Sjómannablaðið Víkingur - 01.03.2016, Side 25
manninn og afhenda honum skipið fyrir
nóttina. Loftskeytamaðurinn sá um
viðhald siglinga- og fiskileitartækja, hélt
brúnni að mestu hreinni og var alltaf við
hendina til að stilla eða laga eitthvað eða
skreppa niður og sinna einhverju fyrir
skipstjórann.
Það þótti sjálfsagt að maður væri bú-
inn að setja í gang öll siglingatæki og
ganga úr skugga um að þau væru í lagi,
áður en skipstjóri mætti til skips eftir
inniverur og eins að ganga frá þegar
komið var í höfn og áður en farið var frá
borði.
Það hafði kannski einnig góð áhrif að
loftskeytamaðurinn var bundinn
þagnareiði um fjarskiptin og það sem
hann heyrði, sem gerði það að verkum
að hann fór yfirleitt vel með það sem fyr-
ir eyru bar og á fiskiríi voru þeir oftast
tveir einir í brúnni. Svo voru skipstjór-
arnir formenn í kódafélaginu, það var
þeirra loftskeytamaður sem bjó til nýjan
kóda og sá um að endurnýja kódabók-
ina.
Ennþá eftir nærri fjörutíu ár eru yfir-
leitt fagnaðarfundir þegar ég hitti minn
gamla skipstjóra Svavar Benediktsson, og
ég held að hann hafi fyrir löngu gleymt
og fyrirgefið stráknum „loftnetaprílið“.
Íþróttafréttamenn í útvarpi og sjónvarpi, sem lýsa oft hraðri at-
burðarás, raða ekki alltaf orðum sínum saman eftir ströngustu
reglum hefða eða málvísinda – og eru engan veginn einir um
slíkt.
Hér skulu nefnd tvö tiltölulega nýleg dæmi úr íþróttafréttum
í sjónvarpi allra landsmanna, og skal ítrekað að ekki er á
nokkurn hátt vegið að starfsheiðri flytjenda; þeir komu fréttum
sínum skilmerkilega til skila (og skemmtilega að auki).
Um keppinauta, sem afburðakona hljóp af sér, var sagt 12. jan-
úar 2014:
„En þær áttu ekki roð í Anítu.“
✦
Í sjónvarpsfréttum 9. apríl (2014) var lýst tvísýnum boltaleik af
einhverju tagi, sem lauk með því að annað liðið vann sigurorð
af hinu.
✦
Að lokum gömul frétt, líklega nokkurra áratuga, óaðfinnanleg,
en úr henni mætti með hæfilegri hártogun lesa lýsingu á
óvenjulegri afstöðu líkamsparta. Hér
gerir Ómar Ragnarsson úttekt á árangri félagsliða í lok keppn-
istímabils:
[KR-ingar, Valsmenn eða hverjir það nú voru] „ ... sátu eftir
með sárt ennið á botninum.“
„Óvart skemmtilegar“ íþróttafréttir
Sjómannablaðið Víkingur – 25