Víkurfréttir - 02.11.2022, Qupperneq 15

Tónlistarskóli Grindavíkur fagnaði 50 ára afmæli sínu á dögunum í húsa-
kynnum skólans og var margt um manninn og mikið um dýrðir.
Gestir gátu skoðað húsakynnin og þau fjölmörgu hljóðfæri sem nem-
endum gefst kostur á að læra á. Skólastjórinn Inga Þórðardóttir hélt af-
mælisræðu en í henni fór hún vel yfir sögu skólans og starfsemi auk þess
sem hún kom inn á mjög fróðlega punkta varðandi gagnsemi tónlistarnáms
fyrir börn. Hér er hægt að lesa þessa punkta í rafrænni útgáfu VF.
Þegar Inga hafði lokið ræðu sinni var boðið upp á veitingar sem gestir
gæddu sér á, á meðan nemendur létu ljós sitt skína í tónlistarflutningi og
stigu margir á stokk allt þar til afmælisveislunni lauk.
Verkefnið „Sendum hlýju“ hófst á Íslandi í kjölfar innrásar Rússa í Úkraínu
en það snýst um að prjóna ullarföt fyrir úkraínska hermenn. Ullarsokkar,
vettlingar og treflar eru vinsælastir og hafa þúsundir slíkra flíka orðið
til að undanförnu en verkefninu lauk 31. október og þá var afraksturinn
sendur til Úkraínu.
Dagdvöl elliheimilsins í Víðihlíð, Grindavík, lét aldeilis ekki sitt eftir liggja
og var gripið í prjónana flesta daga.
Konurnar í Víðihlíð voru duglegar með prjónana.
Sendum hlýju!
Tónlistarskóli
Grindavíkur 50 ára
Inga Björk Runólfsdóttir, núverandi kennari og
einn af fyrstu nemendum tónlistarskólans, og
Eyjólfur Ólafsson sem var fyrsti skólastjórinn.
„Ég ákvað að stökkva til og skella mér í tískubransann,“ segir
Linda María Gunnarsdóttir sem rekið hefur tískufataverslunina
Palóma föt og skart í Grindavík undanfarin fjórtán ár en búðin
verður fimmtán ára í mars á næsta ári. Palóma á sér lengri sögu
en Erla Dalbertsdóttir hóf rekstur hennar árið 1984.
Það tók Lindu nokkur ár að finna
fjölina í tískubransanum eins og
gengur og gerist. Þegar tengda-
dóttir hennar, Alexandra Marý
Hauksdóttir kom til hennar að
vinna og hvatti Lindu til þess að
opna vefverslun þá fór boltinn
að rúlla öðruvísi, með því að
vera sýnilegri á veraldarvefnum.
Tengdamæðgurnar eru með
skýra verkaskiptingu en Linda sér
almennt um búðina, meðan Al-
exandra sér um vefverslunina og
samfélagsmiðlana.
Efasemdir í byrjun
Linda sem er Njarðvíkingur að
uppruna, lét plata sig hinum megin
við Þorbjörn og flutti til Grinda-
víkur árið 1997. „Ég var búin að
vera vinna hjá Georg V.Hannah
skartgripaverslun í Reykjanesbæ
en tók fljótlega við bókhaldi og al-
mennri skrifstofuvinnu fyrir Jón &
Margeir ehf. Þegar ég svo frétti að
Erla væri að fara selja verslunina,
ákvað ég að stökkva til en þetta var
sælla minninga, rétt áður en banka-
hrunið skall á. Byrjunin var því
ansi erfið og oft á tíðum var ég með
efasemdir hvort ég hefði gert rétt.
Ég var lengi að finna út hvernig ég
vildi hafa búðina, þ.e. hvernig vöru-
úrval ég vildi geta boðið upp á en
allt í einu small þetta allt einhvern
veginn saman, um svipað leyti og
Alexandra tengdadóttir mín nánast
píndi mig í að fá mér heimasíðuna
www.paloma.is. Hún kom þá meira
að rekstrinum, sá um heimasíðuna,
kunni allt á samfélagsmiðlana og
segja má að frá og með 2016 sé
gangurinn búinn að vera góður
- meira að segja í COVID,“ segir
Linda.
