Rökkur - 01.09.1924, Qupperneq 69

65
horfðum á í skelfingu. pví þetta var litli
líkaminn hennar Lidwinu Pöchgraber;
bitin á háls var hún, blessað barnið og
hörmulega leikinn var nú stirðnaður lík-
ami hennar. Fíngerð og veikbygð var
hún og á heimleið hafði hún orðið varg-
inum að bráð. Við stóðum sem steini
lostnir. Hann Ungrad, sem var stór mað-
ur og sterkur og kipti sjer upp við fátt.
grjet eins og barn.
„Greifafrúnni voru strax gerð orð. En
þerna hennar kom fljótlega aftur dauð-
skelkuð, því undir 'eins og hún hafði
mælt, hafði greifafrúin fengið krampa-
kast og gníst tönnum svo ógurlega, að
hún hafði rokið út í ofboði.
„Skömmu síðar var okkur sagt, að
greifafrúin læi í rúmi sínu í hitasótt.
pá hafði öllum kunnustu veiðimönnum
á þessum slóðum verið stefnt saman.
Faðir Waldmeister lagði á ráð. Við
ætluðum að umkringja úlfinn í skóg-
inum. Við vorum nógu margir til þess að
líkurnar voru fyrir því, að það mundi
hepnast. Engir nema veiðimennirnir
5