Heimar - 01.02.1935, Qupperneq 16

H E I M A R
l>að opinbera að kosta slíkt og hafa umsjón með
því. En það er hvortveggja að það opinbera hefur
opínberlega annað að gera við 'peningana og svo
hefur það ekki vitundar vit á þessum hlutum.
John Myers
heitir miðill í London. Það koma dulrænar myndir
hjá honum af látnum mönnum og öðru án þess að
hann stundum geri annað en að snerta lítilsháttar
pappírinn, sem er framkallað á.
Nýiega var gerð merkiieg tilraun. Um leið
og fundur var haldinn með Myers i London til
þess að ná dubænum myndum var haldinn ann-
ar fundur í bænum Leeds á Englandi í því skyni
að fá samskonar myndir þar. Þetta tókst. Báðir
fundirnir voru í björtu og ellefu myndir voru af
því sama á báðum stöðum. fær eru margvísleg-
ar aðfetðirnar, sem nú á dögum eru notaðar til
þess að sanna veruleika hins ósýnilega heims.
Lifandi myiidir,
þar sem infra-rauðir geislar eru not.aðir hafa
nú verið teknar af ummyndunum frú Bullock með
sórstakri upptökuvél. Einnig er nýbúið að hljóð-
filma utanviðraddir hjá kunnum enskum miðli.
Þessa kreppuráðstöfun
ráðlagði stjórnandi þekts miðils nýlega. Hann var
spurður: „Eru ekki of margir menn á þessum hnetti?K
„Nei — það sem þið verðið að reyna er að
læra að skifta gæðum þeim réttilega milli manna,
sem Guð hefur gefið. Þið hafið menn á meðal
yðar, sem hafa of lítið að borða og aðra, sem hafa
of mikið. Petta hlýtur vitanlega að vera rangt.
Þið veiðið að skifta því milli manna, sem þið haf-
ið. Er það ekki ofur einfalt mál?“
„Nei (svaraði sá er spurði). Það er örðugt
vegna þeirra hagsmuna, sem lang venja hefur
löghelgað".
„Þá verðið þið að afmá þá venju. Lögmál
lífsins er fullkomið. Leitist við að gera öðrum
mönnum allt til hjálpar í öllu lifi ykkar.
. . . Segi þú að það sé ómögulegt, fullyrði
ég hið gagnstæða, því það er einasta leiðin. . . •
Og nú blessum við þig og skiijum við þig
með þeirri von að mega koma aftui, í’ví það er
sælt og það er unaður í því fólginn að hvfsla lágt
í eyru, sem viJja hlusta, þó ekki sé nema örlítið
brot af dásemdum Himnanna. Yertu viss um það
vinur — og segðu það öðrum, sem vilja hiýða á
það — að þetta líf, er bíður þín er ekki líkama-
laust draumlíf á einhverju óveruleikans landi.
Nei — það er barmafullt af starfi og þrungið af
þrótti, það líf er vér lifum, það er fullt af gagn-
kvæmri hjálp og áreynslu, er ber sigur úr býtum,
af þolinmöðti fetun fram á við og ósveigjanlegum
viljum samfeldum hvorum við aðra í sameigin-
legri þjönustu Kærleikans Guðs, Hveis líf vór
skynjum og öndum að oss, en sem vér ekki fáum
sóð og Hvers Heimkynni eru of háleit að vér fáum
þekt þau.
Fram liggur gatan. Og oft tökum vér í hönd
einhvers sern er örlítið á eftir oss og snertum með
hinni klæðafald annars, sem er létt á undan oss.
Og þannig göngum vér bróðir. Já — og svo gjör-
ir þú og aðrir er vinna að sama marki og þú.
Og sé svo að vér séum lítilsháttar á undan þér.
Gott og vel þeir eru margir sem aftur úr dragast.
Taktu í hónd þeirra, hægt og blítt og minstu urn
leið eigin veikleika. En veiðí þér það of öiðugt
þá sleptu ekki takinu samt heldur léttu hina hend-
ina fram — og hér er min hönd og margra ann-
ara. Þíg skal ekki bresta, en haltu lifssjón þinni
bjartri og hjarta þínu hreinu. Því að skrifað stendutr
Hreinhjartaðir skulu GOÐ sjá.
(Úr bókinni „Lífið fyrir handan“, sem enski
presturinn Vale Owen ritaði ósjálfrátt.)
Útgefandi og ábyrgðarmaður
KR. LINNET.
Eyjaprentsm. h.f.

r