Skessuhorn - 29.07.2022, Blaðsíða 13

MIÐVIKUDAGUR 20. JÚLÍ 2022 13
Snorrastofa, menningar- og miðaldasetur
í Reykholti
Sími 433 8000
www.snorrastofa.is
snorrastofa@snorrastofa.is
Snorrastofa í Reykholti
Fyrirlestrar í héraði á Reykholtshátíð
Laugardagurinn 23. júlí 2022
kl. 13 í Bókhlöðu Snorrastofu
Merkir kirkjugripir í
Borgarfjarðarhéraði
Þór Magnússon fyrrv. þjóðminjavörður flytur
Í fyrirlestrinum fjallar Þór um
ýmislegt sem hann telur merkast
af því sem kirkjur Borgarfjarðar
hafa eða höfðu að geyma og
minningarmörk í kirkjugörðum.
Kirkjurnar, sem um ræðir eru allar
friðaðar, byggðar fyrir 1918.
Umræður
Aðgangur ókeypis
Verið velkomin
R 1 7 4
G 3 0
B 3 4
PA N T O N E
2 0 1
C 2 0
M 1 0 0
Y 1 0 0
K 1 5
H E X
a e 1 e 2 2
R 2 1 6
G 5 0
B 4 8
PA N T O N E
2 0 0
o r
PA N T O N E
2 0 1 ( 7 0 % )
C 9
M 9 5
Y 9 0
K 1
H E X
d 8 3 2 3 0
Um síðustu helgi var blásið til
fimm ára afmælis Bowie veggjar-
ins við Kirkjubraut á Akranesi með
tónleikum og listsýningum en Dav-
id Bowie hefði orðið 75 ára á þessu
ári. Björn Lúðvíksson, eða Bjössi
Lú eins og hann er jafnan kallað-
ur, er einn þeirra sem hratt af stað
þeirri framkvæmd að mála þenn-
an heiðursvegg. Hann málaði hann
að mestu leyti á þremur mánuð-
um ásamt Halldóri Randver Lárus-
syni sem útfærði verkið og mál-
aði aðeins með honum þetta flotta
listaverk. Einnig er Bjössi Lú búinn
að tengja saman nokkra listamenn
á Akranesi sem ætla að gera mynd
af Bowie, hvert með sinni tegund
af list sem verður dreift víða um
bæinn í gluggum verslana.
Samhliða afmælinu var sýning
í gamla Landsbankahúsinu og tri-
bute tónleikar niðri á Breið. Á sýn-
ingunni í Landsbankahúsinu komu
Bowie aðdáendur saman og sýndu
muni sem þeir hafa keypt, eins og
plötur, myndir og hvaðeina. Þar
gátu aðdáendur David Bowie hist
og rætt saman um goðið sitt og
söngkonan Heiða Eiríks steig á
stokk á laugardeginum. Sama kvöld
var Bowie-tribute hljómsveitin Lizt
með tónleika á Breiðinni í skemm-
unni við hliðina á Hafbjargarhús-
inu en hljómsveitina skipa þeir
Róbert Marshall, Þór Freysson,
Hersir Sigurgeirsson, Gunz A La
Tomma og Kristinn Gallagher.
Hljómsveitin flutti á þriðja tug laga
sem spanna feril þessa magnaða
tónlistarmanns.
vaks Bowie veggur Bjössa Lú. Ljósm. vaks.
Bowie hátíð var á
Akranesi um helgina
Á sýningunni í Landsbankahúsinu komu Bowie aðdáendur saman og sýndu muni
sem þeir hafa keypt, eins og plötur, myndir og hvaðeina. Hér ræðir Bjössi Lú við
gesti. Ljósm. Hilmar Sigvaldason.
sem maður stendur á tindi heims-
ins, er að taka á móti barni, barn að
prófa nýja sleðann sinn eða hvað
sem er; eitthvað þar sem gleðin er
alveg á fullu. Þá mynd setur maður
við hliðina á þeirri slæmu. Maður
horfir vel á góðu myndina og tekur
svo afrit af henni. Það er mikilvægt
að taka ekki myndina sjálfa, held-
ur afrit sem maður svo færir ofan
á slæmu myndina. Svo fer mað-
ur aftur til baka og horfir á góðu
myndina, en dvelur ekki við hina
og gerir þetta aftur og aftur þar til
maður er búinn að drekkja slæmu
myndinni í afritum af hinni. Það er
samt gríðarlega mikilvægt að taka
afrit, en skilja frummyndina eftir,
því annars gæti hún farið að tengj-
ast slæmu myndinni og þá er ég
búinn að eyðileggja góðu myndina.
Þetta er eitthvað sem ég hef
ómeðvitað gert og hann lýsti fyr-
ir mér. Ég gleymdi því stundum að
taka afrit, tók myndina sjálfa. Það
er nefnilega grundvallar atriði, því
maður má ekki eyðileggja góðu
myndirnar. Þú verður að eiga þær,
það eru þær sem bjarga þér. Svo
verðum við að fá að hafa svarta
húmorinn okkar í friði,“ bætir Ein-
ar við og hlær.
