Rökkur - 01.01.1941, Blaðsíða 5

RÖKKOR
o
£ ;arinsÍBS. Jafnframt eru lesnar
bænir og allskanar siðir um
liönd íhafðir, sem eru inismun-
' andi .eftir lanáshlutum og
bvgðalöguni. Sumstaðar er tréð
j sagað niður í þrjá búta, eða
þá í éins marga buta og karl-
nnenriirriir eru margir á heim-
, ilinu og bútunum svo lilaðið í
kross á ældinn. Öðru livoru er
Ú.
• stráð hveiti- eða unaískjörn-
- um vfir ilogandi bútana á arn-
intim, og sömuleiðis helt vfir
þá .rauðvíni. Ekki má yfirgefa
, tréð né ganga til hvílu fyr en
;það er að fullu brunxrið. Ann-
;ars ;er þesssi siður að deyja út
■bjá Kröötuni <og Slóvökum, en
uneðál Serba og Búlgara er
Ihann enn við lýði.
j ’Við jugöslavisku Irirðina er
jþað 'verija, að heil hersveit
leggur iinn í skóg til að sækja
jöíatréð. En .konungur steodur
á íhállartsföppunum og kferáir
að gömlmn sið hveitikjöruiuni
yfír ítréð, <en að 'því loknu er
það iborið iinn í höllina ©g
breut é stömm ariri inni í eí»-
um sídmitn.
Meðai Suðs.ir-Slav-a er það
æfagamalll siiSsir, að dreifa úr
stráí eða heyi á aðfamgadags-
\ kvöld. I3egar béið er ®ð bera
jólatréð á eidinu, saékár liús-
hóndinn strásekk *inn, er Jiann
'bar heim af akrinum, drfiifir
• úr honum. rílr arinínB &$ Ifis
t - *5’
bænir. Það sem hann á eftir
I poka sínum dreifir hann um
berbergin, gangana og stéttina
fyrir framan húsið. Sumstaðar
ganga börnin í hringi — það
eista á undan og kvaka og
gagga eins og hænsni. Þetta er
gert til þess að kalla frani sál-
ir dáinna ættingja, sem álitið
er að komi í allskonar ósýni-
legur dýralíkum á fornar slóð-
Ir þetta kvöld.
Þegar jólatréð er tekið a&
loga og búið er að dreifa strá-
inu, tekur húsbóndinn sér
reykelsiskerið í hönd, kveikir
á stóra, vígða kertinu á glóð-
inni, setur það undir dýrlings-
myndina, en á meðan safnast
lieimilisfólkið í hálfhring um-
hverfis myndina, hneigir sig
með lotningu og gerir fyrir sér
krossmark. Húsbóndinn sveií'I-
ar reykelsiskerinu í kring urn
sig og' biður bænir. Þessi guðs-
þjónusta varir all-lengi, a. m.,
k. hálfa klukkustund eða leng-
ur. —
Að guðsþjónustunni lokinni
matast fólkið. Þar eð borð og
stólar hefir verið flutt úr liús-
anu, er borðdúkurinn breidd-
iB' á gólfið — ofan á stráið, og
í Skring um dúkinn sest svo
i'öikið. Fyrst kemur húsfreyj-
an iiusu með sigti fult af hnet-
rnn. ilún réttir það að bónda
.og hann tekur úr þvi