Bibliotheca Arnamagnæana - 01.06.1975, Page 309
293
I fyrra visuhelmingi å saman “Mål er i meyjar hvilu (acc.) ... gala
m9grum”. En hverju sætir ]pa5 a5 galinn er sagSur magur? Skyring
gæti veriS su, a& hofundur visunnar hef5i lagt hana i rnunn Klaufa
dauhum: limir hans sé ryrna&ir, gildleikur jaeirra og kraftur sé
Jjrotinn. E>a8 væri ]på misskilningur soguhofundar a5 låta Klaufa
kve8a visuna kvikan. Um drauga eru morg vitni a8 Jaeir sakna
mannlifsins, og på ekki sizt sambuQar vi& konur. I reimleikunum eftir
Glam dau&an var mest sott a5 bondadottur (Grettis saga kap. 33),
og E>orolfur bægifotur sotti afturgenginn mest a& husfreyju (Eyr-
byggja saga kap. 34). Svo mjog kveåur a8 javilikri åleitni i sogum
skrifuQum upp å Islandi å 19du old, a8 vi5 ber a8 draugum eru
kennd born (sjå um tilvisanir Islenzkar E>jo8sogur og Ævintyri,
safnaS hefur Jon Årnason, VI, 1961, bis. 269 “draugssonur og
mennskrar konu”).
Anna5 visuor5, “miogh emk styggiliga hauggur” er synilega
afbakaS. Tilgåta Finns Jonssonar (Islenzkar Fornsogur III, 1883,
bis. 146) “mj9k emk stuggliga hnugginn” må vel vera rétt, Jdo a5
“stuggliga” sé ekki a5 finna i orSabokum (]pær hafa einungis
“stygg-”). AnnaQ kæmi einnig til måla: a5 breyta “hauggur” i
“haugg(u)inn” ( = h9ggvinn), og væri på, gert rå5 fyrir a8 Klaufi
kvæ8i visuna eftir a5 hann haf8i misst bofu5i8. Ef sett væri “stygg-
liga h9ggvinn”, fengi visuor8i8 rétta lengd, en rangar hendingar;
hinsvegar væri “sn9ggliga h9ggvinn” rétt kve&i8. Skjotan dau8a
måtti kalia snoggvan (Isl. MiSaldakv. II 395 i 31sta er.).
I 7da visuorSi mundi “rétt” vera imperativus af ‘rétta’ og “Jaau”
mislestur fyrir “Jjann”: “rétt (‘rectum fac’) Jjann er reisa (‘erigere’)
åttu”. Ekki Jjætti oliklegt a8 sibasta or&i8 hef&i upphaflega veri&
“knåttu” e8a “måttu”, enda mundi hiatus på hverfa, en hinsvegar
vandséS ef fari& er a8 dytta a8 slikum gollum, hvar ]på skuli staSar
numi8.
I 8da visuorQi mun mega verja texta handritsins “rau&, jiinn
hana inni”. OrSin “rau5” og “inni” mundu sam]py&ast vel jaeim
skilningi a8 dauSur kve&i: hann vafrar bleikur utanhuss og J>råir
på konu sem inni er me8 rjo8an litarhått lif sins; hann å ekki von
å a5 hun f 1 jugi i fa5m honum, en reynir a5 bliSka hug hennar me8
Javi a5 eigna henni Jiann grip sem hann å boQlegastan, “jjinn hani”
segir hann.
E>6 er Jpetta vafasamt. Bæ5i er a5 “inni” må, ef vill, skilja um