Í fótspor Meistarans - 01.06.1939, Qupperneq 26

starfað þarna í tnttug'u ár, sögðu við
oss að þetta fyrirtæki mundi ekki
þrífast í Sierra Leone. En Guð hefir
samt sem áður blessað viðleitni vora.
Við höfum nýskeð haldið tjaldsam-
komur, þar sem 360 voru viðstaddir.
A annari samkomu hlýddu 425 með
eftirtekt á fagnaðererindið, og á
þriðju voru 460 saman komnir. Hví-
lík gleði var þcið fyrir oss, að sjá
margt af þessu kæra fólki koma
fram að ræðustólnum til að helga
sig algerlega Guði. Þið hefðuð átt
að sjá þá, þar sem þeir stóðu í stór-
um hóp með tárin í augunum, og
gáfu til kynna, að þeir vildu lifa
Drottni algerlega. Við höfum hingað
til á þessu ári skírt 65, og 40 eru
nú tilbúnir að taka skírn. Áður en
þessir afturhorfnu heiðingjar eru
skírðir, verður líf þeirra að bera þess
vott, að þeir í sannleika hafí losnað
úr ánauð syndarinnar, og öðlazt það
frelsi, sem Jesús, frelsari vor, einn
getur veitt. Það eru mikilvæg sann-
indi, einnig hér í Afríku. að „ef
Sonurinn gerir yður frjálsa, munuð
þér sannarlega verða frjálsir.“ Nú
sem stendur eru allir heilbrigðir hér
á stöðinni, og við sendum ættjörð-
inni beztu kveðjur.“
Fréttir frá LJganda.
Til þess að taka sem minst rúm
í blaðinu, verðum við aftur að
„klippa úr“. I þetta skipti er það úr
skemmtilegri og hrífandi skýrslu frá
Emanuel W. Pedersen kristniboða,
sem stjórnar kristniboðsskóla vorum
í Uganda. Hann skrifar meðal ann-
ars: „Oss er gleði í hug er vér send-
um vinum vorum heima kveðju frá
kristniboðsskólanum í Nchwanga. En
hvað er nú eiginlega kennara- eða
kristniboðsskólinn í Nchwanga? —
Spurningannerki, sem hefir verið
stórt en er nú orðið minna; lítilfjör-
leg byrjun á nokkru, sem með hjálp
Guðs og manna getur og skal verða
að veruleika; blómleg stofnun, þar
sem synir Uganda geta lært að
verða kristnir af heilum hug, og
duglegir ,,mannaveiðarar“.
Skólinn hefir prófsrétt, og er
skráður sem kennaraskóli, þar sem
við fyrst um sinn veitum þá fræðslu,
sem nægir til þess, að nemandinn
geti að náminu loknu tekið gilt kenn-
arapi'óf, sem þýðir það, að vér get-
um frá okkar eigin skóla sent út
unga menn sem fullgilda kennara við
útiskóla vora.
Það er ekki tilviljun, að Uganda
er nefnd „undrið í kristniboðssögu
nútímans.“ Það land er eflaust eitt
af þeim kristniboðssvæðum, sem vér
getum gert oss beztar vonir um.
Þetta eitt sýnir oss hvílík þörf og
nauðsyn oss er á góðum skóla.
E. Bjaanæs.
24