Rökkur - 01.01.1941, Blaðsíða 7

R Ö K K U R
/
inn, en að svo búnu eru kök-
ur og' annað góðgæti borið á
borð fyrir liann af mikilli
rausn. Hann gengur að eldin-
um, skarar i hann og les bless-
unarorð yfir fjölslcyldunni og
lieimilinu. Um leið og gneistar
í eldinum segir hann: „Eins og
gueistarnir eru margir, svo
mörg' verði börnin, lömbin,
kiðlingarnir o. s. frv.“ Yfirleitt
viðhefir hann liina sömu siði
og gert hefir verið á Ignats-
deginum. Áður en hann fer á
brott aftur, er lionum veitt
kaffi eða brennivín og að lok-
um leystur út með gjöfum,
sokkum, vettlingum eða ein-
liverju þessháttar.
Aðalmáltíðina — rifjasteik
af ungu svíni, lætur liúsbónd-
inn sjálfur á eldinn, og' i sama
augnabliki kveða við fagnað-
arskot, sem skotið er í tilefni
af atburðinum.
Eins og á aðfangadagskvöld
fer borðhaldið á jóladaginn
fram á gólfinu. Vigða kertið,
jólakakan og' eitt glas fult af
rauðvíni er látið á miðjan dúk-
inn. Húsbóndinn kveikir á
kertinu, gerir fyrir sér kross-
mark og gengur þrjá hringi
umhverfis matinii/Og' fólkið á
gólfinu með reykelsisskálina í
höndunum. Ilann vígir jóla-
brauðið, gefur öllum sopa úr
vínglasinu og les borðbæn, er
endar með þessum orðum:
„Drottinn er jneðal okkar,
amen!“ Þá loks er tekið til
matar síns. Þegar borðhaldið
er húið, er slökt á kertinu, og
það er g'ert með því, að dýfa
því niður i vínglas.
Á sjálfan jóladáginn er mest-
megnis dvalið heima, og fólk
fer sem allra minnst út. í þess
stað situr fólkið saman, segir
hvort öðru sögur, syngur eða
liefir sér eitthvað annað til
dægrastyttingar. En á annan í
jólum heimsækir fólk hvert
annað og unga fólkið dansar.
Þegar fólk hittist þessa daga,
ávarpar það hvert annað með
])essum orðum: „Krislur er
fæddur!“ Sá ávarpaði svarar:
„Sannarlega. Hann er fædd-
ur!“
A þriðja í jólum er stráinu
sópað saman og borið í varp-
kassa hænsnanna. Húsið er
sópað mjög vandlega, og borð,
stólar og' bekkir borið inn í
það aftur sem tákn þess, að
jólahátíðin sé um garð g'engin.
þ.
— Hver er munurinn á konunni
þinni og' útvarpinu, Hansen minn?
— Aöallega sá. aS hægt er aö
loka því, en ekki henni!