Víkurfréttir - 02.02.2022, Síða 6
augNablik Með JÓNi SteiNari
Útgefandi: Víkurfréttir ehf. Afgreiðsla og ritstjórn: Krossmói 4a, 4. hæð, 260 Reykjanesbæ, sími 4210000. Ristjóri og ábyrgðarmaður: Páll Ketilsson, s. 8933717, pket@vf.is. Fréttastjóri: Hilmar Bragi
Bárðarson, s. 8982222, hilmar@vf.is Auglýsingastjóri: Andrea Vigdís Theodórsdóttir, s. 4210001, andrea@vf.is Umbrot/blaðamaður: Jóhann Páll Kristbjörnsson. Dagleg stafræn útgáfa: vf.is og kylfingur.is
aflafrÉttir á SuðurNeSJuM
Gísli Reynisson
gisli@aflafrettir.is
Þá er þessi blessaði, erfiði janúar
mánuður á enda kominn og eins og
hefur verið skrifað hérna í þessum
pistlum mínum í janúar þá var hann
mjög erfiður.
Algjört aflahrun var á bátunum
en kannski góðu fréttirnar þær að
þeir dagar sem bátarnir komust á
sjóinn var mjög góð veiði og jafnvel
mokveiði.
Við skulum líta aðeins á neta
bátana. Grímsnes GK er að eltast
við ufsann og það hefur gengið
mjög vel. Sigvaldi skipstjóri og
áhöfn hans á bátnum hafa látið sig
hafa það að fara út í þessa blessuðu
ótíð í veiðar og þær hafa bara
gengið vel. Hefur báturinn landað
100 tonnum í sex róðrum og mest
31 tonn, af þessum afla er ufsi 79
tonn.
Maron GK er í þorskinum og
kominn með 27 tonn í aðeins fimm
róðrum. Í janúar árið 2021 komst
Maron GK í 23 róðra og landaði þá
118 tonnum. Erling KE er kominn
með 25 tonn í tveimur róðrum en
hafa ber í huga að það vantar afla
inn á bátinn fyrir janúar, en árið
2021 var báturinn með 244 tonn.
En við vitum hvað gerðist fyrir
bátinn í janúar.
Hraunsvík GK var með 19,6 tonn
í tveimur túrum og þessi afli fékkst í
byrjun janúar en síðan réri báturinn
ekki meira. Halldór afi GK var með
16,7 tonn í átta róðrum.
Hjá dragnótabátunum var svo
til það sama, mikið aflahrun og
aflahæstur í janúar var Sigurfari
GK með 45 tonn í sex róðrum. Í
janúar 2021 var Sigurfari GK með
103 tonn í 14 róðrum og var þá afla
hæsti dragnótabáturinn á landinu.
Benni Sæm GK með 43 tonn í sjö,
Siggi Bjarna GK með 30 tonn í sjö
og Aðalbjörg RE sjö tonn í tveimur
róðrum, en hann landaði í Sand
gerði.
Hjá línubátunum voru stóru línu
bátarnir á sjó að mestu eða reyndu
það en vegna veðurs þurftu þeir oft
að stytta túrana sína og fara í land.
Páll Jónsson GK er með 331 tonn
eftir fjóra túra og hann hefur landað
þessum afla í fjórum höfnum. Þor
lákshöfn, Grindavík, Hafnarfirði og
Grundarfirði. Sighvatur GK var með
319 tonn í fimm túrum, Valdimar
GK 274 tonn í þremur, Hrafn GK
218 tonn í þremur og öllum þeim
afla var landað í Hafnarfirði. Sig
hvatur GK landaði líka mestum
hluta af aflanum sínum í Hafnar
firði, og skýrist það að mestu af
þessum miklum brælum því sjó
gangurinn var það mikill að inn
siglingnn til Grindavíkur varð ófær
og því öruggara að sigla til Hafnar
fjarðar.
Af minni bátunum eru ennþá
nokkrir úti á landi, t.d Einhamars
bátarnir og var Auður Vésteins SU
með 117 tonn í þrettán róðrum. Vé
steinn GK var með 94 tonn í ellefu
róðrum, Hulda GK 89 tonn í níu
róðrum, Gísli Súrsson GK 71 tonn
í átta en báturinn fór að austan til
Siglufjarðar og var planið að sigla
þaðan inn í Breiðafjörðinn, en
vegna veðurs hefur báturinn ekkert
komist að norðan og suður.
Af þeim bátum sem róa héðan þá
var veiðin ansi góð þá daga sem þeir
komust á sjóinn og svo til mokveiði
utan við Sandgerði. Sævík GK er
með 72 tonn í níu túrum, Margrét
GK 68 tonn í átta, Daðey GK 61
tonn í níu og Geirfugl GK 52 tonn í
10 túrum. Hópsnes GK er á balalínu
frá Skagaströnd og með 50 tonn í
níu, Dúddi Gísal GK 42 tonn í sjö
og Addi Afi GK 19 tonn í þremur
róðrum. Ragnar Alfreðs GK var með
ellefu tonn í tveimur en hann er á
balalínu frá Hvammstanga.
Togbátarnir hafa lítið getað að
hafst hérna fyrir sunnan og hafa því
að mestu verið fyrir vestan. Sóley
Sigurjóns GK er búinn að eiga feiki
lega góðan janúar mánuð. Komin í
612 tonn í fimm túrum og mest 161
tonn í einni löndun. Hinn togari
Nesfisks, Berglín GK, liggur í Njarð
víkurhöfn og hefur ekkert farið á
sjóinn í janúar nema stuttan túr
snemma á árinu sem var einungis
tvö tonn.
Sóley Sigurjóns GK í stuði í janúar
Sóley Sigurjóns GK er búinn að eiga
feikilega góðan janúar mánuð og
veiddi 612 tonn í fimm túrum.
Fyrir nokkrum árum síðan tók ég mynd af
briminu hér úti fyrir Grindavík. Það var búið
að vera suðvestan skítviðri og ölduduflið hér
úti fyrir sagði ölduhæðina vera átta metra.
Fyrir mér og flestum þeim sem hér búa
er þessi sýn og myndir sem þessi sem ég tók
bara ósköp venjulegar. En, aftur að myndinni
sem ég tók, töluvert seinna póstaði ég henni
að gamni inn á fjölmenna erlenda ljósmyn
dasíðu á Face book.
Ekki stóð á viðbrögðum fólks sem átti vart
orð til að lýsa hrifningu sinni á henni og þó
ekki síst því sem fyrir bar á henni. Þetta var
svo hrikaleg, rosaleg, falleg og frábær mynd
sagði fólk, brimið maður minn. Hvað þá að
það væri bátur á siglingu í svona aðstæðum.
Þessi mynd sem mér fannst nú bara eigin
lega ekkert sérstök þannig, grá og muskuleg
og bara svona venjuleg, bara allt við hana og
það sem á henni var, var venjulegt.
Svo rann það upp fyrir mér eftir þessi
svakalegu viðbrögð fólks við myndinni að
mitt venjulega og hversdagslega er bara svo
fjarri því að vera eitthvað venjulegt fyrir
öðrum.
Þegar að maður upplifir svona breytist
nálgun og hugsun manns á hlutina.
Mitt venjulega er ekkert venjulegt ...
Jón Steinar Sæmundsson
Þetta „venjulega“ ...
6 // vÍkurfrÉttir á SuðurNeSJuM