Bibliotheca Arnamagnæana - 01.06.1975, Qupperneq 286
270
hans ea ]peim degi. ])viat fiskrinn 27uar sva dyB ok fagiytr at hann
kostaåi .xxx. skierra penninga. hann er bumn meå pipar 28ok alla
uega spizirni borinn settr si5an me5 heilv yfir einn silfr disk framm
fyrir abota ok rett sem 29fiskrinn er aflokaår ok tiaz hversv liann
er tilfysiligr lifannda manni kallar nokkvu fa30tekr iakafa fyrir vtan
dyrrinn bi&iandi 9lmvsv ok nefnir einkanliga ]jann fagra fiskret31t-
inn er nu uar ny settr at henna vill hann [)iggia. Ssa blezaår aboti
giririr ok enga dv9l vtan 32byår ista8 faa honum allt samt inafni
drottens, hinn fateki tekr meå baaåum h9ndum 33feginsamliga ok
biår guå lavna abota fagra gi9f. Enn hann ræ8[r] [>o seigi aa fiskinn
96v 1hel!dr lyptiz hann hofooo meå alloooooo [>ar [til e]r fal syn igegnum
himnana. Sva 2sotti su 9lmusa sitt heimili eptir ordum Tiburcij
oooo 9lmusudemi er [iat at einn 3f atekr maår var i n9kkurum stab. hann
aatti n9kkooooostooooooooooooooo 4aatti hann flesk ne sm^rskiå aå eta
meå brauåi sinu oooooooooooooooo 5at kaupa annat hvart a torgi at mykia
brauåit. Ok ooooooooooooooooooo 6einn fatekr maår ok biår 9lmvsv.
hann horfir æigi a hoo eptir ooooooooooooooo 7J>ann eina silfrpenning sem
hann aatti ok litlv siåaB ser ooooooooooooooo 8f9grvm oråum. kemr inn
96vl h[ver]f[andi] ? 2 [Annat] (jlmusudemi? 6 hoo, nærmest han (men hann
loci difficile posse reperiri, exstitit qui diceret, imam tantum in venalibus
naupredam se vidisse propositam, nullo paoto minus quam viginti nummo-
rum Papiensium solidis coemendam. Jussit abbas numerari pecuniam. Co-
quorum autem diligentia perfunctus, et laute decoctus abbati piseis apponi-
tur; sed antequam tangeretur, ecce pauper ad januam hoo potissimum sibi
dari quod abbati esset appositum anxie postulabat. Mox, ut erat, integrum
piscem, nihil hæsitans vir Domini, mittit ad pauperem. Illico pauper, qui
videbatur cum ipsa paropside plena pisce, in sublime se extulit; et librata
manu, velut exenium portans, ccelum cunctis videntibus penetravit. Unde
liquido oomprobatur, quia quod indigentibus datur, Deo transmittitur, et
quod in sinu pauperum occultamus, in cælo reponimus.
Pauper quidam paterfamilias unum duntaxat nummum in looulo posside-
bat, quem ad emendum aliquid, quod cum pane comederet, expendere ge-
stiebat. Cumque sieous et aridus a lautioribus alimentis, hoc diu negotium
in mente versaret, interim pauper advenit, misericordiam postulavit. Ille
hærens animo, velut in quodam erat meditullio constitutus. Nam si daret,
cami metuebat afflictæ; si retineret, culpam incurrere formidabat denegatæ
misericordiæ. Tandem vicit spiritus camem, et evangelicam imitatus vi-
duam, sub pauperis specie bono debitori Deo suam fenerat quantitatem.
Redit domum, panis, qui solebat, apponitur. Pauper quidem mensa, sed
bona spe dives erat conscientia. Damnum siquidem carnis compensabat lu-