Sjómannablaðið Víkingur - 01.03.2016, Side 2

Efnis-ÍKINGURV
3. tbl. 2016 · 78. árgangur · Verð í lausasölu kr. 1490
S J Ó M A N N A B L A Ð I Ð
Það var enginn leikur að koma sem viðvaningur um
borð í Gullfoss. Frá því segir skipstjórinn, Guðmund-
ur Kr. Kristjánsson, í bráðskemmtilegri grein.
Himinglæfra. Víkingur hefur aldrei heyrt það orð fyrr
en veit nú sitthvað eftir að hafa lesið fróðlega grein
Ragnars Franzsonar um þetta hættulega náttúru-
fyrirbæri.
Verkalýðsfélögin í Harrisburg trúðu okkur ekki.
Hilmar B. Jónsson heldur áfram að segja frá því
íslenskri athafnasemi í Bandaríkjunum.
Hæstiréttur Noregs hefur kveðið upp dóm er varðar
allar farmenn þar í landi. Helgi Laxdal gerir grein fyrir
niðurstöðu dómaranna og spyr: Hvað með íslenska
farmenn?
Gamla myndin. Snæfell sjósett.
Sönn veiðigleði. Skipstjórinn Eiríkur Sigurðsson segir
af selveiði.
Loftskeytamenn, horfin stétt. Hvað gerðu þeir eigin-
lega um borð í skipum? Því svarar loftskeytamaður-
inn Egill Þórðarson.
Íþróttafréttamenn eru skemmtilegir menn, bæði
viljandi og óvart. Hér getur að líta fáein dæmi.
Áfram með Snæfellið. Hattar fyrir borð.
Hvað er lyrik? Því svarar Einar Benediktsson skáld.
Tíu mannskæðustu sjóslys og sjóhörmungar
sögunnar. Hilmar Snorrason tíundar í þætti
sínum, Utan úr heimi.
Tveir menn fara á veiðar. Annar þeirra virðist þó með
hugann við annað og skýtur eftir afstöðu konu sinn-
ar í rúmi þeirra hjóna og ...
Sjómenn, munið að senda inn myndir í Ljósmynda-
keppnina 2016.
Frívaktin.
Við erum í fremstu röð fiskveiðiþjóða, segir Ólafur M.
Jóhannesson, sem 28. september blæs til sjávarút-
vegssýningar í Laugardalshöll.
Ögn meira af ljósmyndum. Í Norrænu ljósmynda-
keppninni 2016 voru veitt þrenn heiðursverðlaun.
Kíkjum á myndirnar.
Mannskæðasta sjóslysið á friðartímum.
Bernharð Haraldsson tók saman.
Árni Björn Árnason er maður ekki einhamur. Kíkið
inn á vefsíðuna aba.is og sannfærist. Víkingur hefur
gengið í smiðju til Árna og afraksturinn eru óborgan-
leg tilsvör Grenvíkingsins, Jóhanns Adolfs Oddgeirs-
sonar.
Hann sá ekki smjörið á sneiðinni. Bernharð Haralds-
son skráði eftir gamalli sögn.
Vasasafnið í Stokkhólmi er engu öðru safni líkt.
Þar öðlast jafnvel hinir óþreyjufyllstu safnahatarar
hugarró og una hag sínum.
Sjómenn og aðrir lesendur Víkings.
Sendið okkur línu um efni blaðsins, gagn-
rýni eða hrós, tillögur um efnisþætti og
hugmyndir um viðtöl við áhugaverða sjó-
menn, jafnt farmenn sem hina er draga fisk
úr sjó. Hjálpið okkur að halda úti þættinum
„Raddir af sjónum“.
Netjið á jonhjalta@simnet.is
Forsíðumyndina tók Eiríkur Sigurðsson,
skipstjóri á Reval Viking, norðan við Sval-
barða á 82 gráðum norður og 32 gráðum
austur. Togað inni í ísnum, gæti myndin
heitið, og sýnir vel aðstæðurnar sem skipin
eru iðulega í á þessum slóðum.
4
8
12
20
26
25
28
30
32
Útgefandi: Völuspá útgáfa,
í samvinnu við Farmanna- og fiskimannasamband Íslands.
Afgreiðsla og áskrift: 862 6515 / netfang: jonhjalta@simnet.is
Ritstjóri og ábyrgðarmaður: Jón Hjaltason, sími 862 6515,
netfang: jonhjalta@simnet.is Byggðavegi 101b, 600 Akureyri.
Auglýsingastjóri: Katrín Laufey Rúnarsdóttir, sími 856 4250 / netfang: katalaufey@gmail.com
Ritnefnd: Árni Bjarnason, Hilmar Snorrason og Jón Hjaltason.