Allir komi aftur heim
Einar gegnir starfi slökkviliðsstjóra
í Stykkishólmi. Um 20 manns eru
í liðinu, en einhverjir þeirra stunda
sjóinn og eru því ekki alltaf í landi
þegar útkallið kemur. Það er ekki
óskastaða, en Einar segist ekki tíma
að missa þá menn, þeir séu til að
mynda ómissandi ef gera þarf við
bílinn.
Hugmyndir hafa komið upp um
að sameina slökkvilið á Snæfells-
nesi. Einar segir það góðra gjalda
vert, en sveitarstjórnarmenn líti
þó gjarnan á það þannig að ef það
sé sameinað sé hægt að minnka
umfang slökkviliðs. Það sé alrangt.
„Maður heyrir stundum að þá
þurfi bara að hafa einn bíl á hverj-
um stað, en það er rangt. Hættan
er að í útkalli gerist eitthvað ann-
að sem þarf að sinna. Á hverjum
stað þurfa að vera tveir dælubílar, í
lagi. Það þarf helst að vera tankbíll,
vegna þess að við þurfum stundum
að sækja vatn í sveitinni þar sem
ekki er hægt að komast í það. Þá
þurfum við í raun þrjá bíla á hverj-
um stað.“
Hann nefnir sem dæmi spítal-
ann í Hólminum, en fyrir liggur að
þangað verði dvalarheimilið fært.
Hann er sjö hæðir þar sem hann
er hæstur, en viðmiðið sé að ef hús
eru meira en tvær hæðir, að ekki
sé talað um með bröttu þaki, þurfi
körfubíl eða stigabíl.
„Ekki endilega til að bjarga
fólki, heldur til að tryggja öryggi
mannanna minna sem eru að vinna.
Langbest er að vinna þakið úr körf-
unni, en ef hann þarf að fara út á
þakið þá get ég hengt fallvarnar-
beltið hans í körfubíl en ekki þak-
ið sem ég veit ekki hvort er í lagi.
Það versta sem ég held að nokk-
ur stjórnandi upplifi, hvort sem
er í björgunarsveit, slökkviliði eða
í öðru, er að koma ekki með alla
mennina heim. Mennirnir mín-
ir eiga fjölskyldur og ég verð að
hugsa, ekki bara um þá, heldur allt
sem er í kringum þá.“
Að flýta sér hægt
Með hærri aldri fylgir aukin reynsla
og Einar segist geta orðið greint
alvarleika útkalla björgunarsveit-
anna af fyrstu SMS-skilaboðun-
um. Það sé mikilvægt, því slíkum
boðum fylgir spenna og adrena-
lín. Kallið getur komið um miðja
nótt og menn eru bara farnir og þó
útkallið sé stutt, kannski ekki nema
klukkutími, þá er erfitt að ná sér
aftur niður og sofna. Því sé mikil-
vægt að flýta sér hægt.
„Ég lærði það úti í Englandi, við
vorum að skoða flugeldaverksmiðju
þar. Þar var sagt að það væri brott-
rekstrarsök að hlaupa. Hvað áttu
við, spurðum við, jú, ef einhver er
hlaupandi, þá þýðir það að eitthvað
er að og það getur skapað óðagot.
Það er auðvitað ekki brottrekstrar-
sök að hlaupa ef eitthvað raunveru-
lega gerist, en annars skaltu bara
ganga rólega.“
Viljinn til að bjarga, hjálpa til,
getur heltekið fólk í útköllum og
það sést ekki endilega fyrir. Því
miður sé það stundum þannig í
óveðursútköllum að fólk sé að
hætta lífi og limum til að bjarga
dauðum hlutum.
„Þakklæðningin á fæðingar-
deildinni var úr áli og ég man að
það gerðist á fjögurra ára fresti að
það var komin tæring og þá fauk
þetta í óveðrum. Þá þurfti alltaf
að skera þetta frá, því annars slóst
þetta í gluggana. Menn voru stund-
um að fara upp og gera þetta í
snarvitlausu veðri. Þetta er tóm
vitleysa, þó þetta hafi sloppið. Við
þurfum að hugsa um fólkið. Þak-
plöturnar eru að fjúka af húsinu, en
þær verða bara stundum því miður
að fjúka.
Starf í björgunarsveitum er lífs-
stíll og Einar segir að með ein-
földum hætti megi skipta fólki upp
í tvennt; þau sem hætta eftir um
fimm ár og þau sem eru áratugum
saman í björgunarsveit. „Ég væri til
að skoða hvað veldur þessu. Hvað
veldur því að menn verða svona
klikkaðir, eins og ég?“ segir Einar
að lokum og hlær. kóp
Áföll tekst Einar á við með því að taka í huganum afrit af myndum af góðum
minningum og færa yfir þær slæmu.