Í fótspor Meistarans - 01.06.1939, Side 21
Kall frá hólmalandi
Nígerflj ótsins.
Sá, sem ferðast meðfram mýrarfló-
unum og hinum þéttu skógum kring
um hólmaland Nígerfljótsins mun
veita eftirtekt hinum mörgu töfra-
gripum „Ju-ju“-skurðgoðum,„helgum“
stöðum og hellum meðfram vegun-
tim. Það getur verið stafur, sem rek-
inn er niður í jörðina, og leirkrús
látin ofan á hann með kókoshnetum
í — fórn til þess guðs, sem fólkið
heldur að verndi garða þess. Það
getur verið hola með stóru tré í
miðjunni. og mannabeinum raðað
kring um rætur þess. Eða það getur
verið lítill kofi með hálmþaki sem
byggður er yfir nokkra staura, sem
standa upp úr vatni í jarðsprungu.
Líka geta verið búin til nokkurs konar
trjágöng úr Ju-ju-goðum á leiðinniinn í
eitthvert þorpið, eða haugur með dul-
um og grasi á þverslá þvert yfir götuna
til þess að stemma stigu fyrir sjúk-
dómum og dauða. Alls staðar sjást
merki um hjátrú og ótta — ótta fyrir
sjúkdómum, stríði, vatnsflóði, dauða.
Landið hér umhverfis er sannarleg
gróðrarstía alls konar sjúkdóma —
holdsveiki, bóluveiki, blóðkreppusótt-
ar, „malaríu", svefnsýki og gulu
veikinnar, svo aðeins sé nefnt fátt
eitt. Ju-ju-prestarnir vita, hvernig þeir
eiga að færa sér í nyt hræðslu og
hjátrú fólksins. Þeir biia til alls kon-
ar töfralyf og töfragripi, og þylja
töfraþulur fyrir þá. sem geta borg'að
fyrir sig. Stundum fremja þeir mann-
blót, og stundum láta þeir fólk hverfa
á leyndardómsfullan hátt. Það er
ennþá algengur siður að deyða tví-
bura, sem fæðast, því að þeir álíta tví-
burafæðingu ógæfu.
En fagnaðarerindi Jesú Krists ryður
sér braut meðfram fljótunum og gegn-
um skógana inn í hjörtu fólksins. Þetta
andlega blinda fólk hefir svo hundr-
uðum skiptir öðlazt gleði, von og
trú. Ju-ju-prestarnir eru komnir í nið-
urlægingu. Menn, sem hafa verið
blátt áfram svikarar og féglæframenn
Innfaedd hjúkrunarkona á fæðingardeildinni í
Kendu-sjúkrahúsinu í Afríku.
19