Vasakver : með almanaki fyrir árin 1939-1943 - 01.01.1942, Side 67

67
1:% á mýrum, 1 til 1:1% í holta- eða melajörð (skurð
íláinn þá þakinn eða sáð í hann grasfræi).
Þurrkað með lokrœsum (jarðræsi, hnausræsi). Skurð-
irnir, sem lokræst er í, liggi eftir mesta halla landsins,
svo ræsa megi í þá frá báðum hliðum, nema hallinn sé það
mikill að skurðirnir „grafi sig“. Dýpt 140—200 cm. (aldrei
minni en 120 cm. Þvi blautara sem landið er, því dýpri
skurði, en þeir grynnast þegar landið sígur. Botnsbreidd
og flái eins og að ofan getur. Lokræsin liggi meira eða
minna þvert við mesta hallanum. Millibil þeirra sé: í
þurrviðrasveitum Norðurlands og á Héraði 14—20 m., ann-
arstaðar á landinu 8—16 m. (oftast 12 m.). Eftir því sem
halli landsins er meiri, því þéttari ræsi; á hallalitlu landi
verka ræsin bezt. Dýptin sé gjaman 120—130 cm., en má
vera 100 cm, þar sem jarðdýpi leyfir ekki meira. Hættu-
laust getur verið að efri endi ræsis sé aðeins 80 cm. á
dýpt. Lengdin sé venjulega ekki yfir 60 m.
Þegar þurrka á mjög blauta mýri, skal líða að minnsta
kosti 1 ár frá því að skurðum er lokið og þar til að byrjað
er á lokræsum. Vanur maður, fullgildur, grefur 12—16
rúmmetra í skurði á 10 tímum, á góðu landi, og fullgerir
20—30 m. í hnausaræsum á sama tíma.
Þurrkun garðlendis gerist með sama hætti og að ofan
getur, nema hvað hún þarf að vera enn fullkomnari:
Styttra á milli skurða eða ræsa og dýpt þeirra fari ekki
í lágmark.
ÁBURÐUR
E)tir Árna G. Eylands.
Jurtirnar þurfa næringu, alveg eins og að menn og dýr
Þurfa mat og fóður. Þroski jurtanna og uppskerumagn fer
eftir því hve vel næringarþörf þeirra er fullnægt og eftir
því hve lífsskilyrðin eru hagkvæm að öðru leyti, svo sem
hiti, raki, jarðvinnsla o. fl. Um sumt af þessu geta menn
litlu eða engu ráðið. Sól og regn fer sínu fram hvað sem
hver segir, en með framræslu og jarðvinnslu er þó hægt
að hafa mikil áhrif á gróðrarskilyrðin. Sjaldan eða aldrei
er jarðvegur hér á landi svo frjór, að hann láti nytja-
jurtum í té svo mikla og góða næringu, að þær taki þeim
þroska sem æskilegastur er, án áburðar. Sprettan og upp-