Alexandra rifjaði upp hvernig
heimasíðan www.paloma. is
fæddist. „Það var skemmtileg til-
viljun að strákar frá fyrirtækinu
Viska sem setur upp heimasíður,
voru staddir í Grindavík vegna
heimasíðugerðar fyrir fyrirtæki
hér í bæ og komu við í heimsókn.
Við Linda vorum báðar á staðnum
þegar þeir komu við og vorum við
ákveðnar að slá til eftir skemmti-
legt spjall við þá.”
Gekk vel í heimsfaraldri
Linda segist hafa fengið sjokk
þegar heimsfaraldurinn skall á.
„Auðvitað fékk ég sjokk þegar
COVID skall á, það fór enginn neitt
og maður mátti varla hafa búðina
opna en þá var gulls ígildi að vera
með góða vefverslun. Á þessum
tíma var kominn tími á útsölu,
og þá voru góð ráð dýr þegar við
gátum nýtt vefverslunina fyrir
lagerhreinsun sem var auglýst vel
á samfélagsmiðlum og höfðum við
varla undan að pakka inn vörum”.
Linda segir að Danir standi
framarlega í hönnun tískufatnaðar.
„Ég er með eitt spænskt merki
en allt annað tek ég frá Danmörku.
Mér finnst hentugt að skjótast
þangað á sýningar en eins fer ég
alltaf tvisvar á ári til Barcelona á
sýningar, neita því ekki að ég lít á
þær ferðir sem frí í leiðinni, sam-
hliða að skoða tískusýningarnar
og fara á þá fundi sem ég er búin
að bóka fyrirfram og panta inn
fyrir búðina. Ég er með öll helstu
íslensku merkin í skartgripum, tel
mig algjörlega á heimavelli þegar
kemur að þeim en ég var auðvitað
búin að vinna lengi í skartgripabúð
og bý að þeirri reynslu.“
Linda litríka
„Maður þarf auðvitað að hafa
ákveðna tilfinningu fyrir tísku-
straumunum en hér áður fyrr var
allt svart-hvítt á haustin. Það er
búið að breytast en ég hef alltaf
verið frekar litrík í minni tísku. Ég
hef alltaf lagt mig fram við að vera
vel til höfð en það er eitt, annað
er að geta ráðlagt kúnnanum. Þá
gildir að vera heiðarleg og með
ríka þjónustulund. Ég var fljót að
komast upp á lagið með þetta og
reyni mitt allra besta í að kúnninn
gangi sáttur út,” segir Linda.
Alexandra einbeitir sér mest að
netinu. „Í dag skiptir mjög miklu
máli að vera virkur á samfélags-
miðlunum. Við finnum alltaf vel
fyrir umferð á síðunni og í búðinni
þegar við auglýsum og eins höfum
við nýtt okkur áhrifavalda. Magnað
að sjá hvernig áhrifin frá áhrifa-
valdi geta aukið söluna.”
Gullni hringurinn í Grindavík
Linda hefur notið góðs af veit-
ingastað Höllu. „Það má líka segja
að við vinkonurnar, ég og Halla
njótum góðs af hvorri annarri en
við erum í sama verslunarkjarna.
Mjög algengt er að hópar komi og
borði í hádeginu hjá Höllu, komi
svo við í búðinni hjá mér. Það er að
verða vinsæll hringur hjá konum
að koma til Grindavíkur, kíkja við
hjá mæðgunum á VIGT, í hand-
verksbúðinni hjá Vigni Kristins
eftir að búið er að kíkja á okkur
Höllu. Nú þurfum við bara flottan
miðbæjarkjarna í Grindavík, þá
erum við orðinn flottasti bær
landsins,“ sagði Linda að lokum.
— segir Linda María Gunnarsdóttir í tískufatabúðinni
Palóma föt og skart í Grindavík. Tók sjö ár að finna fjölina.
„Gildir að vera heiðarleg
og með ríka þjónustulund“
Linda María í versluninni. Á myndinni að neðan er hún með Alexöndru Marý.
vÍkurFrÉttir á SuðurneSJuM // 15