Sjómannablaðið Víkingur - 01.02.2019, Side 6

6 – Sjómannablaðið Víkingur
upp allt sem svona menn eins og Haukur
hafa að segja áður en að það tapast.
Hver er besti sjómaður sem þú hefur
haft í þinni áhöfn?
Þeir hafa verið margir og af
margvíslegum ástæðum. Mér
dettur í hug Ágúst Magnússon
sem lengi var með mér á
Baldri og Björn H. Pálsson.
Þetta voru afbragðs skip-
stjórnarmenn sem gott var að
leita til varðandi ráðgjöf þegar
um var að ræða siglingar um
lítt könnuð svæði og erfiðar
aðstæður. Svo hafa einnig ver-
ið ýmsir góðir matreiðslu-
menn- og konur sem glatt
hafa magan í gegnum tíðina.
Hver er uppáhalds fisk-
urinn þinn að borða?
Skötuselur.
Hvernig finnst þér best að
matreiða fisk?
Þeir standa sig rosalega vel
á Tilverunni í Hafnarfirði.
Hvaða verkefni finnast þér
skemmtilegust af þeim sem
Gæslan sinnir?
Vel heppnuðum björgunar-
aðgerðum. Komum að ýmsum
aðgerðum á landi sem eru
stórar í sniðum en gleymum
ekki því að Landhelgisgæslan
er ábyrg fyrir leit og björgun
vegna skipa og loftfara á næst-
um því tveggja milljóna fer-
kílómetra svæðis umhverfis
Ísland. Árlega blandast Land-
helgisgæslan í um 500 atvik
sem hafa með skip og loftför
að gera auk þess að koma að
allt að 250+ sjúkraflutningum
innanlands. Að leysa þessi verkefni veitir
manni góða tilfinningu.
Hvað er það versta sem þú hefur lent í
á sjó ?
Lenti í fellibyl vorið 1984 um borð
í USCGC Eagle. Þá fórst seglskipið
Marques með manni og mús norður af
Bermuda. Skipið hafði verið notað við
upptökur af Onedin þáttunum sem sýnd-
ir höfðu verið í sjónvarpi á Íslandi.
Lenti í vondu veðri um borð í varð-
skipinu Tý veturinn 1990. Vorum á leið
í norskan togara sem hafði fengið á sig
brot djúpt norð-vestur af Straumnesi.
Vinur minn og góður ráðgjafi, Sigurður
S. Ketilsson var skipherra. Fengum á
okkur mikið brot vestur af Barðanum.
Einvala lið í brúnni hins vegar. Sigurður
Steinar, Halldór Nellett, Bárður Ólafsson
og ég. Messaguttinn kom í brúna með
kaffi og spurði hvort ekki væri allt í fína.
Að sjálfsögðu en ef til vill ástæða til að
bíða með trakteringar þar til aðeins
seinna. Svo skánaði veður og allt fór vel.
Eftirminnileg atvik eitt eða fleiri?
Man alltaf eftir sérstöku atviki á
Vöðlavík árið 1994 áður en björgunarað-
gerðir hófust vegna Bergvíkur. Þetta var
skömmu fyrir jól árið 1994. Um morgun-
inn milli fimm og sex fylltist dalurinn og
víkin af einhverju skæru ljósi í um 2-5
sekúndur sem ég mun aldrei
geta útskýrt. Hásetinn á brú-
arvaktinni og ég sáum þetta
og enn í dag skiljum við ekki
hvað um var að vera.
Hefurðu upplifað ótvíræða
lífshættu?
Nei það get ég í raun og
veru ekki sagt. Hef verið það
heppinn að skipherrar hafa
ávallt metið stöðuna þannig
og þá réttilega að ekki væri
ástæða til að taka ákveðna
áhættu. Tók þó þátt í eftirliti á
sínum tíma sem yfirmaður hjá
US Coast Guard um borð í
skipum þar sem einstakir
áhafnarmeðlimir voru taldir
hættulegir sjálfum sér, um-
hverfi sínu og öðrum. Í sum-
um tilvikum eftirlýstir. Í slík-
um tilvikum þótti manni það
ákveðið öryggi að vera gyrtur
belti með Colt 45, að næsti
maður væri gyrtur því sama
og að nálægt væru félagar með
M-16 o.s.frv. Þetta var bara
svona.
Hver er mesta breyting
siglingatækja sem þú hefur
upplifað?
Það vissi enginn hvað GPS
var um 1990. Ég var beðinn af
stjórnendum Stýrimannaskól-
ans að segja frá hvað þetta fyr-
irbæri væri. Var ekki nothæft
til siglinga fyrr en um það bil
1995. Þurfti að samhæfa kort
og staðsetningu með GPS.
Kæjakróður með frúnni, Ólöfu Guðrúnu Hafsteinsdóttur.
Ásgrímur með syni sínum, Birni Stefáni, á Sjómannadaginn 2017.