Rökkur - 01.09.1924, Síða 22

18
þitt! Manstu, þegar jeg helti niSur fá*
einum dropum af ilmvatninu þínu á
gólfið og þú rakst mjer utan undir?“
Mishka datt og annað í hug. Hann
ætlaði að nú sjer í leópard eða pardus-
dýr og ætlaði einhver að herja hann, —
hviss!! pardusdýrið mundi rjúka upp og
rífa þann í tætlur, sem ætlaði að lemja
hann. En sjálfur mundi hann horfa á og
láta sjer hvergi hregða.
Hann gæti líka tínt hrenninetlur í
leyni að næturlagi. Og ef einhver ætl-
aði að snerta hann, einhver, sem honum
geðjaðist miður að, þá gæti hann brugð-
ið brenninetlunum fyrir sig, og hönd
óvinar hans mundi þrútna og blóðið
vætla úr henni.
pví varð ekki neitað. Hann hafði sætt
hörkulegri meðferð. Hann hafði altaf
verið góður drengur. Enginn hafði heyrt
þess getið um hann, að hann hefði læðst
inn í bamaherbergið með skó á öðrum
fæti aðeins. Sussu nei, þá hefði mamma
hans dáið, eins og kerlingin í æfintýrinu.
Og aldrei hafði hann komið aftan að
henni litlu systur sinni og gert henni