Rökkur - 01.09.1924, Qupperneq 49

45
meðal í dalnum g’engu hinar hryllileg-
ustu sögur um hann. pað var mælt, að
hann hefði myrt konu sína og brent lík
hennar til ösku. pað var og mælt, að
hann hefði selt Belzebúb sál sína, og
að skot úr byssu fengi honum ekki mein
gert.
pegar jeg fyrst leit hann, virtisthann
vægast sagt ískyggilegur. Hann varrisi
að vexti, svartur og djöfullegur á svip,
augun voru rauðleit, þau mintu á glóð
í kolum. pað var mælt, að konur væru
fúsar til ásta við hann, og að hann gæti
valið að vild.
pegar jeg sá hann næst, var hann að
ganga inn á þorpsknæpuna. Hann hjelt
á hjartarskeggi í hendi og henti því að
vitum mínum.
„Sjáðu“, sagði hann, „það er enginn
hörgull á hjartarskeggjum í nánd við
kofa minn“.
Svo gekk hann inn og jeg á eftir.
Reiðin sauð í mjer. í reiði minni þreif
jeg grautarpott og keyrði af alefli yfir
höfuð honum. En hann var þar liðmarg-
ur og jeg var einn míns liðs. Mjer var-