Fådurbrodurs,
ef Grundar domur er so yfer honum giordur, sem Sagt er. Enn um
Hierarchian og Jurisprudentiam vora må1 kunnugast vera, sem
under henne verda ad dusa, hefur Jsad so leidst hiå, ad ei hefe vered
i bannfæringar domunum, mun og Jukia, ad fåvitska myn bore
stundum ut ur og jaf nvel dragest fleire effter henne; jDvi vil eg
giarnan vera fyrer utan soddann målavastur, og ecke syst Jpad
excommunicationis mål undan Eyafiollum, Jao lyted til Jaess vite;
Torveilt mun å Jaessare ålld ad Innleida praxin Seculi Apostolici i
Jaessum Jakaholma, og ei er ad leida sier i Jaånka ad Sylfurkålfuren
i Bethel giete sied, ad menn giefe ut aleigu Syna fåtækum, Sed
manum de hac tabula. 10° Tek til minna efna; Nu åhætte eg i
Herrans nafne ad senda frå mier yngra Son minn Yigfus, Jao ei so af
rådsettu Sem eg villde, dregur mig hellst til Jaess, ad sitia honum
ecke i liose fyrer Ja vi ad mannast nockud, medan eg Tore, so framt
sem Gud vill giefa Jaar til lån og lucku, og ef Finnur broder hans
er heill og lyf s, ad hann kynne helldur ad vysa honum ungum
okiendum og odiorfum veg til, hvornen sier haga ætte i framande
Stddum; Enn hier er Stor bage å hågum hanns, Jaar upp alest hefur,
hartnær sem mare under burhillu Modur sinnar, Hvorge fared i
Schola, Javi misJafnt vill falla um frammfor sumra, Jao sitie Jaar
leingur enn Skiemur. Og Jao med honum hafe skrifad i Vitnisburdar
1 Hér virdist vanta Jaeim.
vera »deigur a5 stila uppå Jaå copiu«. - »Systursonur hans (J>.e. Pals Vidalins)
Magnus«, Ja.e. Magnus Magnusson, sbr. athugasemd vi3 26. bréf hér a3 fram-
an. Domurinn yfir honum var kvedinn upp å Grundar JaingstaS i Eyrarsveit
(PBrevv. bis. 310). — »excommunicationis mål undan Eyjafjollum«, sjå
Hist. eccl. Isl. III 706-7 og ævisogu Jons Årnasonar sem prentud er i Biskupa-
sogum Jons Halldorssonar I 397-8 (hun er ekki eftir J. Halid.) um Joa3 er
Jon biskup Åmason bannfærdi Gisla (i lafsson å Rau3alæk (i Holtamanna-
hreppi) 1724 og aftur 1728. Ummælin um »silfurkålfinn i Bethel« eru tor-
skilin (gullkålfur i Bethel er nefndur i Gamla testamentinu, I. Konungabok,
12. og 13. kap.), en vera må a3 i joeim felist einhver snei3 til Jons
Årnasonar, sem ekki mun hafa veri3 nafna sinum ge3felldur (i Bps. J.
Haild. I 243, 244, 283 virSist viki5 a3 nizku hans og afskiptasemi, Jo6 a3