Forseti FFSÍ: Árni Bjarnason.
Prentvinnsla: Ásprent.
Aðildarfélög FFSÍ: Félag skipstjórnarmanna, Félag íslenskra loftskeytamanna, Félag bryta,
Skipstjóra- og stýrimannafélögin Verðandi, Vestmannaeyjum og Vísir, Suðurnesjum.
Sjómannablaðið Víkingur kemur út fjórum sinnum á ári
og er dreift til allra félagsmanna FFSÍ.
ISSN 1021-7231
18
17
16
33
34
35
36
40
42
38
44
Glefsur úr gömlum greinum
Ágætu lesendur Víkingsins, undirrituðum datt í hug að skoða gömlu skrifin sín
í þeim tilgangi að kanna hvort vandamál samtímans væru af sama meiði og þau
sem við veltum okkur upp úr fyrir 12-15 árum síðan. Ég fæ ekki betur séð en
að sömu úrlaunarefnin séu meira og minna óleyst um þessar mundir.
2002
Brot úr grein sem nefndist Áherslupunktar
Of mikil samþjöppun aflaheimilda leiðir af sér of mikil völd sem aftur leiðir af
sér að þeim sem völdin eru fengin, hættir gjarnan til að misnota þau. Þetta virð-
ist vera það þema sem tröllríður þjóðfélaginu í dag, ekki bara í útgerð, heldur
ekki síður í fjölmiðlaheiminum, versluninni, bönkunum og reyndar meira og
minna í atvinnulífinu yfirleitt.
2003
Glefsur úr grein sem nefndist Vaxtarverkir
Í fréttum ríkissjónvarpsins að kvöldi þriðjudagsins 21. janúar var viðtal við
Guðbrand Sigurðsson framkvæmdastjóra hins nýstofnaða stórútgerðarfyrir-
tækis Eimskipa sem ber nafnið Brim ehf.
Þar lýsti framkvæmdastjórinn því sem sinni skoðun að gildandi reglur varð-
andi hámarkshlutdeild fyrirtækja í aflaheimildum kæmu í veg fyrir eðlilegan
vöxt fyrirtækisins. Segja má að vart hafi verið þornað blekið á sameiningar-
pappírunum þegar Guðbrandur rak augun í þetta vandamál varðandi vöxtinn.
Í sama fréttatíma var viðtal við nýjan formann sjávarútvegsnefndar Árna R.
Árnason þar sem hann taldi að núverandi hámörk væru bara tilraunaverkefni
sem auðvitað yrðu löguð til ef það sýndi sig, að í því væri fólgin hagræðing og
samlegðaráhrifin væru á sínum stað.
Það er ekki ýkja langt síðan að Árni Mathiesen sjávarútvegsráðherra lýsti því
mjög eindregið yfir að það væri alls ekki inn í myndinni að rýmka hámarks-
hlutdeild frá þeim mörkum sem nú eru í gildi og fyrrverandi formaður sjávar-
útvegsnefndar var sama sinnis síðast þegar ég frétti. Guðbrandi þótti það ekki
óeðlilegt að 20% hlutdeild í þorski væri temmilegt sem næsta skref á hag-
ræðingarbrautinni. Hætt er þó við að ekki liði á löngu þar til hækka þyrfti
mörkin á ný og vafalaust sjá hagræðingarsérfræðingarnir framtíðina fyrir sér, í
sínum villtustu draumum, sem eina eða tvær virkilega hagræddar samsteypur
sem réðu yfir öllum íslenskum veiðiheimildum.
Getur verið að þessi mest notuðu hugtök atvinnulífs samtímans svo sem
hagræðing, samlegðaráhrif, hámarks hagnaður og arður, hætti að hafa þá merk-
ingu sem þeim upphaflega var ætluð. Ef krafan um hámarks arðsemi í rekstri
stórfyrirtækjanna leiðir af sér stóraukið atvinnuleysi vegna samþjöppunar og
endalausrar „hagræðingar“ þá hlýtur sú spurning að vakna hvort við séum að
ganga veginn til góðs. Er það hugsanlega þjóðhagslega hagkvæmt að hætt verði
að einblína á hámarksarðsemi og í staðinn lögð áhersla á að halda ásættanlegu
atvinnustigi? Hvort vegur þyngra t.d. að arðgreiðslur til hluthafa stórfyrirtækja
lækki um helming eða að atvinnuleysið minnki um 50%?
Er almenn velsæld um þessar mundir á leiðinni upp eða niður? Fróðlegt
væri að fá fram vel útlistaða stefnu stjórnmálaflokkanna hvað varðar framtíð
sjávarútvegs. Hvað finnst ykkur lesendur góðir?
Árni Bjarnason