Rökkur - 01.09.1924, Side 21

17
andi. En mamma hans hafði rekið honum
utan undir, svo hann fjell endilangur.
Hreinskilnislega sagt, hún hafði varla
komið við hann, en ihann hafði nú samt
dottið, af „innri þörf,“ rjett við klæða-
skápinn. Hann lá þar á bakinu um stund.
„Sláðu mig aftur,“ hugsaði hann. Og
hann aumkáði sjálfan sig, og sjálfs-
aumkunin kom tárunum af stað. Svo fór
hann að hrína.
„pú ert að þykjast,“ sagði hún móðir
ihans og rak hann inn í annað herbergi.
Mishka hafði verið alvarlega misboðið.
Hann lá á legubekknum og hugsaði um
allskonar pyndingar, er hæfa myndu for-
eldrum hans.
Til dæmis: Eldur er upp í húsinu.
Móðir hans hleypur út og veinar í ang-
ist: „Hmvatnið mitt.... Bjargið gyltu
ilmvatnsflöskunni minni.“
En Mishka einn veit hvar flaskan er
og hann einn gæti náð í hama. En hann
kærir sig kollóttan. Nei, nei! Hann
mundi krossleggja armana á brjóstinu
og þegja eins og steinn. Svo mundi hann
reka upp kuldahlátur. „Ha! Hmvatnið
2