Greinar (Vísindafélag Íslendinga) - 01.01.1949, Blaðsíða 88
88
3. Koeniginirmus normifer (Grube), 1851.
Material:
9S $> Baer (Hrutafj.), 4.6.35, von Stercorarius parasiticus,
5$ $, 12 2 2, Höfn (Hornafj.), 12.5.49, von Stercorarius parasiticus.
Abb. 3.
Koeniginirmus normifer
(Grube). Weibliches Ab-
domen.
Masse:
Kopfbreite
S á 0,42—0,44
2 2 0,45—0,49
Kopfindex
$ S 0,78—0,89
9 9 0,80—0,86
Kopflánge
0,48—0,54
0,53—0,58
Gesamtlánge
1,59—1,72
1,86—2,13
Dieser von Raubmöven oft be-
richtete „Schmaling11 besitzt ein
ausgezeichnetes Merkmal in der
den Hinterleib einfassenden „Reihe
dreizackiger schwarzer Flecke“
(Giebel), die den von Nitzsch ge-
prágten Namen triangúlatus ver-
anlasst haben, unter dem die Art
bisher vielfach gefiihrt worden ist
(vergl. Abb. 3).
Zusammenfassung.
Von den drei untersuchten islándischen Koeniginirmus-
Arten konnte K. sellatus erstmalig fiir Island nachgewiesen
werden. Neu beschrieben wurde K. ornatus paulschulzei
n. ssp. von Rissa tr. tridactyla. In systematisch-phylogene-
tischer Hinsicht lieferten die Befunde eine weitgehende
Bestátigung der aus der Bearbeitung der Gattung Sae-
mundssonia gezogenen Schlussfolgerungen, so insbeson-
dere die Stellung von Rissa tridactyla und das Verháltnis
von Rissa zu Larus angehend.
LITERATUR.
Eichler, Wd., Notulae Mallophagologicae. IV. Zool. Anz., Bd. 130,
Heft 5—6, 1940.
Timmermann, G., Beitráge zur Kenntnis der Ektoparasitenfauna is-
lándischer Sáugetiere und Vögel. 1. Mitt. Das Mallophagengenus
Saemundssonia. Verh. Soc. Scient. Isl. II, 3, 1949.