Sjómannablaðið Víkingur - 01.03.2016, Side 28

28 – Sjómannablaðið Víkingur
Víkingur er ekki alveg viss um
hvernig skilja beri fyrirsögn þessa
kafla: Oft ratast kjöftugum satt orð
á munn – eða er sá möguleiki ekki fyrir
hendi að sá sem lokar aldrei kjaftinum
segi eintóma þvælu - alltaf? Eða að
minnsta kosti stundum eða jafnvel iðu-
lega? En að hann rati oft á sannleikann
– nei það finnst Víkingi ekkert senni-
legra en að ruglið verði ofan á og mest
áberandi. Skal nú Víkingi snúið frá villu
síns vegar. Greinir nú nánar frá kjöftug-
um.

„Hver hefur orðið ríkur á bókhaldi?“
Óskar Halldórsson þegar félagi hans
minntist á að þeir þyrftu að hafa gott
bókhald með nýju útgerðarfyrirtæki sem
þeir voru að stofna.

„Undarlegir menn eru þessir prestar. Þeir
gera allt til að sannfæra menn um ágæti
himnaríkis en þegar þeir eiga kost á að
komast þangað láta þeir eins og óðir
menn.“
Gamall sægarpur um prest sem hann
tók að sér að flytja milli lands og eyja en
þeir hrepptu storm á leiðinni og prestur-
inn varð dauðskelfdur og lét illa.

„Ósköp deyr af fólkinu síðan útvarpið
kom.“
Gömul kerling.

„Þingeyingar vita manna best það sem
allir vita.“
Húnvetnskur bóndi.

„Það finnur enginn til í glerhörðu bein-
inu“, sagði bóndinn við kerlu sína þegar
hún fékk tannpínu í fyrsta sinn

„Þið skuluð ekki vera að spara rólyndið,
piltar mínir.“
Viðkvæði bónda nokkurs þegar hon-
um þóttu deilur vinnumanna keyra úr
hófi.

„Það hefir lengi verið fólks meining að
álfar gefist en ég meina að enginn hafi
séð þá.“
Hannes Árnason kennari við Latínu-
skólann

„Og þú myndir nú líklega leka líka ef
búið væri að skaka annað eins á þér.“
Bessi í Skógum í Fnjóskadal þegar
ung stúlka skammaði hann fyrir að bjóða
ferðamönnum upp í lekabyttu en Bessi
var ferjumaður á Fnjóská.

„Af því að hann getur hvorki skrifað né
talað þá halda allir að hann geti hugsað.“
Einar Benediktsson skáld um séra
Eirík Briem.

„Ef menn ætla að láta kveikja í þá dugir
ekki annað en fá til þess stálheiðarlega
menn.“
Sigurður Berndsen.

„Nei, það eru drápsklyfjar, loforð öðrum
megin en svik hinum megin.“
Bólu-Hjálmar þegar hann kom úr
kaupstað með lausan hest og náungi
hans vakti máls á því við hann hversu
lítið hann hefði með sér til baka úr
kaupstaðnum.

„Stundum er betra að láta þögnina sjá
um skammirnar.“
Jón Hjaltason

„Lyrik er það að yrkja með klofinu.“
Einar Benediktsson.

„Felið ykkur drottni piltar mínir. Ég reiði
mig á stjórann.“
Andrés Guðmundsson, formaður á
hákarlaskipi, þegar hásetum hans féllst
hugur og hófu bænalestur þar sem skip-
ið lá við stjóra í hinu versta veðri og
náttmyrkri. Andrés var frá Gautsdal í
Geiradal en skipið var gert út frá Gjögri
á Ströndum. Þetta var á fyrri hluta 19.
aldar.

„Geta má þess til að frelsari vor hafi fyrst
birst konum eftir upprisuna til þess að
tryggja sér það að fréttin bærist út.“
Úr páskaræðu ónefnds prests.

„Að ríða henni, það er eins og að sitja á
engu og halda í ekkert.“
Gísli Einarsson í Ásum í Gnúpverja-
hreppi að lýsa uppáhaldshryssunni sinni.

„Þetta kalla ég illa farið með góðan
þorsta.“
Árni Pálsson þegar kunningi hans,
timbraður og þyrstur, pantaði sódavatn.

„Betra er yndi en auður.“
Stephan G. Stephansson.
Oft ratast kjöftugum
satt orð á munn
„Hver hefur orðið ríkur á bókhaldi?“ vildi út-
gerðarmaðurinn Óskar Halldórsson fá að vita.
„Allir auðmenn eru ræningjar,“ fullyrti Þórbergur
Þórðarson. Sleggjudómur? Afsakið myndina hér af
Aristotle Onassis, með henni er ekkert gefið í skyn
en allir vita að hann var vellríkur.